| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Bezpodstawne wzbogacenie – jedno ze źródeł … Bezpodstawne wzbogacenie – jedno ze źródeł odpowiedzialności cywilnej i powstania zobowiązania, obok klasycznej odpowiedzialności kontraktowej (z tytułu umowy lub podobnej czynności prawnej) lub deliktowej (z tytułu czynu niedozwolonego). Instytucja bezpodstawnego wzbogacenia, choć ma korzenie w klasycznym, rzymskim prawie cywilnym, pojawiła się w czasach nowożytnych, jest więc stosunkowo młoda. Obecnie instytucję tę reguluje kodeks cywilny w art. 405-414, przed jego wejściem w życie była ona uregulowana w art. 123-133 Kodeksu zobowiązań jako niesłuszne zbogacenie. Bezpodstawne wzbogacenie polega na osiągnięciu korzyści majątkowej bez kosztem innej osoby. Jest ono podstawą roszczenia majątkowego – bezpodstawnie wzbogacony jest obowiązany do wydania korzyści w naturze, a gdyby nie było to możliwe (np. gdy przedmiot wzbogacenia został zbyty, utracony lub uszkodzony) – do zwrotu jej wartości osobie, kosztem której korzyść została odniesiona (art. 405 k.c.). Obowiązek zwrotu korzyści nie zależy od tego, w jaki sposób nastąpiło wzbogacenie, w tym zwłaszcza nie ma znaczenia, czy do przesunięcia majątkowego doszło w wyniku działania bądź zaniechania wzbogaconego, zubożonego, czy osoby trzeciej. Nieistotny jest także element winy, woli czy choćby świadomości zmian dokonywanych w majątkach podmiotów dotkniętych bezpodstawnym wzbogaceniem. Prawo łączy bowiem powstanie roszczenia o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia z przesłankami natury wyłącznie obiektywnej. Te (kumulatywne) przesłanki to wzbogacenie jednej osoby; równoczesne zubożenie innej; związek między wzbogaceniem a zubożeniem, przy czym nie jest to związek przyczynowy stanowiący przesłankę odpowiedzialności odszkodowawczej, a jest to swoiste sprzężone kauzalnie współwystępowanie zjawisk; oraz brak podstawy prawnej wzbogacenia. Zwrot korzyści, jeśli to tylko możliwe, powinien nastąpić w naturze – tzn. wzbogacony powinien wydać zubożonemu to, co bez podstawy prawnej uzyskał, jak też pożytki naturalne i cywilne, jakie przyniósł mu przedmiot wzbogacenia. Tam, gdzie zwrot w naturze nie jest możliwy, wzbogacony ma przede wszystkim obowiązek wydania tzw. surogatów korzyści, czyli rzeczy i praw, jakie uzyskał w zamian za tę korzyść (art. 406 k.c.). Tam, gdzie nie ma surogatu, lecz mimo to istnieje stan wzbogacenia, na wzbogaconym ciąży obowiązek zwrotu wartości korzyści poprzez zapłatę określonej kwoty pieniężnej. Roszczenie o zwrot jest zawsze mierzone wartością mniejszą – zubożony nie może żądać więcej niż wynosi jego uszczerbek albo korzyść uzyskana przez wzbogaconego. Nie można jednak żądać zwrotu, gdy ten, kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją, powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu (art. 409 k.c.). Bezpodstawne wzbogacenie jakkolwiek nie wyklucza dochodzenia roszczeń odszkodowawczych (art. 414 k.c.) . Przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu stosuje się w szczególności do (art. 410 § 1 k.c.). Ze świadczeniem nienależnym mamy do czynienia, gdy ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia (art. 410 § 2 k.c.). Przez dłuższy czas (w Polsce – jeszcze na początku lat 70. XX wieku) było przedmiotem sporu, czy inne podstawy odpowiedzialności cywilnej mają pierwszeństwo przed roszczeniem opartym na bezpodstawnym wzbogaceniu (czyli – w konsekwencji – ma ono charakter subsydiarny), czy też istnieje w takich przypadkach . Ostatecznie przyjęto, że roszczenie oparte na bezpodstawnym wzbogaceniu może być dochodzone nawet, gdy możliwe jest oparcie go na innych podstawach odpowiedzialności – z wyjątkiem przypadków, gdy przepisy szczególne regulują odpowiedzialność osoby bezpodstawnie wzbogaconej w sposób szczególny, np. ograniczają roszczenie terminem (jak przy ochronie posiadania) albo przewidują inny sposób wydania korzyści (jak przy odstąpieniu od umowy wzajemnej). Roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia co do zasady przedawniają się na zasadach ogólnych określonych w (art. 118 k.c.), tj. z upływem lat 6. Krótszy, 3-letni termin przedawnienia przewidziany we wspomnianym przepisie m.in. dla zobowiązań związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej stosuje się natomiast do roszczeń mających swe źródło w bezpodstawnym wzbogaceniu wtedy, gdy uprawniony jest przedsiębiorcą. W judykaturze przyjmuje się ponadto, że roszczenia o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia – tak jak zobowiązania, w których termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania – stają się wymagalne bezzwłocznie po wezwaniu wzbogaconego do wydania korzyści. Od tego też momentu rozpoczyna się bieg terminu przedawnienia roszczenia o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia.czenia o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia.
, 不当利得（ふとうりとく）とは、契約などのような法律上の原因がないにもかかわらず、本来 … 不当利得（ふとうりとく）とは、契約などのような法律上の原因がないにもかかわらず、本来利益が帰属すべき者の損失と対応する形で利益を受けること（利得すること）、またはその受けた利益（利得）そのもののこと。またはそのような利益が本来は帰属すべきだった者に対して自身が得た利益（利得）を返還させる法理あるいは制度（不当利得法、不当利得制度）のこと。日本の民法においては民法第703条から第708条に規定されている。 契約、事務管理及び不法行為とならぶ債権の発生原因であり、不当利得返還請求権は事務管理及び不法行為に基づく債権と同様に法定債権の一つである。
* 民法について以下では、条数のみ記載する。く債権と同様に法定債権の一つである。
* 民法について以下では、条数のみ記載する。
, In laws of equity, unjust enrichment occur … In laws of equity, unjust enrichment occurs when one person is enriched at the expense of another in circumstances that the law sees as unjust. Where an individual is unjustly enriched, the law imposes an obligation upon the recipient to make restitution, subject to defences such as change of position. Liability for an unjust (or unjustified) enrichment arises irrespective of wrongdoing on the part of the recipient. The concept of unjust enrichment can be traced to Roman law and the maxim that "no one should be benefited at another's expense": nemo locupletari potest aliena iactura or nemo locupletari debet cum aliena iactura. The law of unjust enrichment is closely related to, but not co-extensive with, the law of restitution. The law of restitution is the law of gain-based recovery. It is wider than the law of unjust enrichment. Restitution for unjust enrichment is a subset of the law of restitution in the same way that compensation for breach of contract is a subset of the law relating to compensation. Unjust enrichment is not to be confused with illicit enrichment, which is a legal concept referring to the enjoyment of an amount of wealth by a person that is not justified by reference to their lawful income.ified by reference to their lawful income.
, 부당이득(不當利得, 영어: unfair profits)은 법률상의 원인 없이 남에게 손해를 주면서 얻는 이익이다. 부당하게 타인의 재산이나 노무에 의하여 재산적 이익을 얻고 이로 말미암아 타인에게 손해를 준 자에 대하여 이익의 반환을 명하는 제도(741조)로서 법률요건의 하나이다. 이러한 경우 이득자는 원칙적으로 손실을 받은 자에 대하여 이익을 반환하는 의무를 진다.
, De ongerechtvaardigde verrijking of de ver … De ongerechtvaardigde verrijking of de verrijking zonder oorzaak is een rechtsfiguur waarbij iemand wordt verrijkt ten koste van een ander en hiervoor geen grond kan worden gevonden in een overeenkomst of de wet. Er ontstaat dan een verbintenis uit de wet om de schade te vergoeden.enis uit de wet om de schade te vergoeden.
, Das Bereicherungsrecht ist ein Teilgebiet des Zivilrechts. Es befasst sich mit der Rückabwicklung rechtsgrundloser Vermögensverschiebungen.
, Bezdůvodné obohacení je soukromoprávní ins … Bezdůvodné obohacení je soukromoprávní institut upravující mimosmluvní závazkové vztahy, které vznikají, když se někdo neoprávněně obohatí na úkor druhého. Je jedním z projevů zásady neminem laedere (nikomu neškodit) a poskytuje ochranu majetkovým právům. Jedná se o klasický institut soukromého práva ve všech vyspělých právních státech, nicméně jeho konkrétní obsah je vždy závislý na aktuální právní úpravě. V českém právním řádu je tento institut od roku 2014 upraven zákonem č. 89/2012 Sb., občanský zákoník (dále jen „OZ“). Jeho pojetí v tomto zákoně je odlišné od pojetí v předchozím občanském zákoníku č. 40/1964 Sb. (dále jen „ObčZ“), který OZ nahradil. Nově již bezdůvodné obohacení není právním důvodem vzniku závazkového vztahu. Pokud nyní hovoříme o bezdůvodném obohacení, máme na mysli přímo tento vztah. Jeho obsahem jsou pak všechna práva a povinnosti, které účastníci tohoto vztahu mají. Účastníky tohoto vztahu zákon pojmenovává jako „obohaceného“ a „ochuzeného“. Těmito mohou být fyzické i právnické osoby (i stát). U bezdůvodného obohacení jde především o určitý prospěch, a to jak peněžitý nebo věcný zisk, tak ale i např. užívání cizí věci nebo výkonů (vždy však musí mít majetkovou hodnotu a musí být objektivně vyčíslitelný), které obohacený v rozporu s právním řádem či dobrými mravy získá na úkor ochuzeného a tím rozšíří svou majetkovou sféru. Kromě toho ale také může jít o nezmenšení jeho majetku, ke kterému by jinak došlo, pokud by za něj ochuzený neplnil. Nezáleží na tom, zda to obohacený zavinil, bezdůvodné obohacení vzniká objektivně přesunem majetkových hodnot, a to bezdůvodně, tedy bez právem uznaného důvodu. OZ upravuje povinnost k vydání bezdůvodného obohacení dosti široce. Z důvodu právní jistoty tak příkladmo zakotvuje několik konkrétních skutkových podstat, kdy k bezdůvodnému obohacení dochází. A naopak stanoví, kdy o bezdůvodné obohacení nejde. Je tomu tak v případě přijetí už promlčeného nebo nežalovatelného dluhu. V daných případech totiž zákon míří na plnění, která se opírají o povinnost plnit pouze v podobě tzv. naturální obligace. Za bezdůvodné obohacení se také nepovažuje plnění dluhu neplatného jen pro nedostatek formy.dluhu neplatného jen pro nedostatek formy.
, في قانون العقود، يحدث الإثراء بلا سبب عندم … في قانون العقود، يحدث الإثراء بلا سبب عندما يتم إثراء أي زيادة ذمة المالية لشخص من حساب شخص اخر في ظروف يرى القانون أنها غير عادلة. عندما يتم إثراء الفرد بلا سبب، يفرض القانون على المتلقي حق غيره التزامًا بالتعويض، مع مراعاة الحجة مثل تغيير الوضع المالي والمنصب. تنشأ المسؤولية عن الإثراء غير العادل (أو غير المبرر) بغض النظر عن المخالفات من جانب المتلقي. يمكن تتبع مفهوم الإثراء غير العادل إلى القانون الروماني والمثل القائل بأنه «لا ينبغي أن يستفيد أحد على حساب شخص آخر»: nemo locupletari potest aliena iactura أو nemo locupletari debet cum aliena iactura . يرتبط قانون الإثراء غير العادل ارتباطًا وثيقًا بقانون تعويض الاضرار. أي انه جزء من قانون التعويض.قانون التعويض هو قانون استعادة حق بالقضاء القائم على الكسب. إنه أوسع من قانون الإثراء غير العادل. الاثراء غير العادل هو مجموعة جزئية من قانون التعويض بنفس الطريقة التي يكون فيها التعويض عن الإخلال بالعقد مجموعة فرعية من القانون المتعلق بالتعويض. مجموعة فرعية من القانون المتعلق بالتعويض.
, Неосновательное обогащение — приобретение или сбережение имущества за счет другого лица без установленных законом, иными правовыми актами или сделкой оснований.
, 不當得利是民法中債法上的重要概念，意指無法律上的原因受有利益，致使他人受有損害，而負有利益返還責任之情形。為民法的之一。
, En droit civil, l'institution de l'enrichi … En droit civil, l'institution de l'enrichissement sans cause (aussi appelé enrichissement illégitime, enrichissement injustifié ou action de in rem verso sous l'influence d'Aubry et Rau[réf. nécessaire]), consiste à permettre à une personne qui se sera acquittée sans raison d'une obligation, et qui se sera donc appauvrie, de demander à être remboursée par celui qui s'est enrichi à son détriment. Ainsi, nul ne peut s'enrichir aux dépens d'autrui.ul ne peut s'enrichir aux dépens d'autrui.
, L'ingiustificato arricchimento o arricchim … L'ingiustificato arricchimento o arricchimento senza causa è un vantaggio di natura patrimoniale conseguito da un soggetto a danno di un altro, senza che il primo abbia titolo ad ottenerlo a spese del secondo in virtù di un negozio giuridico o altra fonte di obbligazioni. La fattispecie può ricorrere anche senza attività dell'arricchito, che potrebbe persino ignorare di trovarsi in una situazione del genere. Essa comporta l'obbligazione per l'arricchito di restituire al danneggiato quanto ottenuto senza causa. L'istituto giuridico dell'arricchimento senza causa è presente nella generalità degli ordinamenti giuridici. Nell'ordinamento italiano l'art 2041 del Codice civile contiene una clausola generale con il divieto di arricchirsi senza causa a spese altrui; la sua portata, però, viene drasticamente ridimensionata dall'articolo successivo, che attribuisce all'azione carattere sussidiario, potendo essere utilizzata solo in mancanza di altra tutela.ilizzata solo in mancanza di altra tutela.
, El enriquecimiento injusto, también denomi … El enriquecimiento injusto, también denominado enriquecimiento sin causa o enriquecimiento injustificado es un principio general del Derecho establecido en casi todos los ordenamiento jurídicos que prohíbe que una persona se enriquezca injustamente en perjuicio de otra. Cuando se produce una atribución o desplazamiento patrimonial en una persona debe estar sustentado en alguna razón de ser que el ordenamiento jurídico considere suficiente. En caso contrario nace una acción a favor de quien se ha visto empobrecido como consecuencia de tal atribución, que va dirigida a reclamar la restitución del valor del enriquecimiento. El concepto jurídico del enriquecimiento injusto plantea controversia en relación con su denominación, origen y aplicación práctica, lo que pone de manifiesto la falta de delimitación del mismo. Y es que el enriquecimiento injusto es un principio general del Derecho que se reconoce de manera implícita o explícitamente en la mayoría de los ordenamientos jurídicos y sus funciones son las propias de todo principio general, sobresaliendo la de informar el ordenamiento jurídico y su aplicación. La doctrina y la jurisprudencia han establecido los elementos que deben concurrir para poder interponer una acción por enriquecimiento injusto: 1.
* que un sujeto se haya enriquecido; 2.
* el correlativo emprobrecimiento de otro sujeto; 3.
* la ausencia absoluta de causa; 4.
* que no exista norma alguna que exceptúe la aplicación de este principio, 5.
* que no haya podido hacerse valer el derecho mediante otra acción. La figura del enriquecimiento injusto es propia tanto del Derecho privado como público y se puede hablar así del enriquecimiento injusto de la Administración en sectores tan dispares como el Derecho administrativo o el Derecho financiero y tributario.La institución jurídica del «enriquecimiento sin causa», propia del Derecho civil patrimonial, intenta evitar o corregir en su caso las transferencias patrimoniales injustas.las transferencias patrimoniales injustas.
, Безпідста́вне збага́чення — набуття майна … Безпідста́вне збага́чення — набуття майна однією особою за рахунок іншої без достатньої правової підстави. Найчастіше безпідставне збагачення зустрічається як наслідок одержання громадянином або організацією того, що їм не належить, наприклад, боргу, який не існував, або суми, що перевищує справжню суму боргу. Особа, яка безпідставно одержала майно, повинна повернути майно або його вартість і прибутки, які вона мала чи могла мати внаслідок безпідставного збагачення (ст. 399 Цив. код. УРСР). Якщо безпідставне збагачення виникає в результаті незаконних дій або договорів, укладених на шкоду державі, воно стягується на користь держави (ст. 147 і 402 Цив. код. УРСР). Наразі зазначене положення закріплене в главі 83 Цивільного кодексу України, за якою особа, яка набула майно або зберегла його у себе за рахунок іншої особи (потерпілого) без достатньої правової підстави (безпідставно набуте майно), зобов'язана повернути потерпілому це майно. Особа зобов'язана повернути майно і тоді, коли підстава, на якій воно було набуте, згодом відпала (ст. 1212 ЦК) було набуте, згодом відпала (ст. 1212 ЦК)
|
| rdfs:comment |
Das Bereicherungsrecht ist ein Teilgebiet des Zivilrechts. Es befasst sich mit der Rückabwicklung rechtsgrundloser Vermögensverschiebungen.
, L'ingiustificato arricchimento o arricchim … L'ingiustificato arricchimento o arricchimento senza causa è un vantaggio di natura patrimoniale conseguito da un soggetto a danno di un altro, senza che il primo abbia titolo ad ottenerlo a spese del secondo in virtù di un negozio giuridico o altra fonte di obbligazioni. La fattispecie può ricorrere anche senza attività dell'arricchito, che potrebbe persino ignorare di trovarsi in una situazione del genere. Essa comporta l'obbligazione per l'arricchito di restituire al danneggiato quanto ottenuto senza causa.l danneggiato quanto ottenuto senza causa.
, En droit civil, l'institution de l'enrichi … En droit civil, l'institution de l'enrichissement sans cause (aussi appelé enrichissement illégitime, enrichissement injustifié ou action de in rem verso sous l'influence d'Aubry et Rau[réf. nécessaire]), consiste à permettre à une personne qui se sera acquittée sans raison d'une obligation, et qui se sera donc appauvrie, de demander à être remboursée par celui qui s'est enrichi à son détriment. Ainsi, nul ne peut s'enrichir aux dépens d'autrui.ul ne peut s'enrichir aux dépens d'autrui.
, Bezdůvodné obohacení je soukromoprávní ins … Bezdůvodné obohacení je soukromoprávní institut upravující mimosmluvní závazkové vztahy, které vznikají, když se někdo neoprávněně obohatí na úkor druhého. Je jedním z projevů zásady neminem laedere (nikomu neškodit) a poskytuje ochranu majetkovým právům. Jedná se o klasický institut soukromého práva ve všech vyspělých právních státech, nicméně jeho konkrétní obsah je vždy závislý na aktuální právní úpravě. Účastníky tohoto vztahu zákon pojmenovává jako „obohaceného“ a „ochuzeného“. Těmito mohou být fyzické i právnické osoby (i stát).ou být fyzické i právnické osoby (i stát).
, El enriquecimiento injusto, también denomi … El enriquecimiento injusto, también denominado enriquecimiento sin causa o enriquecimiento injustificado es un principio general del Derecho establecido en casi todos los ordenamiento jurídicos que prohíbe que una persona se enriquezca injustamente en perjuicio de otra. La doctrina y la jurisprudencia han establecido los elementos que deben concurrir para poder interponer una acción por enriquecimiento injusto:er una acción por enriquecimiento injusto:
, De ongerechtvaardigde verrijking of de ver … De ongerechtvaardigde verrijking of de verrijking zonder oorzaak is een rechtsfiguur waarbij iemand wordt verrijkt ten koste van een ander en hiervoor geen grond kan worden gevonden in een overeenkomst of de wet. Er ontstaat dan een verbintenis uit de wet om de schade te vergoeden.enis uit de wet om de schade te vergoeden.
, 不当利得（ふとうりとく）とは、契約などのような法律上の原因がないにもかかわらず、本来 … 不当利得（ふとうりとく）とは、契約などのような法律上の原因がないにもかかわらず、本来利益が帰属すべき者の損失と対応する形で利益を受けること（利得すること）、またはその受けた利益（利得）そのもののこと。またはそのような利益が本来は帰属すべきだった者に対して自身が得た利益（利得）を返還させる法理あるいは制度（不当利得法、不当利得制度）のこと。日本の民法においては民法第703条から第708条に規定されている。 契約、事務管理及び不法行為とならぶ債権の発生原因であり、不当利得返還請求権は事務管理及び不法行為に基づく債権と同様に法定債権の一つである。
* 民法について以下では、条数のみ記載する。く債権と同様に法定債権の一つである。
* 民法について以下では、条数のみ記載する。
, Неосновательное обогащение — приобретение или сбережение имущества за счет другого лица без установленных законом, иными правовыми актами или сделкой оснований.
, في قانون العقود، يحدث الإثراء بلا سبب عندم … في قانون العقود، يحدث الإثراء بلا سبب عندما يتم إثراء أي زيادة ذمة المالية لشخص من حساب شخص اخر في ظروف يرى القانون أنها غير عادلة. عندما يتم إثراء الفرد بلا سبب، يفرض القانون على المتلقي حق غيره التزامًا بالتعويض، مع مراعاة الحجة مثل تغيير الوضع المالي والمنصب. تنشأ المسؤولية عن الإثراء غير العادل (أو غير المبرر) بغض النظر عن المخالفات من جانب المتلقي. يمكن تتبع مفهوم الإثراء غير العادل إلى القانون الروماني والمثل القائل بأنه «لا ينبغي أن يستفيد أحد على حساب شخص آخر»: nemo locupletari potest aliena iactura أو nemo locupletari debet cum aliena iactura .emo locupletari debet cum aliena iactura .
, In laws of equity, unjust enrichment occur … In laws of equity, unjust enrichment occurs when one person is enriched at the expense of another in circumstances that the law sees as unjust. Where an individual is unjustly enriched, the law imposes an obligation upon the recipient to make restitution, subject to defences such as change of position. Liability for an unjust (or unjustified) enrichment arises irrespective of wrongdoing on the part of the recipient. The concept of unjust enrichment can be traced to Roman law and the maxim that "no one should be benefited at another's expense": nemo locupletari potest aliena iactura or nemo locupletari debet cum aliena iactura.nemo locupletari debet cum aliena iactura.
, 부당이득(不當利得, 영어: unfair profits)은 법률상의 원인 없이 남에게 손해를 주면서 얻는 이익이다. 부당하게 타인의 재산이나 노무에 의하여 재산적 이익을 얻고 이로 말미암아 타인에게 손해를 준 자에 대하여 이익의 반환을 명하는 제도(741조)로서 법률요건의 하나이다. 이러한 경우 이득자는 원칙적으로 손실을 받은 자에 대하여 이익을 반환하는 의무를 진다.
, 不當得利是民法中債法上的重要概念，意指無法律上的原因受有利益，致使他人受有損害，而負有利益返還責任之情形。為民法的之一。
, Bezpodstawne wzbogacenie – jedno ze źródeł … Bezpodstawne wzbogacenie – jedno ze źródeł odpowiedzialności cywilnej i powstania zobowiązania, obok klasycznej odpowiedzialności kontraktowej (z tytułu umowy lub podobnej czynności prawnej) lub deliktowej (z tytułu czynu niedozwolonego). Instytucja bezpodstawnego wzbogacenia, choć ma korzenie w klasycznym, rzymskim prawie cywilnym, pojawiła się w czasach nowożytnych, jest więc stosunkowo młoda. Obecnie instytucję tę reguluje kodeks cywilny w art. 405-414, przed jego wejściem w życie była ona uregulowana w art. 123-133 Kodeksu zobowiązań jako niesłuszne zbogacenie.ksu zobowiązań jako niesłuszne zbogacenie.
, Безпідста́вне збага́чення — набуття майна … Безпідста́вне збага́чення — набуття майна однією особою за рахунок іншої без достатньої правової підстави. Найчастіше безпідставне збагачення зустрічається як наслідок одержання громадянином або організацією того, що їм не належить, наприклад, боргу, який не існував, або суми, що перевищує справжню суму боргу. Особа, яка безпідставно одержала майно, повинна повернути майно або його вартість і прибутки, які вона мала чи могла мати внаслідок безпідставного збагачення (ст. 399 Цив. код. УРСР). Якщо безпідставне збагачення виникає в результаті незаконних дій або договорів, укладених на шкоду державі, воно стягується на користь держави (ст. 147 і 402 Цив. код. УРСР).ть держави (ст. 147 і 402 Цив. код. УРСР).
|
