| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
El Congreso Nacional Sirio, también llamad … El Congreso Nacional Sirio, también llamado Congreso Pan-Sirio y Congreso General Sirio, fue acordado en mayo de 1919 en Damasco, Siria, tras la expulsión de los otomanos de Síria. La misión del congreso era considerar el futuro de "Siria", refiriéndose a La Gran Siria o País de Sham, formado por lo que es hoy día: Siria, Líbano, Israel, Palestina y Jordania. El congreso también pretendía presentar la postura árabe a la comisión de investigación King-Crane. El congreso fue considerado el primer parlamento nacional en la Historia moderna de Siria. El congreso estaba asistido por representantes de todas las partes de la Gran Siria, incluyendo Líbano y Palestina. Estaba presidido por . Algunos participantes mostraron su apoyo a las demandas del Rey Faisal, mientras que otros comenzaban a cuestionar su disposición a hacer concesiones a los grupos prosionistas. En su informe final defendió que "No puede haber separación de la parte sur de Siria, conocida como Palestina, ni de la zona litoral este, que incluye Líbano; de la patria Siria". La comisión King-Crane, en su informe recomendó que "se debe preservar la unidad de Siria". El congreso declaró un Reino Árabe de Siria, independiente el 8 de marzo de 1920. El nuevo estado pretendía incluir Siria, Palestina, Líbano y partes del norte de Mesopotamia. El Rey Faisal fue declarado jefe del estado. Al mismo tiempo el hermano de Faisal, principe Zeid, fue declarado regente de Mesopotamia. fue nombrado primer ministro y ministro de defensa y jefe de Estado Mayor. El congreso continuo durante la corta vida del reinado hasta el 17 de julio de 1920, cuando Francia dio a Faisal un ultimátum, con la amenaza de entrar en guerra si no se rendía. Faisal cedió, llevando el reino a su fin y disolviendo las instituciones. Sin embargo, estando en desacuerdo, lideró una fuerza para enfrentarse a las fuerzas francesas. Este ejército dependía principalmente de armas individuales y no podía competir con la artillería francesa. En la Batalla de Maysalun, el ejército sirio fue fácilmente derrotado por los franceses, el 25 de julio de 1920, El mandato francés para Siria y el Líbano entró en vigor a partir de entonces.íbano entró en vigor a partir de entonces.
, Il Congresso Nazionale Siriano, chiamato a … Il Congresso Nazionale Siriano, chiamato anche Congresso Pan-Siriano e Congresso Generale Siriano, fu convocato nel maggio 1919 a Damasco, in Siria, dopo l'espulsione degli Ottomani dalla Siria. La missione del Congresso era quella di considerare il futuro della "Siria", intendendo con questo termine la Grande Siria: l'attuale Siria, il Libano, Israele, la Palestina e la Giordania. Il Congresso intendeva anche presentare le opinioni arabe alla Commissione d'inchiesta americana King-Crane. Il Congresso fu considerato il primo parlamento nazionale nella storia moderna della Siria. Libro dell'Indipendenza della Siria (ذكرى استقلال سوريا). Mostra i confini dichiarati del Regno di Siria e riporta la data della Dichiarazione di indipendenza dell'8 marzo 1920. Al Congresso parteciparono rappresentanti di tutte le parti della Grande Siria, compresi Libano e Palestina, ed era presieduto da Hashim el-Atassi. Alcuni partecipanti mostrarono di appoggiare le richieste di Re Faysal, mentre altri cominciarono a mettere in dubbio la sua volontà di fare concessioni ai gruppi filo-sionisti. Nel suo rapporto finale, la Commissione chiese che "non vi fosse alcuna separazione della parte meridionale della Siria, nota come Palestina, né della zona litoranea occidentale, che include il Libano, dal Paese siriano". La Commissione King-Crane, in risposta, raccomandò di "preservare l'unità della Siria". L'8 marzo 1920 il Congresso dichiarò l'indipendenza del Regno Arabo di Siria. Il nuovo Stato intendeva includere Siria, Palestina, Libano e porzioni della Mesopotamia settentrionale. Re Faysal fu dichiarato capo di Stato. Allo stesso tempo, il principe Zeid, fratello di Faysal, fu dichiarato reggente della Mesopotamia. Hashim el-Atassi fu nominato Primo Ministro e Yusuf al-'Azma divenne Ministro della Guerra e Capo di Stato Maggiore. Il Congresso proseguì durante la breve vita del Regno fino al 17 luglio 1920, quando i francesi diedero a Faysal l'ultimatum di arrendersi o combattere e Faysal si arrese, ponendo fine al Regno e dissolvendo le sue istituzioni.al Regno e dissolvendo le sue istituzioni.
, Syryjski Kongres Narodowy (Syryjski Kongre … Syryjski Kongres Narodowy (Syryjski Kongres Generalny, Kongres Pansyryjski; arab. Al-Mu'tamar as-Suri al-'Amm) – zwołany w maju 1919 w Damaszku w celu przedstawienia arabskiego punktu widzenia przed Komisją Kinga-Crane’a na temat przyszłości terytorium Wielkiej Syrii (obejmującego dzisiejszą Syrię, ale także Liban, Izrael, Palestynę i Jordanię), po wyparciu z niej Imperium Osmańskiego. Odbył się pod przewodnictwem Haszima al-Atasiego. Uważany jest za pierwsze zgromadzenie parlamentarne we współczesnej historii Syrii. 2 lipca 1919 Kongres przegłosował dziesięciopunktową rezolucję w której wyraził wolę osiągnięcia przez Syrię pełnej niezależności, i którą przedstawiono delegacji amerykańskiej przy Komisji Kinga-Crane’a. W punkcie 3. rezolucji Kongres protestował przeciwko artykułowi XXII Konwencji Ligi Narodów, obejmujących terytoria Półwyspu Arabskiego mandatami mocarstw europejskich, wskazując, że arabscy mieszkańcy Syrii mają takie samo prawo do niepodległości, co Bułgarzy, Serbowie, czy Grecy, którzy uzyskali swoje państwa. W punkcie 6. Kongres odrzucał jakiekolwiek zwierzchnictwo oraz jakąkolwiek pomoc rządu Francji. Zgodnie z tym, Komisja Kinga-Crane’a zarekomendowała zachowanie jedności Wielkiej Syrii, bez wydzielania części południowej (Palestyny) czy zachodniej strefy brzegowej (Liban). Raport komisji, nie po myśli Francji i Wielkiej Brytanii, został jednak utajniony a opublikowały go dopiero Stany Zjednoczone w 1922. Książę Fajsal został zobligowany do zwołania Kongresu ponownie 6 marca 1920 pod wpływem demonstracji ulicznych przeciw porozumieniu Fajsal-Clemenceau. 8 marca 1920 Kongres, złożony ze 120 delegatów, w obecności księcia ogłosił niepodległość Królestwa Wielkiej Syrii, a także:
* wybrał księcia Fajsala na monarchę;
* określił ustrój jako monarchię konstytucyjną z arabskim jako językiem urzędowym i denarem syryjskim jako walutą (tymczasowo był nim funt egipski);
* wybrał Alego Ridę ar-Rikabiego na premiera i Jusufa al-Azmę na ministra obrony;
* odrzucił deklarację Balfoura
* sprzeciwił się mandatowi Wielkiej Brytanii i Francji na Półwyspie Arabskim. Reprezentowanie przez Kongres w pełni mieszkańców terenów Wielkiej Syrii budzi kontrowersje. Źródła jordańskie twierdzą, że delegaci reprezentowali wszystkich mieszkańców całego terytorium, w tym żydów, chrześcijan i muzułmanów. Inne podają, że chrześcijanie i inne mniejszości bały się czystek, a negocjujący z Żydami byli podejrzewani o zdradę. Stanowisko Kongresu nie zostało przyjęte przyjaźnie przez Francję i Wielką Brytanię. Nacjonaliści syryjscy i bandyci atakowali siły francuskie, szczególnie na terenach nadbrzeżnych. We Francji w władzę objęła konserwatywna większość nie bardzo interesująca się sprawami Bliskiego Wschodu. Brytyjski minister spraw zagranicznych George Curzon nazwał stanowisko Kongresu nieuzasadnionym i nietolerowalnym użyciem władzy. Jednocześnie strona brytyjska, w osobach Lloyda Georga czy Allenby’ego, wskazywały na możliwość uznania Fajsala jako zwierzchnika konfederacji Syrii, Palestyny i Mezopotamii, które pozostałyby jednak pod administracją Francji i Wielkiej Brytanii. Kongres funkcjonował jedynie do 17 lipca 1920, kiedy to Francja postawiła ultimatum królowi Fajsalowi i po bitwie pod Majsalun zajęła terytorium Syrii zgodnie z postanowieniami konferencji w San Remo. z postanowieniami konferencji w San Remo.
, تشكل المؤتمر السوري ويعرف أيضاً باسم «المؤ … تشكل المؤتمر السوري ويعرف أيضاً باسم «المؤتمر السوري الكبير» في حزيران/يونيو 1919 في دمشق تحضيراً للجنة كينغ - كراين لتقصي الحقائق بشأن مستقبل سوريا بعد زوال الدولة العثمانية (وكانت سوريا حيثما ذكرت تعني بلاد الشام أو سوريا الطبيعية). كان أغلب أعضائه من نواب البلاد السابقين في مجلس المبعوثان (مجلس النواب) العثماني، وبلغ عددهم تسعين عضواً من كافة أنحاء سوريا الحالية ولبنان والأردن وفلسطين. مثل هذا المؤتمر أول برلمانٍ سوري، وفي اجتماعه يومَ الأحدِ (16 جمادى الآخرة 1338هـ/7 آذار/مارس 1920) أعلن هذا المؤتمر أبرز مقرراته وهو استقلال سورية باسم المملكة السورية العربية بحدودها الطبيعية (بما يشمل لبنان، وفلسطين، والأردن، ولواء اسكندرون، والأقاليم السورية الشمالية التي منحت لتركيا من قبل الفرنسيين في اتفاقية أنقرة (1921)، واعترفت بها معاهدة لوزان (1923) بين تركيا والحلفاء)، ومناداتها بالأمير فيصل بن الحسين ملكاً عليها. تلا محمد عزة دروزة سكرتير المؤتمر مندوب نابلس القرار على الجماهير الحاشدة في ساحة المرجة من شرفة مبنى بلدية دمشق (الواقع غربي ساحة المرجة بينها وبين مبنى السرايا الحكومية) يوم الاثنين 8 مارس/آذار 1920. دعا المؤتمر خلال جلساته إلى الوحدة العربية وخصوصاً بين سوريا (بحدودها الطبيعية) والعراق. أظهر المشاركون التأييد الساحق لمطالب الأمير فيصل بن الحسين في مؤتمر السلام في باريس بدولةٍ عربيةٍ موحدة جنوب خط اسكندرونة-دياربكر، وأقر المؤتمر أن «ليس ثمة انفصال للجزء الجنوبي من سورية والمعروف باسم فلسطين، ولا للمنطقة الساحلية الغربية والتي تشمل لبنان عن البلاد السورية» واستجابةً لذلك أوصت لجنة كينغ - كراين بأنه «ينبغي الحفاظ على وحدة سوريا». يعتبر المؤتمر السوري العام أول برلمانٍ وطني في تاريخ سوريا، تمثلت فيه كل التيارات السياسية والطوائف، وكان فيه نائبٌ عن اليهود، ولكي يضع بريطانيا وفرنسا أمام الأمر الواقع صوّت على قانون إعلان استقلال سوريا الطبيعية باسم المملكة السورية العربية في 8 آذار/مارس 1920 وتحول بذلك إلى مجلسٍ تأسيسي وشكل لجنة لوضع أول دستورٍ للبلاد، وقد ترأسه محمد فوزي العظم (والد خالد العظم السياسي المعروف ورئيس الوزارة) حتى وفاته في تشرين الأول/أكتوبر 1919، وخلفه هاشم الأتاسي (ت. 1960) -السياسي السوري المخضرم ورئيس الجمهورية السورية فيما بعد- من تشرين الأول/أكتوبر 1919 إلى 3 مايو/أيار 1920 عندما ترك المنصب ليشكل الوزارة، وخلفه محمد رشيد رضا (ت. 1935) مؤسس مجلة المنار في القاهرة بوصفه شخصية معروفة من قرية القلمون قضاء طرابلس الشام.وكان مرعي باشا الملاح ويوسف الحكيم نائبي الرئيس.رعي باشا الملاح ويوسف الحكيم نائبي الرئيس.
, The Syrian National Congress, also called … The Syrian National Congress, also called the Pan-Syrian Congress and General Syrian Congress (GSC), was convened in May 1919 in Damascus, Syria, after the expulsion of the Ottomans from Syria. The mission of the Congress was to consider the future of "Syria", by which was meant Greater Syria: present-day Syria, Lebanon, Israel, Palestine, and Jordan. The Congress also intended to present Arab views to the American King-Crane Commission of inquiry. The Congress was considered the first national parliament in the modern history of Syria. The Congress was attended by representatives from all parts of Greater Syria, including Lebanon and Palestine, and was headed by Hashim al-Atassi. Some participants showed support for King Faisal's demands, while others were beginning to question his willingness to make concessions to pro-Zionist groups. In its final report it pleaded that "there be no separation of the southern part of Syria, known as Palestine, nor of the littoral western zone, which includes Lebanon, from the Syrian country." The King-Crane Commission recommended "the unity of Syria be preserved" in response. The Congress declared an independent Arab Kingdom of Syria on March 8, 1920, proclaiming: The full and absolute independence of our country Syria, including Palestine, within her natural boundaries, based on a civil, representative form of government, protection of the rights of minorities, and rejection of the claims of the Zionists to Palestine as a national homeland or place of immigration for the Jews. The new state intended to included Syria, Palestine, Lebanon and portions of northern Mesopotamia. King Faisal was declared the head of state. At the same time Prince Zeid, Faisal's brother, was declared regent of Mesopotamia. Hashim al-Atassi was named Prime Minister and Yusuf al-'Azma became Minister of War and Chief of Staff. The Congress continued during the short-lived life of the Kingdom until July 17, 1920, when the French gave Faisal an ultimatum to surrender or fight, and Faisal surrendered, bringing to an end the Kingdom and dissolving its institutions.e Kingdom and dissolving its institutions.
|
| rdfs:comment |
El Congreso Nacional Sirio, también llamad … El Congreso Nacional Sirio, también llamado Congreso Pan-Sirio y Congreso General Sirio, fue acordado en mayo de 1919 en Damasco, Siria, tras la expulsión de los otomanos de Síria. La misión del congreso era considerar el futuro de "Siria", refiriéndose a La Gran Siria o País de Sham, formado por lo que es hoy día: Siria, Líbano, Israel, Palestina y Jordania. El congreso también pretendía presentar la postura árabe a la comisión de investigación King-Crane. El congreso fue considerado el primer parlamento nacional en la Historia moderna de Siria. nacional en la Historia moderna de Siria.
, The Syrian National Congress, also called … The Syrian National Congress, also called the Pan-Syrian Congress and General Syrian Congress (GSC), was convened in May 1919 in Damascus, Syria, after the expulsion of the Ottomans from Syria. The mission of the Congress was to consider the future of "Syria", by which was meant Greater Syria: present-day Syria, Lebanon, Israel, Palestine, and Jordan. The Congress also intended to present Arab views to the American King-Crane Commission of inquiry. The Congress was considered the first national parliament in the modern history of Syria.parliament in the modern history of Syria.
, Il Congresso Nazionale Siriano, chiamato a … Il Congresso Nazionale Siriano, chiamato anche Congresso Pan-Siriano e Congresso Generale Siriano, fu convocato nel maggio 1919 a Damasco, in Siria, dopo l'espulsione degli Ottomani dalla Siria. La missione del Congresso era quella di considerare il futuro della "Siria", intendendo con questo termine la Grande Siria: l'attuale Siria, il Libano, Israele, la Palestina e la Giordania. Il Congresso intendeva anche presentare le opinioni arabe alla Commissione d'inchiesta americana King-Crane. Il Congresso fu considerato il primo parlamento nazionale nella storia moderna della Siria.azionale nella storia moderna della Siria.
, تشكل المؤتمر السوري ويعرف أيضاً باسم «المؤ … تشكل المؤتمر السوري ويعرف أيضاً باسم «المؤتمر السوري الكبير» في حزيران/يونيو 1919 في دمشق تحضيراً للجنة كينغ - كراين لتقصي الحقائق بشأن مستقبل سوريا بعد زوال الدولة العثمانية (وكانت سوريا حيثما ذكرت تعني بلاد الشام أو سوريا الطبيعية). كان أغلب أعضائه من نواب البلاد السابقين في مجلس المبعوثان (مجلس النواب) العثماني، وبلغ عددهم تسعين عضواً من كافة أنحاء سوريا الحالية ولبنان والأردن وفلسطين. مثل هذا المؤتمر أول برلمانٍ سوري، وفي اجتماعه يومَ الأحدِ (16 جمادى الآخرة 1338هـ/7 آذار/مارس 1920) أعلن هذا المؤتمر أبرز مقرراته وهو استقلال سورية باسم المملكة السورية العربية بحدودها الطبيعية (بما يشمل لبنان، وفلسطين، والأردن، ولواء اسكندرون، والأقاليم السورية الشمالية التي منحت لتركيا من قبل الفرنسيين في اتفاقية أنقرة (1921)، واعترفت بها معاهدة لوزان (1923) بين تركيا والحلفاء)، ومناداتها بالأمير فيصل ب تركيا والحلفاء)، ومناداتها بالأمير فيصل ب
, Syryjski Kongres Narodowy (Syryjski Kongre … Syryjski Kongres Narodowy (Syryjski Kongres Generalny, Kongres Pansyryjski; arab. Al-Mu'tamar as-Suri al-'Amm) – zwołany w maju 1919 w Damaszku w celu przedstawienia arabskiego punktu widzenia przed Komisją Kinga-Crane’a na temat przyszłości terytorium Wielkiej Syrii (obejmującego dzisiejszą Syrię, ale także Liban, Izrael, Palestynę i Jordanię), po wyparciu z niej Imperium Osmańskiego. Odbył się pod przewodnictwem Haszima al-Atasiego. Uważany jest za pierwsze zgromadzenie parlamentarne we współczesnej historii Syrii.lamentarne we współczesnej historii Syrii.
|
