| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Marie-Sophie Germain (French: [maʁi sɔfi ʒ … Marie-Sophie Germain (French: [maʁi sɔfi ʒɛʁmɛ̃]; 1 April 1776 – 27 June 1831) was a French mathematician, physicist, and philosopher. Despite initial opposition from her parents and difficulties presented by society, she gained education from books in her father's library, including ones by Euler, and from correspondence with famous mathematicians such as Lagrange, Legendre, and Gauss (under the pseudonym of Monsieur LeBlanc). One of the pioneers of elasticity theory, she won the grand prize from the Paris Academy of Sciences for her essay on the subject. Her work on Fermat's Last Theorem provided a foundation for mathematicians exploring the subject for hundreds of years after. Because of prejudice against her sex, she was unable to make a career out of mathematics, but she worked independently throughout her life. Before her death, Gauss had recommended that she be awarded an honorary degree, but that never occurred. On 27 June 1831, she died from breast cancer. At the centenary of her life, a street and a girls’ school were named after her. The Academy of Sciences established the Sophie Germain Prize in her honor.hed the Sophie Germain Prize in her honor.
, Sophie Germain (* 1. April 1776 in Paris; † 27. Juni 1831 ebenda; gelegentlich wird ihr Todestag auch auf den 26. Juni 1831 datiert) war eine französische Mathematikerin.
, Marie-Sophie Germain (lahir pada 1 April 1 … Marie-Sophie Germain (lahir pada 1 April 1776, meninggal 27 Juni 1831) adalah seorang matematikawan, fisikawan, dan filsuf asal Prancis. Meskipun mendapat pertentangan pada mulanya dari orang tuanya dan kesulitan yang ada di dalam masyarakat, ia memperoleh pendidikan dari buku-buku di perpustakaan ayahnya, termasuk buku karangan Leonhard Euler, serta dari korespondensi dengan ahli matematika terkenal seperti Lagrange, Legendre, dan Gauss. Beliau merupakan satu pelopor teori elastisitas, yang kemudian membuat ia memenangkan hadiah utama dari Akademi Sains Paris karena esainya tentang masalah ini. Karyanya pada Teorema Terakhir Fermat memberikan dasar bagi matematikawan untuk menjelajahi subjek ini selama ratusan tahun setelahnya. Karena diskriminasi jenis kelamin yang didapatnya dari masyarakat, ia tidak dapat berkarier di bidang matematika, tetapi ia bekerja secara mandiri sepanjang hidupnya. Sebelum kematiannya, Gauss merekomendasikan agar ia diberikan gelar kehormatan, tetapi hal itu tidak pernah terjadi. Pada 27 Juni 1831, dia meninggal karena kanker payudara. Di usia keseratus tahun hidupnya, sebuah jalan dan sekolah khusus perempuan dinamai menurut namanya. Akademi Ilmu Pengetahuan juga menetapkan Penghargaan Sophie Germain yang dibuat untuk menghormatinya. Germain yang dibuat untuk menghormatinya.
, マリー＝ソフィ・ジェルマン（Marie-Sophie Germain、1776年4月1日 – 1831年6月27日）は、フランスの女性数学者、物理学者、哲学者。
, ماري-صوفي جرمين (بالفرنسية: Sophie Germain … ماري-صوفي جرمين (بالفرنسية: Sophie Germain) (1 أبريل 1776 – 26 يونيو 1831) هي عالمة رياضيات فرنسية وفيزيائية وفيلسوفة. ولدت في فرنسا ونشأت إبان الثورة الفرنسية. تعلمت عبر المراسلة، وحائزة على جائزة أكاديمية باريس للعلوم. لم تكن صوفي تنشر مؤلفاتها باسمها الصريح، لتفشي التحامل على النساء في فرنسا ذلك الوقت. توفيت في 26 يونيو 1831.ي فرنسا ذلك الوقت. توفيت في 26 يونيو 1831.
, Marie-Sophie Germain, född 1 april 1776, död 27 juni 1831, var en fransk matematiker, fysiker och filosof, och en av grundarna till elasticitetsteorin.
, Sophie Germain (1776-1831) est une mathéma … Sophie Germain (1776-1831) est une mathématicienne, physicienne et philosophe française. Pour pouvoir se faire connaitre dans le monde des mathématiques, alors réservées aux hommes, elle utilisa un nom d’emprunt de 1794 à 1807 : Antoine Auguste Le Blanc. C'est sous ce nom qu'elle correspond tout d'abord avec les mathématiciens Carl Friedrich Gauss et Adrien-Marie Legendre, avant d'être reconnue en tant que femme et mathématicienne de premier plan dans le monde académique, bien qu'elle ait appris les mathématiques entièrement en autodidacte, à force de travail et d'obstination. Ses principaux travaux concernent le problème des surfaces vibrantes, pour lequel elle obtient le grand prix des sciences mathématiques en 1815. Elle s'est également intéressée à la démonstration du dernier théorème de Fermat, et obtenu des résultats intermédiaires comme le théorème de Sophie Germain. Ses travaux concernent également l'élasticité des corps.ncernent également l'élasticité des corps.
, Η Μαρί-Σοφί Ζερμαίν (Marie-Sophie Germain, … Η Μαρί-Σοφί Ζερμαίν (Marie-Sophie Germain, 1 Απριλίου 1776 – 27 Ιουνίου 1831) ήταν Γαλλίδα μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος. Παρά την αντίθετη άποψη των γονεων της και τις δυσκολίες της ανδροκρατούμενης κοινωνίας της εποχής της, κατάφερε να μορφωθεί διαβάζοντας μόνη της τα βιβλία του έβρισκε στη βιβλιοθήκη του πατέρα της και αλληλογραφώντας με διάσημους μαθηματικούς, όπως τον Λαγκράνζ, τον και τον Γκάους, χρησιμοποιώντας αρχικά το όνομα Λε Μπλάν, ενός φοιτητή που είχε εγκαταλείψει τις σπουδές του και είχε φύγει από το Παρίσι. Πρωτοπόρος σε θέματα θεωρίας της ελαστικότητας, η Ζερμαίν κέρδισε το μεγάλο βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιστημών με την πραγματεία της για τις ταλαντώσεις ελαστικών πλακών. Η εργασία της στο τελευταίο θεώρημα του Φερμά υπήρξε πρόδρομος της τελικής απόδειξής του . Εξαιτίας των προκαταλήψεων κατά των γυναικών, δεν μπόρεσε να σταδιοδρομήσει ως μαθηματικός, αλλά για όλη της τη ζωή εργαζόταν μόνη της. Αναγνωρίζοντας τη συμβολή της στην πρόοδο των μαθηματικών, έξι χρόνια μετά το θάνατό της, της απονεμήθηκε τιμητικό πτυχίο από το Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, ενώ τιμώντας τα εκατό χρόνια από τη γέννησή της θεσμοθετήθηκε από την Ακαδημία των επιστημών το Μεγάλο βραβείο Σοφί Ζερμαίν. Γεννήθηκε την 1η Απρίλη 1776 στο Παρίσι στην οδό Saint-Denis. Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές, ο πατέρας της Ambroise-François ήτανε πλούσιος έμπορος μεταξιού, αν και κάποιες πηγές ισχυρίζονται πως ήτανε χρυσοχόος. Το 1789 εκλέχτηκε ως εκπρόσωπος της αστικής τάξης στα États-Généraux, στη Συνταγματική Συνέλευση. Έτσι μάλλον η μικρή Σοφί θα ήταν μάρτυρας πολλών συζητήσεων μεταξύ του πατέρα της και των φίλων του για τη πολιτική και τη φιλοσοφία. Μετά τη πολιτική του καριέρα, ο Ambroise-François έγινε διευθυντής τράπεζας κι έτσι η οικογένεια παρέμεινε σε καλή οικονομική κατάσταση κι η Σοφί είχε υποστήριξη καθ' όλη την ενήλικη ζωή της. Είχε μια μικρότερη αδελφή την Angélique-Ambroise, και μια μεγαλύτερη, την Marie-Madeline, που είχε τ' όνομα της μητέρας τους. Ο ανιψιός της, Armand-Jacques Lherbette, γιος της Marie-Madeline, δημοσίευσε μέρος του έργου της μετά το θάνατό της. Στα 13 της χρόνια, πέφτει η Βαστίλη κι η επαναστατική ατμόσφαιρα της πόλης την ανάγκασε να μείνει στο σπίτι. Για να περνά την ώρα της πήγαινε στη βιβλιοθήκη του πατέρα της. Εδώ βρήκε το L'Histoire des Mathématiques του J.E. Montucla, κι η ιστορία για το θάνατο του Αρχιμήδη την ενέπνευσε. Σκέφτηκε πως αν η γεωμετρία έκρυβε τόση συγκίνηση, άρα ήταν άξια μιας περισσότερης προσοχής και μιας πιο εμβριθούς μελέτης. Έτσι ξεκίνησε να μελετά μαθηματικά, ελληνικά, λατινικά κι αυτά για να μπορεί να διαβάζει έργα όπως αυτά του Sir Isaac Newton και Leonhard Euler. Απολάμβανε επίσης τη Traité d'Arithmétique από τον Étienne Bézout και το Le Calc Différentiel από τον Jacques Antoine-Joseph Cousin. Ο τελευταίος μάλιστα την επισκέφθηκε στο σπίτι της και την ενθάρρυνε στις μελέτες της. Φυσικά οι γονείς της δεν ενέκριναν αυτή της τη προσήλωση, καθώς δεν άρμοζε για γυναίκα και για να την εμποδίσουν μέσω... φωτός και θερμοκρασίας, της αρνηθήκανε ρούχα και φωτιά, αλλά μόλις καληνύχτιζαν κι έφευγαν, η μικρή έβγαζε κι άναβε κεριά και τυλιγμένη καλά σε παπλώματα θα συνέχιζε απτόητη τις μελέτες της. Όπως περιγράφει ο Lynn Osen, κάποιο πρωί τη βρήκανε κοιμισμένη στο γραφειάκι της, τυλιγμένη σαν κρεμμυδάκι, η μελάνη είχε παγώσει στο πενάκι της και τα χαρτιά της γεμάτα υπολογισμούς και τότε καταλάβανε πως ήτανε σοβαρά τα πράγματα τελικά. Λίγο αργότερα η μητέρα της άρχισε να τη στηρίζει κρυφά. Το 1794, στα 18 της, ανοίγει το École Polytechnique κι ως γυναίκα φυσικά δεν μπορούσε να παρακολουθήσει μαθήματα εκεί, αλλά οι σημειώσεις και τα συγγράμματα ήταν ελεύθερα σε όποιον/α τα ζητούσε, επίσης το νέο εκπαιδευτικό σύστημα επέτρεπε και μαθήματα δι' αλληλογραφίας. Η Σοφί, όπως ήταν αναμενόμενο, τρύγησε ό,τι μπόρεσε κι ό,τι βρήκε και ξεκίνησε να αλληλογραφεί με τον καθηγητή της σχολής, Joseph Louis Lagrange, χρησιμοποιώντας όμως ανδρικό ψευδώνυμο ενός πρώην σπουδαστή: Monsieur Antoine-August Le Blanc, φοβούμενη τη γελοιοποίησή της ως γυναίκα, όπως αργότερα εξήγησε στον Γκάους! Όταν ο Lagrange είδε την υψηλή νοημοσύνη του... Μ. LeBlanc, ζήτησε συνάντηση κι έτσι η Sophie αναγκάστηκε ν' αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα. Ευτυχώς, ο Lagrange δε νοιαζόταν για τέτοια θέματα, την επισκέφθηκε στο σπίτι της, της έδωσε ηθική υποστήριξη κι έγινε μέντοράς της. Αρχίζει να ενδιαφέρεται για τη θεωρία αριθμών το 1798, όταν ο Adrien-Marie Legendre δημοσίευσε το Essai sur théorie des nombres. Μετά τη μελέτη του έργου, άνοιξε αλληλογραφία μαζί του σχετικά με τη θεωρία αριθμών κι αργότερα, με την ελαστικότητα. Σημειωτέον εδώ πως ο Λεζάντρ αργότερα προσέθεσε μέρη της μελέτης της, στο συμπλήρωμα της Θεωρίας Των Αριθμών καθώς είπε πως τα βρήκε πανέξυπνα κι εύστοχα. Το ενδιαφέρον της για τη θεωρία αριθμών ανανεώθηκε όταν διάβασε το μνημειώδες έργο του Carl Friedrich Gauss με τίτλο: Discovitiones Arithmeticae. Μετά από 3 χρόνια εργασίας με ασκήσεις και δοκιμάζοντας δικές της αποδείξεις για κάποια από τα θεωρήματα, έγραψε και πάλι με το ψευδώνυμο Mr. Le Blanc, στον ίδιο τον συγγραφέα, που ήταν ένα χρόνο μικρότερός της. Η 1η επιστολή φέρει ημερομηνία 21 Νοέμβρη 1804 κι αναφέρει σχόλια κι εκτιμήσεις για το βιβλίο του και μετά του παρουσιάζει δικές τις σκέψεις και σημειώσεις για το τελευταίο θεώρημα του Φερμά. Ισχυρίστηκε ότι απέδειξε το θεώρημα για το n = p - 1, όπου το p είναι ένας πρώτος αριθμός του τύπου p=8k+7. Ωστόσο, η απόδειξη της περιείχε μιαν αδύνατη παραδοχή κι ο Gauss δεν τη σχολίασε καν. Περί το 1807 (οι πηγές διαφέρουν ως προς την ακρίβεια), στους Ναπολεόντειους πολέμους, οι Γάλλοι κατέλαβαν τη γερμανική πόλη Braunschweig, όπου ζούσε ο Gauss. Η Σοφί ανησυχώντας ότι μπορεί να πάθει τα ίδια με τον Αρχιμήδη, έγραψε στο γενικό στρατηγό Pernety, έναν οικογενειακό φίλο, ζητώντας να εξασφαλίσει τη ζωή του Gauss. Ο Pernety έστειλε ένα ταγματάρχη να συναντηθεί με τον Gauss προσωπικά για να δει αν ήταν ασφαλής. Όπως αποδείχθηκε, ο Gauss ήταν εντάξει, αλλά εδώ εμπλέκεται πρώτη φορά με το πραγματικό όνομά της, Σοφί. Έτσι 3 μήνες μετά του αποκάλυψε το όνομά της ολόκληρο κι αυτός εκπλήσσεται τόσο πολύ και της γράφει: "Πώς μπορώ να περιγράψω την έκπληξη και το θαυμασμό μου, όταν ο αγαπητότατος αποστολέας Κος Λε-Μπλανκ, μεταμορφώνεται σ' αυτό το διάσημο πρόσωπο μιας γυναίκας που μάλιστα λόγω φύλου και προκαταλήψεων συναντά απείρως περισσότερα εμπόδια στο να σπουδάσει κι απείρως περισσότερες δυσκολίες να εξοικειωθεί με τα τόσο πολύπλοκα θέματα των μαθηματικών. Κι όχι μόνον τα ξεπερνά και τα δυο, αλλά υπερβαίνει και πάνω απ' αυτά εισχωρώντας στα κρυμμένα τους μυστικά! Έμπλεος θαυμασμού σας δηλώνω πως χωρίς αμφιβολία έχετε το πιο ευγενές θάρρος, εξαιρετικότατο ταλέντο κι αρκετά ανώτερη ευφυία". Σύμφωνα με τις μετέπειτα επιστολές του Γκάους στον Olbers, φαίνεται καθαρά πως εννοεί τη κάθε λέξη που γράφει στην επιστολή του προς τη Σοφί. Στην ίδια επιστολή του 1807, η Σοφί ισχυρίστηκε ότι αν χν + ψν είναι του τύπου η2+νf2, τότε τα χ και ψ είναι επίσης του ιδίου τύπου. Ο Γκάους τούτη τη φορά της απάντησε πως δεν ισχύει πάντα π.χ., ισχύει για το ζεύγος αριθμών 1511+811 και μπορεί να γραφεί σαν η2+νf2, αλλά για το ζευγάρι 15, 11, δεν ισχύει. Αν κι ο Gauss συμπάθησε τη Ζερμαίν, οι απαντήσεις του στις επιστολές της συχνά καθυστερούσαν και γενικά δεν επανεξέτασε το έργο του. Τελικά τα ενδιαφέροντά του απομακρύνθηκαν από τη θεωρία αριθμών και το 1809 σταμάτησαν οι επιστολές. Παρά τη φιλία τους, δεν συναντηθήκαν ποτέ. Όταν σταματήσαν οι επιστολές, έδειξε ενδιαφέρον για ένα διαγωνισμό που υποστηρίζεται από την Ακαδημία Επιστημών του Παρισιού σχετικά με τα πειράματα του Ernst Chladni με δονούμενες μεταλλικές πλάκες. Το αντικείμενο του διαγωνισμού, όπως δήλωσεν η Ακαδημία, ήταν "να δώσει μαθηματική θεωρία της δόνησης μιας ελαστικής επιφάνειας και να συγκρίνει τη θεωρία με πειραματικά στοιχεία". Το σχόλιο του Lagrange ότι μια λύση στο πρόβλημα θα απαιτούσε την εφεύρεση ενός νέου κλάδου ανάλυσης, αποθάρρυνε τελείως τους 2 διαγωνιζόμενους, τον Denis Poisson και τη Σοφί. Στη συνέχεια ο Πουαζό εξέλεγη μέλος της Ακαδημίας έτσι έπρεπε να παραιτηθεί του διαγωνισμού χάριν δεοντολογίας κι έτσι η Σοφί έμεινε μόνη της να διαγωνίζεται με τον εαυτό της. Το 1809 πιάνει δουλειά κι ο Legendre τη βοηθά, δίνοντας εξισώσεις, αναφορές και τρέχουσες έρευνες. Υπέβαλε το αποτέλεσμα νωρίς το φθινόπωρο του 1811 και δεν κέρδισε το βραβείο. Η κριτική επιτροπή θεώρησε πως "οι πραγματικές εξισώσεις της κίνησης δεν είχανε τεκμηριωθεί", παρόλο που "τα πειράματα παρουσίαζαν έξυπνα αποτελέσματα". Ο Lagrange μπόρεσε να χρησιμοποιήσει το έργο της για να βγάλει μιαν εξίσωση που ήτανε "σωστή κάτω από ειδικές παραδοχές". Ο διαγωνισμός παρατάθηκε 2 χρόνια κι αποφάσισε να δοκιμάσει ξανά για το βραβείο. Αρχικά ο Legendre συνέχισε να προσφέρει υποστήριξη, αλλά μετά αρνήθηκε κάθε βοήθεια. Η ανώνυμη 2η υποβολή της το 1813 εξακολουθούσε να 'ναι γεμάτη με μαθηματικά σφάλματα, ειδικά με διπλά ολοκληρώματα κι έλαβε μόνο μιαν αξιέπαινη αναφορά επειδή "δεν τεκμηριώθηκε η θεμελιώδης αρχή της θεωρίας των ελαστικών επιφανειών". Ο διαγωνισμός παρατάθηκε πάλι κι η Σοφί άρχισε να εργάζεται για 3η φορά. Αυτή τη φορά συμβουλευόταν τον Poisson. Το 1814 αυτός ύπουλα δημοσίευσε για δικό το έργο σχετικά με την ελαστικότητα και δεν αναγνώρισε τη βοήθεια της Σοφί (αν κι είχε εργαστεί μαζί της επί του θέματος κι, ως κριτής της Ακαδημίας, είχε πρόσβαση στο έργο της). Υποβάλλει τη δική της 3η προσπάθεια με το όνομά της παρακαλώ, στις 8 Γενάρη 1816 και γίνεται η 1η γυναίκα που κερδίζει βραβείο από την Ακαδημία Επιστημών του Παρισιού! Δεν εμφανίστηκε στη τελετή να το παραλάβει. Αν κι είχε δώσει το βραβείο η Ακαδημία εντελώς εκτός κι έξτρα -χαριστικά και τιμής ένεκεν για την προσπάθεια που ήταν αρκετά καλή ωστόσο-, δεν ήταν ακόμα ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα. Η Σοφή είχε πάρει τη σωστή διαφορική εξίσωση, αλλά η μέθοδος της δεν προέβλεπε πειραματικά αποτελέσματα με μεγάλην ακρίβεια, καθώς βασίστηκε σε μια λανθασμένη εξίσωση του Euler, που οδήγησε σε λανθασμένες οριακές συνθήκες. Εδώ είναι η τελική εξίσωσή της: (εδώ υπάρχει καλή φωτό του πλήρους τύπου αλλά δεν μπορώ να τη βάλω, μπορώ να τη στείλω...) όπου Ν2 είναι σταθερά. Παρόλο που κέρδισε το διαγωνισμό της Ακαδημίας, δεν ήταν ακόμη σε θέση να παρακολουθήσει τις συνεδριάσεις της, λόγω της παράδοσης της Ακαδημίας να αποκλείει γυναίκες, εκτός από τις συζύγους των μελών. 7 χρόνια αργότερα, η κατάσταση αυτή άλλαξε όταν έγινε φίλη με το γραμματέα της Ακαδημίας Joseph Fourier, που προμηθεύτηκε για κείνη εισιτήρια για τις συνεδρίες. Το 1821 δημοσίευσε το βραβευμένο δοκίμιό της, με επισημάνσεις και διορθώσεις των τότε λαθών της κυρίως για να σταθεί έναντι σε κείνο του Πουαζό. Το 1826 υπέβαλε στην Ακαδημία τη θεωρημένη δημοσίευση του βραβευμένου δοκιμίου της. Σύμφωνα με τον Andrea Del Centina, η αναθεώρηση περιελάμβανε προσπάθειες να διευκρινιστεί το έργο της με την εισαγωγή ορισμένων απλοποιητικών υποθέσεων. Αυτό έφερε την Ακαδημία σε δύσκολη θέση, καθώς αισθάνθηκε ότι ήταν "ανεπαρκές κι ασήμαντο", αλλά δεν ήθελαν να την "αντιμετωπίσουν ως επαγγελματική συνάδελφο, όπως κι οποιοσδήποτε άντρα, απλώς απορρίπτοντας το έργο". Έτσι, ο Augustin-Louis Cauchy, που 'χε οριστεί για να ελέγξει το έργο της, της συνέστησε να το δημοσιεύσει κι αυτή ακολούθησε τη συμβουλή του. Τελικά, χωρίς αυτή τη θεωρία οι σύγχρονες κατασκευές δεν θα ήτανε δυνατό να πραγματοποιηθούν, όπως επί παραδείγματι, ο πύργος του Άϊφελ στο Παρίσι. Οι σύγχρονοι της της έδωσαν τ' όνομα "η του 18ου αι.". Ένα ακόμα έργο της για την ελαστικότητα δημοσιεύθηκε μεταθανάτια το 1831: το Mémoire sur la courbure des surfaces. Χρησιμοποίησε τη μέση καμπυλότητα στην έρευνά της. Το καλλίτερο έργο της ήτανε στη θεωρία αριθμών κι η σημαντικότερη συμβολή της στη θεωρία αριθμών αφορούσε το Τελευταίο Θεώρημα του Fermat. Το 1815, μετά το διαγωνισμό ελαστικότητας, η Ακαδημία προσέφερε βραβείο για την απόδειξη του Θεωρήματος αυτού. Αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον της κι έγραψε στον Gauss μετά από 10 έτη χωρίς αλληλογραφία. Του 'λεγε πως η θεωρία αριθμών ήτανε το προτιμώμενο πεδίο της κι ότι ήταν στο μυαλό της όλη την ώρα που μελετούσε την ελαστικότητα. Παρουσίασε μια στρατηγική για μια γενική απόδειξη του Θεωρήματος, συμπεριλαμβανομένης της απόδειξης για μια ειδική περίπτωση. Η επιστολή της περιείχε σημαντική πρόοδο προς τη κανονική απόδειξη. Τον ρώτησε λοιπόν αν η προσέγγισή της στο θεώρημα αξίζει να συνεχιστεί. Ο Gauss δεν απάντησε ποτέ. Το τελευταίο θεώρημα του Fermat μπορεί να χωριστεί σε δύο περιπτώσεις. Η περίπτωση Α' περιλαμβάνει όλα τα p που δεν διαιρούν κανένα από τα x, y ή z. Η Β' περιλαμβάνει όλα τα p που διαιρούν τουλάχιστον 1 από τα x, y ή z. Η Σοφί πρότεινε τα εξής, -κοινώς αποκαλούμενο "θεώρημα Sophie Germain": Έστω p είναι περιττός πρώτος αριθμός. Αν υπάρχει συμπληρωματικός πρώτος αριθμός που ισχύει Ρ=2Np+1 (N οποιοσδήποτε θετικός ακέραιος που δεν διαιρείται με το 3) έτσι ώστε: 1). αν xp + yp + zp ≡ 0 (mod-5) τότε το Ρ διαιρεί τα x, y ή z και 2). p is not a pth (mod-5) Τότε, στη Α' περίπτωση το Θεώρημα του Φερμά ισχύει για Ρ ! Η Σοφί χρησιμοποίησε τον τύπο για ν' αποδείξει τη Α' περίπτωση για κάθε περιττό Ρ <100, αλλά σύμφωνα με τον Andrea Del Centina, δείχνει να ισχύει για κάθε Ρ <197. Ο L.Ε. Dickson αργότερα χρησιμοποίησε το θεώρημά της για να αποδείξει το θεώρημα για κάθε περιττό μέχρι το 1700. Η Σοφί δεν δημοσίευσε αυτό το έργο. Το λαμπρό της θεώρημα είναι γνωστό μόνο λόγω της υποσημείωσης στη πραγματεία του Legendre σχετικά με τη θεωρία αριθμών, όπου το χρησιμοποίησε για να αποδείξει το τελευταίο θεώρημα του Fermat για p=5. Αυτή απέδειξε ή σχεδόν απέδειξε αρκετά αποτελέσματα που αποδόθηκαν στον Lagrange ή ανακαλύφθηκαν έτη αργότερα. Ο Del Centina δηλώνει ότι "μετά από σχεδόν 200 χρόνια οι ιδέες της ήταν ακόμα επίκαιρες", αλλά τελικά η μέθοδος της δεν λειτούργησε. Εκτός από τα μαθηματικά, η Germain σπούδασε φιλοσοφία και ψυχολογία. Ήθελε να ταξινομήσει τα γεγονότα και να τα γενικεύσει σε νόμους που θα μπορούσαν να σχηματίσουν ένα σύστημα ψυχολογίας και κοινωνιολογίας, το οποίο μόλις είχε κάνει την εμφάνισή του στον κόσμο. Η φιλοσοφία της εγκωμιάστηκε ιδιαίτερα από τον Auguste Comte. Δυο από τα φιλοσοφικά της έργα, Pensées diverses και Considérations générales sur l'état des sciences et des lettres, aux différentes époques de leur, εκδόθηκαν, ωστόσο μεταθανάτια. Αυτό οφειλόταν εν μέρει στις προσπάθειες του ανιψιού της -ανεφέρθη στην αρχή, ο γιος της μικρής της αδελφής-, που συνέλεξε τα φιλοσοφικά της γραπτά και τα δημοσίευσε. Το Pensées είναι μια ιστορία επιστήμης και μαθηματικών με το σχολιασμό της Σοφί. Στο 2ο -έργο που θαύμασε ο Comte-, υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουνε διαφορές μεταξύ των επιστημονικών και των ανθρωπιστικών προσπαθειών. Το 1829 μαθαίνει πως είχε καρκίνο του μαστού. Παρά τον πόνο, συνέχισε να εργάζεται. Το 1831 το περιοδικό Crelle's Journal δημοσίευσε το δοκίμιό της σχετικά με τη καμπυλότητα των ελαστικών επιφανειών κι ένα υπόμνημα σχετικά με την εύρεση του y και z στον τύπο. Η Mary Grey γράφει: "Έγραψε επίσης στην Annales de chemie et de physique μια μελέτη των αρχών που οδήγησαν στην ανακάλυψη των νόμων της ισορροπίας και της κίνησης των ελαστικών στερεών". Η Μαρί-Σοφί Ζερμαίν στις 27 Ιουνίου 1831 πεθαίνει στο σπίτι της στη 13 rue de Savoie, στο Παρίσι, σε ηλικία μόλις 55 ετών. Παρά τα πνευματικά της επιτεύγματα, το πιστοποιητικό θανάτου της αναφέρει σαν ιδιότητά της σαν κάτοχος ιδιοκτησίας κι όχι μαθηματικός. Αλλά η δουλειά της δεν ήταν χωρίς εκτίμηση από όλους. Όταν το θέμα των τιμητικών πτυχίων ήρθε στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν το 1837, 6 έτη μετά το θάνατό της, ο Γκάους συντετριμμένος έγραψε: "Απέδειξε στον κόσμο ότι ακόμη και μια γυναίκα μπορεί να επιτύχει κάτι που αξίζει τον κόπο στη πιο αυστηρή κι αφηρημένη επιστήμη κι έστω και μόνο γι' αυτό το λόγο θα άξιζε το τιμητικό βραβείο". Η Σοφί αναπαύεται στο Κοιμητήρι Πιέρ Λασσέζ και τον τάφο της σκεπάζει μια απλή ταφόπλακα. Στην εκατοστή επέτειο του θανάτου της. δόθηκε τ' όνομά της σε μιαν οδό του Παρισιού και σε ένα Γυμνάσιο θηλέων, που στην αυλή του φιλοξενεί και μια προτομή που δώρισε το Δημοτικό Συμβούλιο του Παρισιού, επίσης στο σπίτι που διέμενε, έχει στηθεί μια πλάκα με τ' όνομά της. Τέλος το Βραβείο Sophie Germain (Prix Sophie Germain), το οποίο απονέμεται ετησίως από το Ίδρυμα Sophie Germain, χορηγείται από την Ακαδημία Επιστημών του Παρισιού. Σκοπός του είναι να τιμήσει ένα Γάλλο μαθηματικό για την έρευνα στα θεμέλια των μαθηματικών. Το βραβείο αυτό, ύψους € 8.000, θεσμοθετήθηκε το 2003, υπό την αιγίδα του Institut de France.03, υπό την αιγίδα του Institut de France.
, Sophie Germainová (1. dubna 1776 Paříž, Fr … Sophie Germainová (1. dubna 1776 Paříž, Francie – 27. červen 1831 Paříž) byla francouzská matematička, fyzička a filozofka. Přesto, že to v té době nebylo u žen obvyklé, se jí dostalo matematického vzdělání z knih jejího otce a z korespondence s matematiky jako Joseph-Louis Lagrange, Adrien-Marie Legendre a Carl Friedrich Gauss. I když se matematikou nikdy neživila, položila základy teorie pružnosti. Významná je také její práce okolo Velké Fermatovy věty. Zabývala se nejen matematikou ale také filozofií, psychologií a sociologií. Její filozofii uznával vysoce postavený zakladatel pozitivismu Auguste Comte.vený zakladatel pozitivismu Auguste Comte.
, Marie-Sophie Germain (Paris, Frantzia, 1776ko apirilaren 1a – 1831ko ekainaren 27a) zenbakien teorian eta elastikotasunaren ikerketan nabarmendu zen matematikari bat izan zen.
, Marie-Sophie Germain (ur. 1 kwietnia 1776 … Marie-Sophie Germain (ur. 1 kwietnia 1776 w Paryżu, zm. 27 czerwca 1831 tamże) – francuska matematyczka. Największe osiągnięcia Germain dotyczą teorii liczb i teorii sprężystości. W teorii liczb wiele prac poświęciła dowodowi wielkiego twierdzenia Fermata. Wprowadziła tu pojęcie liczb pierwszych Germain i udowodniła, że jeśli p jest taką liczbą, to dla wykładnika p prawdziwy jest szczególny przypadek wielkiego twierdzenia Fermata.y przypadek wielkiego twierdzenia Fermata.
, Marie-Sophie Germain (Paris, 1 de abril de … Marie-Sophie Germain (Paris, 1 de abril de 1776 — Paris, 27 de junho de 1831) foi uma matemática, física e filósofa francesa com contribuições fundamentais à teoria dos números e à teoria da elasticidade. Marie-Sophie era autodidata, aprendendo com livros encontrados na biblioteca de seu pai, incluindo obras de Arquimedes. Marie-Sophie ganhou um prêmio da Academia Francesa de Ciências por sua tese na teoria da elasticidade, ramo onde foi pioneira. Por causa de seu sexo, entretanto, ela não pode ter uma carreira como pesquisadora em sua área. Em seu centenário, uma rua e uma escola para garotas foram nomeadas em sua homenagem. A Academia de Ciências em Paris anualmente presenteia o prêmio Prêmio Sophie Germain na área de matemática.êmio Sophie Germain na área de matemática.
, 마리소피 제르맹(프랑스어: Marie-Sophie Germain, 1776년 … 마리소피 제르맹(프랑스어: Marie-Sophie Germain, 1776년 4월 1일 ~ 1831년 6월 27일)은 프랑스의 수학자이자, 물리학자, 철학자이다. 제르맹은 부모의 반대와 성차별의 어려움 속에서도 아버지 서가에 있던 책들을 보며 공부하였고, 조제프루이 라그랑주, 아드리앵마리 르장드르, 카를 프리드리히 가우스와 같은 유명한 수학자들과 서신을 교환하며 지식을 습득하였다. 제르맹은 파리 과학 아카데미가 개최한 탄성의 수학적 모형을 구하는 콘테스트에 논문을 제출하여 수상자가 되었다. 제르맹은 페르마의 마지막 정리의 증명에 기여하였고, 이후 1백 년 이상 후대 수학자들은 제르맹의 작업을 기초로 페르마의 마지막 정리를 증명하고자 하였다. 제르맹은 당대의 여성에 대한 편견 때문에 다른 분야에서 경력을 쌓을 수 없었지만 평생 동안 독자적인 학문 활동을 하였다. 분야에서 경력을 쌓을 수 없었지만 평생 동안 독자적인 학문 활동을 하였다.
, Marie Sophie GERMAIN (1-a de aprilo 1776 - … Marie Sophie GERMAIN (1-a de aprilo 1776 - 27-a de junio 1831) estis franca matematikisto, fizikisto kaj filozofo, kiu pioniris la teorion de elasteco kaj faris gravajn kontribuojn al nombroteorio; (kvankam ĝi ne temis pri matematiko) unu el ŝiaj plej gravaj verkoj estis la studo de tio, kio poste konatiĝis kiel la primoj de Sophie Germain (primoj, kies duoblo pliigita je unu unuo estas ankaŭ primo).o pliigita je unu unuo estas ankaŭ primo).
, Marie-Sophie Germain (Parijs, 1 april 1776 - aldaar, 27 juni 1831) was een Frans wiskundige, die een belangrijke bijdrage leverde aan de getaltheorie.
, Marie-Sophie Germain (Parigi, 1º aprile 17 … Marie-Sophie Germain (Parigi, 1º aprile 1776 – Parigi, 27 giugno 1831) è stata una matematica francese, nota per il suo lavoro nei campi della teoria dei numeri e dell'elasticità. È attualmente un'icona del femminismo per la battaglia che dovette condurre contro i pregiudizi sociali e culturali del suo tempo.Per diversi anni fu costretta a utilizzare uno pseudonimo maschile, Antoine-August Le Blanc, in quanto all'epoca le donne erano ancora escluse dagli ambienti accademici.Le occorsero diversi anni di lavoro per essere riconosciuta e apprezzata per i suoi contributi nel campo della matematica.uoi contributi nel campo della matematica.
, 索菲·熱爾曼（法語：Marie-Sophie Germain，1776年4月1日－1 … 索菲·熱爾曼（法語：Marie-Sophie Germain，1776年4月1日－1831年6月27日），法國數學家。 出身巴黎一個殷實的商人家庭，從小熱愛數學，但不為家庭所鼓勵。身為女性，熱爾曼的故事顯出了當時女性求學的困難和自卑。她總不想別人知道她女性的身分，常以假名和其他數學家通信。 她對拉格朗日的教學很有興趣，但由於當時的女子不得接近大學，於是以勒布朗（Augusts Antoine Le Blanc）之名，提交課業及論文等。拉格朗日要求見其人一面，於是熱爾曼便說明一切，後來拉格朗日成為了熱爾曼的導師。 1804年，她讀完高斯的《數學研究》（Disquisitiones Arithmeticae）後，又以勒布朗之名和高斯通信。1806年高斯洞悉其身分，但反而表示敬佩她的精神。1808年，高斯的興趣轉到應用數學，他們之間的通信便中斷了。 1830年，在高斯的推薦下，哥廷根大學頒發了榮譽學位予熱爾曼。可惜一年後她便因乳癌在巴黎逝世。，在高斯的推薦下，哥廷根大學頒發了榮譽學位予熱爾曼。可惜一年後她便因乳癌在巴黎逝世。
, Sophie Germain (París, 1 d'abril de 1776 - 27 de juny de 1831) fou una matemàtica i física francesa. És coneguda pel teorema d'aritmètica que porta el seu nom i pels seus treballs sobre l'elasticitat dels cossos.
, Софи́ Жерме́н (фр. Marie-Sophie Germain; 1 апреля 1776 — 27 июня 1831) — французский математик, философ и механик. Внесла весомый вклад в дифференциальную геометрию, теорию чисел и механику.
, Marie-Sophie Germain (pronunciación en fra … Marie-Sophie Germain (pronunciación en francés: /maʁi sɔfi ʒɛʁmɛ̃/; París, 1 de abril de 1776-ib., 27 de junio de 1831), fue una matemática y física francesa autodidacta. Fue una de las pioneras de la e hizo importantes contribuciones a la teoría de números. Uno de sus trabajos más importantes fue el estudio de los que posteriormente fueron conocidos como números primos de Sophie Germain (números primos cuyo doble incrementado en una unidad es también un número primo).n una unidad es también un número primo).
, Софі́ Жерме́н (фр. Marie-Sophie Germain; 1 квітня 1776, Париж — 27 червня 1831, там само) — французька математикиня, філософиня і механік. Зробила вагомий внесок в диференціальну геометрію, теорію чисел і механіку.
|
| rdfs:comment |
索菲·熱爾曼（法語：Marie-Sophie Germain，1776年4月1日－1 … 索菲·熱爾曼（法語：Marie-Sophie Germain，1776年4月1日－1831年6月27日），法國數學家。 出身巴黎一個殷實的商人家庭，從小熱愛數學，但不為家庭所鼓勵。身為女性，熱爾曼的故事顯出了當時女性求學的困難和自卑。她總不想別人知道她女性的身分，常以假名和其他數學家通信。 她對拉格朗日的教學很有興趣，但由於當時的女子不得接近大學，於是以勒布朗（Augusts Antoine Le Blanc）之名，提交課業及論文等。拉格朗日要求見其人一面，於是熱爾曼便說明一切，後來拉格朗日成為了熱爾曼的導師。 1804年，她讀完高斯的《數學研究》（Disquisitiones Arithmeticae）後，又以勒布朗之名和高斯通信。1806年高斯洞悉其身分，但反而表示敬佩她的精神。1808年，高斯的興趣轉到應用數學，他們之間的通信便中斷了。 1830年，在高斯的推薦下，哥廷根大學頒發了榮譽學位予熱爾曼。可惜一年後她便因乳癌在巴黎逝世。，在高斯的推薦下，哥廷根大學頒發了榮譽學位予熱爾曼。可惜一年後她便因乳癌在巴黎逝世。
, Marie-Sophie Germain (Parigi, 1º aprile 17 … Marie-Sophie Germain (Parigi, 1º aprile 1776 – Parigi, 27 giugno 1831) è stata una matematica francese, nota per il suo lavoro nei campi della teoria dei numeri e dell'elasticità. È attualmente un'icona del femminismo per la battaglia che dovette condurre contro i pregiudizi sociali e culturali del suo tempo.Per diversi anni fu costretta a utilizzare uno pseudonimo maschile, Antoine-August Le Blanc, in quanto all'epoca le donne erano ancora escluse dagli ambienti accademici.Le occorsero diversi anni di lavoro per essere riconosciuta e apprezzata per i suoi contributi nel campo della matematica.uoi contributi nel campo della matematica.
, Marie-Sophie Germain (lahir pada 1 April 1 … Marie-Sophie Germain (lahir pada 1 April 1776, meninggal 27 Juni 1831) adalah seorang matematikawan, fisikawan, dan filsuf asal Prancis. Meskipun mendapat pertentangan pada mulanya dari orang tuanya dan kesulitan yang ada di dalam masyarakat, ia memperoleh pendidikan dari buku-buku di perpustakaan ayahnya, termasuk buku karangan Leonhard Euler, serta dari korespondensi dengan ahli matematika terkenal seperti Lagrange, Legendre, dan Gauss. Beliau merupakan satu pelopor teori elastisitas, yang kemudian membuat ia memenangkan hadiah utama dari Akademi Sains Paris karena esainya tentang masalah ini. Karyanya pada Teorema Terakhir Fermat memberikan dasar bagi matematikawan untuk menjelajahi subjek ini selama ratusan tahun setelahnya. Karena diskriminasi jenis kelamin yang didapatnya dari masyar jenis kelamin yang didapatnya dari masyar
, Софи́ Жерме́н (фр. Marie-Sophie Germain; 1 апреля 1776 — 27 июня 1831) — французский математик, философ и механик. Внесла весомый вклад в дифференциальную геометрию, теорию чисел и механику.
, Marie Sophie GERMAIN (1-a de aprilo 1776 - … Marie Sophie GERMAIN (1-a de aprilo 1776 - 27-a de junio 1831) estis franca matematikisto, fizikisto kaj filozofo, kiu pioniris la teorion de elasteco kaj faris gravajn kontribuojn al nombroteorio; (kvankam ĝi ne temis pri matematiko) unu el ŝiaj plej gravaj verkoj estis la studo de tio, kio poste konatiĝis kiel la primoj de Sophie Germain (primoj, kies duoblo pliigita je unu unuo estas ankaŭ primo).o pliigita je unu unuo estas ankaŭ primo).
, ماري-صوفي جرمين (بالفرنسية: Sophie Germain … ماري-صوفي جرمين (بالفرنسية: Sophie Germain) (1 أبريل 1776 – 26 يونيو 1831) هي عالمة رياضيات فرنسية وفيزيائية وفيلسوفة. ولدت في فرنسا ونشأت إبان الثورة الفرنسية. تعلمت عبر المراسلة، وحائزة على جائزة أكاديمية باريس للعلوم. لم تكن صوفي تنشر مؤلفاتها باسمها الصريح، لتفشي التحامل على النساء في فرنسا ذلك الوقت. توفيت في 26 يونيو 1831.ي فرنسا ذلك الوقت. توفيت في 26 يونيو 1831.
, Sophie Germain (1776-1831) est une mathéma … Sophie Germain (1776-1831) est une mathématicienne, physicienne et philosophe française. Pour pouvoir se faire connaitre dans le monde des mathématiques, alors réservées aux hommes, elle utilisa un nom d’emprunt de 1794 à 1807 : Antoine Auguste Le Blanc. C'est sous ce nom qu'elle correspond tout d'abord avec les mathématiciens Carl Friedrich Gauss et Adrien-Marie Legendre, avant d'être reconnue en tant que femme et mathématicienne de premier plan dans le monde académique, bien qu'elle ait appris les mathématiques entièrement en autodidacte, à force de travail et d'obstination.acte, à force de travail et d'obstination.
, Софі́ Жерме́н (фр. Marie-Sophie Germain; 1 квітня 1776, Париж — 27 червня 1831, там само) — французька математикиня, філософиня і механік. Зробила вагомий внесок в диференціальну геометрію, теорію чисел і механіку.
, Sophie Germainová (1. dubna 1776 Paříž, Fr … Sophie Germainová (1. dubna 1776 Paříž, Francie – 27. červen 1831 Paříž) byla francouzská matematička, fyzička a filozofka. Přesto, že to v té době nebylo u žen obvyklé, se jí dostalo matematického vzdělání z knih jejího otce a z korespondence s matematiky jako Joseph-Louis Lagrange, Adrien-Marie Legendre a Carl Friedrich Gauss. I když se matematikou nikdy neživila, položila základy teorie pružnosti. Významná je také její práce okolo Velké Fermatovy věty.aké její práce okolo Velké Fermatovy věty.
, Sophie Germain (* 1. April 1776 in Paris; † 27. Juni 1831 ebenda; gelegentlich wird ihr Todestag auch auf den 26. Juni 1831 datiert) war eine französische Mathematikerin.
, Marie-Sophie Germain (Paris, 1 de abril de … Marie-Sophie Germain (Paris, 1 de abril de 1776 — Paris, 27 de junho de 1831) foi uma matemática, física e filósofa francesa com contribuições fundamentais à teoria dos números e à teoria da elasticidade. Marie-Sophie era autodidata, aprendendo com livros encontrados na biblioteca de seu pai, incluindo obras de Arquimedes. Marie-Sophie ganhou um prêmio da Academia Francesa de Ciências por sua tese na teoria da elasticidade, ramo onde foi pioneira. Por causa de seu sexo, entretanto, ela não pode ter uma carreira como pesquisadora em sua área. Em seu centenário, uma rua e uma escola para garotas foram nomeadas em sua homenagem. A Academia de Ciências em Paris anualmente presenteia o prêmio Prêmio Sophie Germain na área de matemática.êmio Sophie Germain na área de matemática.
, Η Μαρί-Σοφί Ζερμαίν (Marie-Sophie Germain, … Η Μαρί-Σοφί Ζερμαίν (Marie-Sophie Germain, 1 Απριλίου 1776 – 27 Ιουνίου 1831) ήταν Γαλλίδα μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος. Παρά την αντίθετη άποψη των γονεων της και τις δυσκολίες της ανδροκρατούμενης κοινωνίας της εποχής της, κατάφερε να μορφωθεί διαβάζοντας μόνη της τα βιβλία του έβρισκε στη βιβλιοθήκη του πατέρα της και αλληλογραφώντας με διάσημους μαθηματικούς, όπως τον Λαγκράνζ, τον και τον Γκάους, χρησιμοποιώντας αρχικά το όνομα Λε Μπλάν, ενός φοιτητή που είχε εγκαταλείψει τις σπουδές του και είχε φύγει από το Παρίσι. όπου Ν2 είναι σταθερά. 2). p is not a pth (mod-5) είναι σταθερά. 2). p is not a pth (mod-5)
, マリー＝ソフィ・ジェルマン（Marie-Sophie Germain、1776年4月1日 – 1831年6月27日）は、フランスの女性数学者、物理学者、哲学者。
, Marie-Sophie Germain, född 1 april 1776, död 27 juni 1831, var en fransk matematiker, fysiker och filosof, och en av grundarna till elasticitetsteorin.
, Marie-Sophie Germain (pronunciación en fra … Marie-Sophie Germain (pronunciación en francés: /maʁi sɔfi ʒɛʁmɛ̃/; París, 1 de abril de 1776-ib., 27 de junio de 1831), fue una matemática y física francesa autodidacta. Fue una de las pioneras de la e hizo importantes contribuciones a la teoría de números. Uno de sus trabajos más importantes fue el estudio de los que posteriormente fueron conocidos como números primos de Sophie Germain (números primos cuyo doble incrementado en una unidad es también un número primo).n una unidad es también un número primo).
, Marie-Sophie Germain (Parijs, 1 april 1776 - aldaar, 27 juni 1831) was een Frans wiskundige, die een belangrijke bijdrage leverde aan de getaltheorie.
, 마리소피 제르맹(프랑스어: Marie-Sophie Germain, 1776년 … 마리소피 제르맹(프랑스어: Marie-Sophie Germain, 1776년 4월 1일 ~ 1831년 6월 27일)은 프랑스의 수학자이자, 물리학자, 철학자이다. 제르맹은 부모의 반대와 성차별의 어려움 속에서도 아버지 서가에 있던 책들을 보며 공부하였고, 조제프루이 라그랑주, 아드리앵마리 르장드르, 카를 프리드리히 가우스와 같은 유명한 수학자들과 서신을 교환하며 지식을 습득하였다. 제르맹은 파리 과학 아카데미가 개최한 탄성의 수학적 모형을 구하는 콘테스트에 논문을 제출하여 수상자가 되었다. 제르맹은 페르마의 마지막 정리의 증명에 기여하였고, 이후 1백 년 이상 후대 수학자들은 제르맹의 작업을 기초로 페르마의 마지막 정리를 증명하고자 하였다. 제르맹은 당대의 여성에 대한 편견 때문에 다른 분야에서 경력을 쌓을 수 없었지만 평생 동안 독자적인 학문 활동을 하였다. 분야에서 경력을 쌓을 수 없었지만 평생 동안 독자적인 학문 활동을 하였다.
, Marie-Sophie Germain (French: [maʁi sɔfi ʒ … Marie-Sophie Germain (French: [maʁi sɔfi ʒɛʁmɛ̃]; 1 April 1776 – 27 June 1831) was a French mathematician, physicist, and philosopher. Despite initial opposition from her parents and difficulties presented by society, she gained education from books in her father's library, including ones by Euler, and from correspondence with famous mathematicians such as Lagrange, Legendre, and Gauss (under the pseudonym of Monsieur LeBlanc). One of the pioneers of elasticity theory, she won the grand prize from the Paris Academy of Sciences for her essay on the subject. Her work on Fermat's Last Theorem provided a foundation for mathematicians exploring the subject for hundreds of years after. Because of prejudice against her sex, she was unable to make a career out of mathematics, but she worked indepe out of mathematics, but she worked indepe
, Marie-Sophie Germain (Paris, Frantzia, 1776ko apirilaren 1a – 1831ko ekainaren 27a) zenbakien teorian eta elastikotasunaren ikerketan nabarmendu zen matematikari bat izan zen.
, Sophie Germain (París, 1 d'abril de 1776 - 27 de juny de 1831) fou una matemàtica i física francesa. És coneguda pel teorema d'aritmètica que porta el seu nom i pels seus treballs sobre l'elasticitat dels cossos.
, Marie-Sophie Germain (ur. 1 kwietnia 1776 … Marie-Sophie Germain (ur. 1 kwietnia 1776 w Paryżu, zm. 27 czerwca 1831 tamże) – francuska matematyczka. Największe osiągnięcia Germain dotyczą teorii liczb i teorii sprężystości. W teorii liczb wiele prac poświęciła dowodowi wielkiego twierdzenia Fermata. Wprowadziła tu pojęcie liczb pierwszych Germain i udowodniła, że jeśli p jest taką liczbą, to dla wykładnika p prawdziwy jest szczególny przypadek wielkiego twierdzenia Fermata.y przypadek wielkiego twierdzenia Fermata.
|
