| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Het huis Jagiello of huis der Jagiellonen (kortweg ook Jagiellonen) was een Europese dynastie die vanaf de middeleeuwen tot in de 16e eeuw over grote gebieden in Oost-Europa regeerde.
, La dinastia Jagelló, o els jagellons (en l … La dinastia Jagelló, o els jagellons (en lituà Jogailos o Jogailaičiai), és una dinastia reial, originària de Lituània, que va regnar sobre una part de l'Europa central (actualment: Lituània, Polònia, Ucraïna, Letònia, Estònia, Kaliningrad –Rússia– i Hongria), entre el segle xiv i el segle xviii. Els membres d'aquesta dinastia van ser grans ducs de Lituània de 1377 a 1392 i de 1440 a 1572, reis de Polònia de 1386 a 1572, reis d'Hongria de 1440 a 1444 i de 1490 a 1526, i reis de Bohèmia de 1471 a 1526. Els Jagellons pertanyen també a una branca de la dinastia lituana dels . El nom prové de Ladislau II Jagelló (en polonès Jagiełło), el primer rei polonès d'aquesta dinastia. En polonès, també és coneguda com a Jagiellonowie (singular Jagiellon, adjectiu aplicat als membres de la dinastia, incloent el femení Jagiellończyk); en lituà s'anomena Jogailaičiai (sing.: Jogailaitis), en bielorús Ягайлавічы (Jagajłavičy, sing.: Ягайлавіч, Jagajłavič), en hongarès Jagellók (sing.: Jagelló) i en txec Jagellonci (sing.: Jagellonec; adjectiu: Jagellonský), així com Jagello o Jagellon (fem. Jagellonica) en llatí. La unió dinàstica entre Polònia i Lituània (convertits administrativament en una unió plena només el 1569) és la raó per a l'apel·lació comuna "Polònia-Lituània" d'aquesta àrea d'ençà de la darreria de l'edat mitjana. Un Jagelló va governar breument tant Polònia com Hongria (1440-1444), i dos altres governaren tant Bohèmia (des de 1471) com Hongria (1490-1526) i llavors continuaren com la branca oriental de la Casa d'Habsburg. la branca oriental de la Casa d'Habsburg.
, The Jagiellonian dynasty (/ˈjɑːɡjəˈloʊniən … The Jagiellonian dynasty (/ˈjɑːɡjəˈloʊniən/, Polish: dynastia jagiellońska), otherwise the Jagiellon dynasty (Polish: dynastia Jagiellonów), the House of Jagiellon (Polish: Dom Jagiellonów), or simply the Jagiellons (Polish: Jagiellonowie), was the name assumed by a cadet branch of the Lithuanian ducal dynasty of Gediminids upon reception by Jogaila, the Grand Duke of Lithuania, of baptism as Władysław in 1386, which paved the way to his ensuing marriage to the Queen Regnant Jadwiga of Poland, resulting in his ascension to the Crown of the Kingdom of Poland as Władysław II Jagiełło (initially ruling jure uxoris jointly with Hedwig until her death), and the effective promotion of his branch to a royal dynasty. The Jagiellons reigned in several Central European countries between the 14th and 16th centuries. Members of the dynasty were Kings of Poland (1386–1572), Grand Dukes of Lithuania (1377–1392 and 1440–1572), Kings of Hungary (1440–1444 and 1490–1526), and Kings of Bohemia and imperial electors (1471–1526). The personal union between the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania (converted in 1569 with the Treaty of Lublin into the Polish–Lithuanian Commonwealth) is the reason for the common appellation "Poland–Lithuania" in discussions about the area from the Late Middle Ages onward. One Jagiellon, Władysław III of Poland, briefly ruled both Poland and Hungary (1440–1444), and two others ruled both Bohemia and Hungary (1490–1526) and then continued in the distaff line as a branch of the House of Habsburg. The Polish "Golden Age", the period of the reigns of Sigismund I and Sigismund II, the last two Jagiellonian kings, or more generally the 16th century, is most often identified with the rise of the culture of Polish Renaissance. The cultural flowering had its material base in the prosperity of the elites, both the landed nobility and urban patriciate at such centers as Kraków and Gdańsk.iate at such centers as Kraków and Gdańsk.
, Gli Jagelloni o Iagelloni (AFI: /jaʤelˈlon … Gli Jagelloni o Iagelloni (AFI: /jaʤelˈloni/; in lituano Jogailaičiai; in polacco Jagiellonowie; in ungherese Jagelló-ház; in ceco Jagellonci) furono una dinastia reale originaria della Lituania, discendenti della dinastia lituana dei Gediminidi, che regnò in diversi paesi dell'Europa centrale (Stati dell'odierna Polonia, Lituania, Bielorussia, Ucraina, Lettonia, Estonia, Prussia Orientale, Cechia, e parte della Russia e dell'Ungheria) tra il XIV secolo e il XVI secolo. Furono prima granduchi di Lituania, dal 1377 al 1392, e poi re di Polonia dal 1386 al 1572, re di Ungheria dal 1440 al 1444 e dal 1490 al 1526, e re di Boemia dal 1471 al 1526. Il regno degli ultimi due re Jagelloni, Sigismondo I e Sigismondo II Augusto, dal 1506 al 1572, ma più in generale l'intero XVI secolo, è considerato l'Età dell'Oro della cultura polacca grazie alla fioritura dell'agricoltura, delle arti e dell'architettura, della cultura in generale e del miglioramento delle condizioni di vita e l'espansione delle città (come Cracovia e Danzica), influenzati dal Rinascimento italiano che caratterizzerà tutta la Renesans (Rinascita) della Polonia.tta la Renesans (Rinascita) della Polonia.
, Die Jagiellonen (auch Jagellonen) waren ei … Die Jagiellonen (auch Jagellonen) waren eine im Mannesstamm aus Litauen stammende Nebenlinie des Hauses Gediminas und eine europäische Dynastie, die von 1386 bis 1572 die polnischen Könige und die Großfürsten von Litauen stellte. Auch waren sie ab dem 15. Jahrhundert ungarische, kroatische und böhmische Könige. Als Gründer dieser Dynastie gilt der litauische Großfürst Jogaila (polnisch Jagiełło), der als Władysław II. Jagiełło im Jahr 1386 durch Heirat mit der polnischen Königin Hedwig von Anjou den polnischen Thron zu Krakau bestieg. Jogaila war viermal verheiratet, zuletzt seit 1422 mit Sofia aus dem litauisch-ruthenischen Fürstenhaus Holszański. Gemeinsam hatten sie zwei Söhne, Władysław III. und Kasimir IV. Den polnischen Thron erbte Władysław, der nach seiner Wahl zum ungarischen König 1444 bei der Rettung von Konstantinopel in der Schlacht bei Varna fiel. Kasimir (IV.), seit 1440 Großfürst von Litauen, wurde 1447 als König Kasimir II. auf den polnischen Thron berufen. Seiner Ehe mit Elisabeth von Habsburg, Tochter des römisch-deutschen Königs Albrecht II., entstammten dreizehn Kinder. Er knüpfte mit vielen europäischen Dynastien Heiratsverbindungen. Auch in Ungarn, Kroatien und Böhmen konnten sich jagiellonische Prinzen als Könige etablieren, zuerst in Konkurrenz, dann (nach dem Zwischenspiel Matthias Corvinus) in Zusammenarbeit mit den Habsburgern. Vladislav II. von Böhmen, Ungarn und Kroatien herrschte in drei Ländern, ebenso sein Sohn Ludwig II. Nach dessen unglücklichem Tod 1526 in der Schlacht bei Mohács wurde er vom Habsburger Ferdinand I. und vom Magnaten Johann Zápolya (Schwager Sigismunds I. und Vladislavs II., sowie Onkel und Regent Ludwigs II.) beerbt. Zapolya heiratete 1539 zudem Sigismunds Tochter Isabella und vermachte beider Sohn die ungarische Krone mit dem Fürstentum Siebenbürgen. Mit Sigismund II. August, dem König von Polen und Großfürst von Litauen, starb das Geschlecht der Jagiellonen 1572 im Mannesstamm aus, worauf in Polen und Litauen das Erbkönigtum durch ein Wahlkönigtum abgelöst wurde. Beide Länder verschmolzen zur Rzeczpospolita, einer Aristokratischen Republik unter der „Präsidentschaft“ eines Wahlkönigs bzw. Wahlgroßfürsts an der Staatsspitze. Die Jagiellonen beherrschten dank ihrer vielfältigen Verbindungen mit den Adelsfamilien Europas um 1500 das Königreich Polen, das Großfürstentum Litauen, das Königreich Böhmen, das Königreich Ungarn und das Königreich Kroatien. Sie strebten nach der Aufrechterhaltung eines Gleichgewichts mit dem römisch-deutschen Kaisertum, dem Osmanischen Reich und der Festigung des Besitzstandes an der Ostflanke auf dem Gebiet der ehemaligen Kiewer Rus gegen das Großfürstentum Moskau. Deshalb überließ 1515 Sigismund I. im Wiener Vertrag die Kronen Ungarns, Kroatiens und Böhmens den Nachkommen aus der Eheverbindung Ludwigs II. mit dem Haus Habsburg. In der Ostpolitik konnten die Jagiellonen das Kräftegleichgewicht angesichts der wachsenden Macht des Großfürstentums Moskau bewahren. Dieser Konflikt, in den sich auch das Königreich Polen infolge der Moskowitisch-Litauischen Kriege und der Lubliner Union von 1569 hineingezogen sah, wurde erst nach langdauernden Kriegen unter der Herrschaft König Stephan Báthorys gelöst. Die Nachkommen Jagiełłos, die den größten Staat in Mitteleuropa während des 14., 15. und 16. Jahrhunderts schufen, legten auch den Grund der jagiellonischen Idee, die noch im 20. Jahrhundert in der Vorstellung von ‚Polen von Meer zu Meer‘, das heißt von der Ostsee bis zum Schwarzen Meer, weiterlebte.stsee bis zum Schwarzen Meer, weiterlebte.
, La Jogajlidoj aŭ Jagelonoj, litove Jogaila … La Jogajlidoj aŭ Jagelonoj, litove Jogailaičiai, pole Jagiellonowie, estis reĝa dinastio originanta el Litovio, kiu regis en pluraj mezeŭropaj landoj (proksimume la nuntempaj Litovio, Belorusio, Pollando, Ukrainio, Latvio, Estonio, Kaliningrado kaj partoj de Rusio kaj Hungario) inter la 14-a kaj 16-a jarcento. Membroj de la dinastio estis granddukoj de la Grandprinclando Litovio 1377-1392 kaj 1440-1572, reĝoj de Pollando 1386-1572, reĝoj de Hungario 1440-1444 kaj 1490-1526, kaj reĝoj de Bohemio 1471-1526. La familio estis branĉo de la litova dinastio Gediminidoj (Gediminaičių). Prapatro de la familio estis Jogaila (Ladislao la 2-a, pole Władysław II Jagiełło).islao la 2-a, pole Władysław II Jagiełło).
, Jagellon (en lituanien : Jogailaičiai) est … Jagellon (en lituanien : Jogailaičiai) est le nom d'une dynastie royale, originaire de Lituanie, qui régna sur une partie de l'Europe centrale (correspondant de nos jours à des territoires appartenant à la Lituanie, la Biélorussie, la Pologne, l'Ukraine, la Lettonie, l'Estonie, la région de Kaliningrad et d'autres parties occidentales de la Russie, et à la Hongrie), entre le XIVe siècle et le XVIIIe siècle. entre le XIVe siècle et le XVIIIe siècle.
, Ο Οίκος των Γιαγκελλόνων είναι δυναστικός … Ο Οίκος των Γιαγκελλόνων είναι δυναστικός Οίκος που τρία μέλη του ήταν μεγάλοι δούκες της Λιθουανίας, πέντε ήταν βασιλείς της Πολωνίας & μεγάλοι δούκες της Λιθουανίας, ένας βασιλιάς της Πολωνίας (μόνο), ένας βασιλιάς της Πολωνίας & της Ουγγαρίας, δύο βασιλείς της Ουγγαρίας & της Βοημίας και ένας άγιος, ο Καζίμιρ. Αρχηγέτης τού Οίκου είναι ο Σκαλμάντας. Από τον εγγονό του Γκεντιμίνας ο Οίκος ονομάστηκε των Γκεντιμινιδών. Ήταν παγανιστές. Ο εγγονός αυτού Γιαγκιέλλο μεγάλος δούκας της Λιθουανίας βαπτίσθηκε [Β]Λαδίσλαος· με το γάμο του με την Γιαντβίγκα των Καπετιδών-Ανζού βασίλισσα της Πολωνίας, κόρη του Λουδοβίκου Α΄ της Πολωνίας, έγινε βασιλιάς της χώρας. Οι απόγονοί του αποτελούν τον κύριο Οίκο των Γιαγκελλόνων.αποτελούν τον κύριο Οίκο των Γιαγκελλόνων.
, Ягеллони, також Ягайлони, Ягайловичі (пол. … Ягеллони, також Ягайлони, Ягайловичі (пол. Jagiellonowie) — європейська монарша династія польських королів (1386—1572), великих князів литовських (1377—1392, 1440—1572). Відгалуження литовської княжої династії Гедиміновичів. Представники династії правили також у Чехії (1471—1526) та Угорщині (1440—1444; 1490—1526). Перший представник, великий князь литовський Ягайло, у 1386 році, після одруження з польською королевою Ядвігою, став польським королем під ім'ям Владислава II (пол. Władysław II). По материнській лінії Ягайло був правнуком галицько-волинського князя та короля Русі Юрія І Львовича та відповідно прапраправнуком короля Данила. В Україні часи Ягеллонів відзначалися розвитком міст на німецькому (магдебурзькому) праві, значним економічним зростанням та заснуванням козацтва. Останнім представником династії на польському та литовському престолах був бездітний король Сигізмунд II Август, за правління якого, у 1569 році уклали Люблінську унію, внаслідок якої більшість українських земель перейшла під польську владу.нських земель перейшла під польську владу.
, سلالة ياغيلون هي سلالة ملكية تأسست من قبل … سلالة ياغيلون هي سلالة ملكية تأسست من قبل يوغيلا، دوق ليتوانيا الأكبر الذي تم تعميده في 1386 بعد زواجه من ملكة بولندا جادويغا دي أنجو، هذه السلالة حكمت العديد من البلدان في أوروبا الوسطى والشرقية بين القرنين 14 و16، بحيث أصبح أفرادها ملوك بولندا (1386-1572)؛ ودوقات ليتوانيا الكبار (1377-1392 و1440-1572)؛ وملوك المجر (1440-1444 و1490-1526)؛ وملوك بوهيميا (1471-1526). حكمت الاتحاد الشخصي بين مملكة بولندا ودوقية ليتوانيا الكبرى (تحول في 1569 مع معاهدة لوبلين إلى الكومنولث البولندي الليتواني)؛ وكذلك حكمت أسرة ياغيلون لفترة وجيزة بولندا والمجر معاً (1440-1444)؛ وحكم أثنين الأخرين بوهيميا والمجر بين عامي 1490 حتى 1526 ثم استمرت السلالة عن طريق نسل الإناث مع وصول آل هابسبورغ إلى السلطة واستمرت كذلك حتى انهيار الملكية في 1918.ة واستمرت كذلك حتى انهيار الملكية في 1918.
, ヤギェウォ朝（ポーランド語: Dynastia Jagiellonów）は、ポーラン … ヤギェウォ朝（ポーランド語: Dynastia Jagiellonów）は、ポーランド、リトアニア、ボヘミアおよびハンガリーの王朝。ヤゲウォ朝、ヤギェロ朝、ヤゲロ朝とも呼ばれる。1386年にリトアニア大公国の大公ヨガイラにより、ハンガリー王をも兼ねたポーランド王ルドウィク1世（ハンガリー王としてはラヨシュ1世）を継承した女王ヤドヴィガ（在位：1384年 - 1399年）との結婚により成立した。 王朝の年代は各君主位によって異なるが、それぞれ以下の通りになる。
* ポーランド王：1386年 – 1572年
* リトアニア大公：1377年 – 1392年、1440年 – 1572年
* ハンガリー王：1440年 – 1444年、1490年 – 1526年
* ボヘミア王：1471年 – 1526年1444年、1490年 – 1526年
* ボヘミア王：1471年 – 1526年
, Los Jagellón (en lituano, Jogailaičiai, en … Los Jagellón (en lituano, Jogailaičiai, en polaco, Jagiellonowie) era una dinastía real originaria de Lituania, que reinó en algunos países de la Europa Central (hoy en día Lituania, Bielorrusia, Polonia, Chequia, Eslovaquia, Ucrania, Letonia, Estonia, Kaliningrado, partes de Rusia y Hungría) entre el siglo XIV y el siglo XVI. Miembros de la dinastía fueron grandes duques de Lituania entre 1377 y 1392 y entre 1440 y 1572, reyes de Polonia entre 1386 y 1572, reyes de Hungría entre 1440 y 1444 y entre 1490 y 1526, y reyes de Bohemia entre 1471 y 1526. El fundador de la familia fue Jogaila (1362-1434), de cuyo nombre derivó el término Jogailita o Jagellón. Jogaila fue el último Gran Duque de Lituania pagano; al convertirse al catolicismo en 1386 ascendió al trono de Polonia, primero como consorte y luego como monarca en solitario. Jogaila, y por tanto los Jagellones, pertenecía a una rama de la dinastía lituana , descendiente del gran duque Gediminas.a , descendiente del gran duque Gediminas.
, Jagiellonowie, lit. Jogailaičiai – gałąź d … Jagiellonowie, lit. Jogailaičiai – gałąź dynastii Giedyminowiczów, wywodząca się od Władysława II Jagiełły, wielkiego księcia litewskiego i króla Polski. Jej przedstawiciele panowali w Polsce w latach 1386–1572, na Litwie w latach 1377–1401 i 1440–1572, w Czechach w latach 1471–1526 oraz na Węgrzech w latach 1440–1444 i 1490–1526. Założycielem dynastii był litewski książę Jogaiła, panujący w Polsce jako Władysław II Jagiełło, który w zawartej 14 sierpnia 1385 roku w Krewie umowie, zobowiązał się poślubić dziedziczkę tronu Królestwa Polskiego, Jadwigę Andegaweńską, przyjąć wraz z braćmi chrzest w obrządku katolickim i doprowadzić do chrztu Litwy. Panując w Polsce, umocnił swoją pozycję ciągłym rozwiązywaniem sporów sądowych i wewnętrznych w czasie licznych objazdów królestwa oraz doprowadzając do odzyskania Rusi Czerwonej w 1387 roku i rozgromienia wojsk zakonu krzyżackiego w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku. Umocnił jednocześnie Litwę, narzucając Wielkiemu Księstwu Moskiewskiemu korzystny dla Litwy roku, ugruntowując litewską dominację nad księstwami ruskimi i Nowogrodem oraz doprowadzając do zawarcia, zrównującej prawa Polski i Litwy, unii w Horodle 2 października 1413 roku. Po bezpotomnej śmierci Jadwigi Andegawenki, Władysław II podjął działania celem zapewnienia następstwa na tronie synom urodzonym przez czwartą żonę Sonkę Holszańską, udzielając szlachcie, rozczarowanej nieskuteczną polityką wobec Krzyżaków i domagającej się udziału w rządach, przywilejów, ograniczających władzę królewską. Po śmierci Władysława II Jagiełły w 1434 roku i jego starszego syna Władysława III Warneńczyka w 1444 roku, młodszy syn Kazimierz IV Jagiellończyk doprowadził do swojego wyboru na króla Polski w 1447 roku, przyłączył do Polski Pomorze Gdańskie 6 kwietnia 1454 roku i na skutek wyczerpującej wojny trzynastoletniej narzucił zwierzchność lenną państwu zakonu krzyżackiego. Jego pierworodny syn zrodzony z Elżbiety Habsburg, Władysław II Jagiellończyk objął po długotrwałych wojnach domowych trony Królestwa Czech w 1479 roku i Królestwa Węgier w 1490 roku. Kosztowna polityka dynastyczna doprowadziła do osłabienia skarbu królewskiego i uniemożliwiła przeciwdziałanie wzrostowi znaczenia Wielkiego Księstwa Moskiewskiego i sprzymierzonego z nim Chanatu Krymskiego w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XV wieku. Kolejno panujący po sobie w Koronie Królestwa Polskiego i w Wielkim Księstwie Litewskim młodsi synowie Kazimierza IV, Jan I i Aleksander nie zdołali odwrócić zagrożenia od wschodnich obszarów Polski ani Litwy i zmuszeni zostali do zawarcia z polską szlachtą kompromisów ustrojowych znacznie zwiększających jej wpływ na politykę Polski, a ich najmłodszy brat Zygmunt I po wstąpieniu na tron Litwy i Polski w 1506 roku podpisał z Moskwą 14 września 1522 roku rozejm, w którym zrzekł się Smoleńszczyzny i 1/3 terytorium Litwy. 22 lipca 1515 roku w Wiedniu zawarł układ z Habsburgami gwarantujący im następstwo po czesko-węgierskiej linii Jagiellonów na Węgrzech i w Czechach, a w 1525 roku w Krakowie zgodził się nadać Prusy Książęce swojemu siostrzeńcowi Albrechtowi Hohenzollernowi, co było równoznaczne z likwidacją państwa krzyżackiego. Po wygaśnięciu w 1526 roku węgierskiej linii Jagiellonów Węgry zostały podzielone pomiędzy Habsburgów a Imperium Osmańskie, z którym Zygmunt I zawarł w 1533 roku pokój uznający turecką zwierzchność nad Mołdawią. Śmierć ostatnich Piastów mazowieckich w 1526 roku umożliwiła Zygmuntowi I włączenie Mazowsza do Polski, a podjęta przez jego drugą żonę Bonę Sforzę akcje rewindykacji dóbr królewskich umożliwiły częściową odbudowę skarbu. W 1530 roku jedyny syn pary królewskiej, Zygmunt II August, został koronowany na króla Polski za życia ojca, jednakże sprzeciw szlachty wobec takiej formy elekcji i przewagi łączących wysokie stanowiska magnatów w Polsce, skutkował decyzją o konieczności powszechnego wyboru monarchy po śmierci króla. W okresie samodzielnych rządów Zygmunt August skonfliktowany ze szlacheckim stronnictwem egzekucyjnym podjął usilne starania o zachowanie pokoju religijnego w okresie Reformacji, przyłączył do Unii Jagiellońskiej Kurlandię i Inflanty oraz utracił na rzecz Moskwy ziemię połocką. W ostatniej dekadzie rządów we współpracy ze szlacheckim ruchem egzekucyjnym odebrał część dóbr magnatom, jednak nie zdecydował się na pozbawienie ich nabytych w pierwszej połowie XVI wieku pozycji politycznych. W 1569 roku doprowadził do zawarcia ustanawiającej Rzeczpospolitą Obojga Narodów unii w Lublinie i dołączenia do Korony Królestwa Polskiego Ukrainy, Wołynia i Podlasia. Ponieważ małżeństwa króla Zygmunta II z pochodzącymi z rodu Habsburgów siostrami, Elżbietą i Katarzyną, oraz z polską magnatką Barbarą Radziwiłłówną okazały się bezdzietne, a ustrój nie został uregulowany, śmierć władcy położyła kres dynastii Jagiellonów, rozpoczynając okres Wielkiego Bezkrólewia 1572–1575. Okres panowania dynastii Jagiellonów odznaczył się przemianami ustroju Polski, w którym na skutek negocjacji dynastycznych i przywilejów królewskich decydującą rolę zaczęła odgrywać szlachta, a miasta pozbawione zostały znaczenia politycznego. Koniec epoki jagiellońskiej zaznaczył się wzrostem znaczenia magnatów i nieuregulowaniem instytucjonalnym rozwoju polskiego parlamentaryzmu. Trwałym pomnikiem nauki w okresie panowania dynastii Jagiellonów stał się odnowiony przez założyciela dynastii Uniwersytet Krakowski, którego uczeni pod panowaniem Jagiellonów uczestniczyli w przełomowych debatach intelektualnych Europy. Uniwersytet podupadł pod koniec epoki jagiellońskiej. Pod wpływem niepowodzeń militarnych Jagiellonów doszło do przełomowych zmian w staropolskiej wojskowości. Monarchowie z dynastii Jagiellonów przyczynili się w znacznym stopniu do zachowania pokoju religijnego w Polsce w okresie reformacji, absorpcji prądów renesansu i wprowadzenia języka polskiego jako urzędowego. Okres panowania dwóch ostatnich monarchów jagiellońskich uważany jest za złoty wiek polskiej kultury. Wielkie Bezkrólewie zakończył wybór na króla siostry Zygmunta II, Anny Jagiellonki. Po śmierci jej męża Stefana I Batorego tron objął siostrzeniec rodzeństwa ostatnich Jagiellonów, syn Katarzyny Jagiellonki i króla Szwecji – Zygmunt III Waza.llonki i króla Szwecji – Zygmunt III Waza.
, Jagellonci byli panovnická dynastie, pochá … Jagellonci byli panovnická dynastie, pocházející z Litevského velkoknížectví. Kromě Litvy vládli také v Polském království (1385–1572), v zemích Koruny české (1471–1526) a v Uherském království (1490–1526). Prvním doloženým vládnoucím členem dynastie byl litevský velkokníže Gediminas. Česko-uherská větev rodu vymřela po meči roku 1526 Ludvíkem Jagellonským, polsko-litevská v roce 1572 Zikmundem II. Augustem.tevská v roce 1572 Zikmundem II. Augustem.
, Wangsa Jagiellon (Bahasa Lituania: Jogaila … Wangsa Jagiellon (Bahasa Lituania: Jogailaičiai, Bahasa Polandia: Jagiellonowie) merupakan sebuah wangsa kerajaan yang berasal dari Lituania wangsa yang memerintah di Eropa Tengah di negara-negara (yang sekarang Lituania, Belarus, Polandia, Ukraina, Latvia, Estonia, wilayah bagian di Rusia (termasuk yang sekarang Kaliningrad oblast), Hongaria, Republik Ceko, Slowakia) di antara abad ke-14 dan ke-16. Anggota-anggota dinasti tersebut adalah Adipati Agung 1377–1392 dan 1440–1572, raja 1386–1572, raja-raja Hongaria 1440–1444 dan 1490–1526, dan raja-raja Bohemia 1471–1526. Wangsa itu bersatu di antara dua negara (dipindahkan kedalam penyatuan administratif penuh hanya pada tahun 1569) adalah alasan untuk sebutan umum "" di dalam diskusi mengenai daerah dari Akhir Abad Pertengahan kedepan. Satu Jagiellon secara singkat memerintah baik Polandia dan Hongaria (1440–44), dan dua lainnya memerintah baik Bohemia (dari tahun 1471) dan Hongaria (1490–1526) dan kemudian melanjutkan dari garis maternal sebagai cabang Timur Wangsa Habsburg.rnal sebagai cabang Timur Wangsa Habsburg.
, Jagellonska ätten var en kunglig dynasti m … Jagellonska ätten var en kunglig dynasti med ursprung i den litauiska Gediminasätten, som kom att regera i flera centraleuropeiska länder under 1400-1600-talen. Medlemmar ur den ätten var bland annat storfurstar över Litauen 1377–1392 och 1440–1572, kungar av Polen 1386–1572, kungar av Ungern 1440–1444 och 1490–1526 samt kungar i Böhmen 1471–1526. Eftersom ätten var representerad i många riken med flera olika språk, så är den känd under flera namn: Jagiellonians, Jagiellos, Jogailos, Jagiellonowie, Jagielloner etc. I Polen är ätten känd under namnet Jagiellonowie (singular: Jagiellon), i Litauen som Jogailaičiai (singularis: Jogailaitis), i Vitryssland Ягайлавічы (Jagajlavitjy, singularis: Ягайлавіч, Jagajlavitj), i Ungern Jagellók (singularis: Jagelló), och i Tjeckien Jagellonci (singularis: Jagellonec; adjektiv: Jagellonský). I alla former av detta namn uttalas J mjukt som i "Johan" och G hårt som i "Gustav". Namnet härleds från den litauiske härskaren Jagiello (polska) eller Jogaila (litauiska), vilken under namnet Vladislav II blev den första polska kungen från denna dynasti. I slutet av 1500-talet regerade den Jagellonska ätten över ett stort område från Östersjön till Svarta havet och ner mot Adriatiska havet. Jagiellonska ätten ärvde rätten att överta den kungliga titeln i Polen och i Litauen.den kungliga titeln i Polen och i Litauen.
, 雅盖隆王朝（立陶宛語：Jogailaičiai；波蘭語：Jagiellonowie） … 雅盖隆王朝（立陶宛語：Jogailaičiai；波蘭語：Jagiellonowie），也译作雅盖洛王朝、亞捷隆王朝，是源自立陶宛大公的的中歐王朝，於14世紀到16世紀時曾經統治今日的立陶宛、波蘭、白俄羅斯、烏克蘭、拉脫維亞、愛沙尼亞、加里寧格勒，以及部份的俄羅斯、匈牙利、捷克及斯洛伐克。 在中世紀後期的波蘭及立陶宛同時由該王朝管治，因此合稱為波蘭立陶宛聯邦，但其實兩國一直要到1569年才在行政上合併成為一個國家。另外，有一位亞蓋隆王朝的君主曾短暫同時管治波蘭及匈牙利（1440年到1444年），另外兩位曾同時統治波希米亞王國及匈牙利（1490年到1526年），之後成為了哈布斯堡王朝的東線。時統治波希米亞王國及匈牙利（1490年到1526年），之後成為了哈布斯堡王朝的東線。
, Ягелло́ны — великокняжеская и королевская … Ягелло́ны — великокняжеская и королевская династия, правившая в государствах Центральной и Восточной Европы в XIV—XVI веках. Представители династии были:
* великими князьями литовскими в 1377—1381, 1382—1386 и 1440—1572 годах;
* королями польскими в 1386—1572 годах;
* королями венгерскими в 1440—1444 и 1490—1526 годах;
* королями хорватскими в 1440—1444 и 1490—1526 годах;
* королями чешскими в 1471—1526 годах. Ягеллоны — ответвление литовской династии Гедиминовичей. Династия основана Владиславом Ягелло (Ягайло). В процессе расширения Великого княжества Литовского за счёт южных восточнославянских земель бывшей Киевской Руси (территории современной Украины) данная литовская династия подверглась постепенному обрусению, а после унии с Польшей (Речь Посполитая) — полонизации. В Венгерское королевство Ягеллонская династия проникла из Чехии, в период унии обоих королевств. На последних этапах существования доосманской Венгрии венгерские Ягеллоны заключили два династических брака с австрийскими Габсбургами. И хотя в 1526 году они были сметены турецкими нашествиями, данное действие подготовило почву для дальнейшей аннексии всей Венгрии Австрийской империей в 1699 году. Венгрии Австрийской империей в 1699 году.
, 야기에우워 왕조(폴란드어: Jagiellonowie, 리투아니아어: Joga … 야기에우워 왕조(폴란드어: Jagiellonowie, 리투아니아어: Jogailaičiai 요가일라 왕조)는 리투아니아 대공 요가일라가 세운 폴란드의 왕조이다. 1386년 리투아니아 대공 요가일라는 폴란드의 여왕 야드비가와 결혼하여 폴란드 왕 브와디스와프 2세라 칭하고 양국은 연합했다. 이 연합은 양국의 독립성을 인정한 다음 공통의 군주를 섬기는 왕조적 연합에 불과하며, 국내에서 소귀족이 독립하여 국가의 통일성은 결여되어 있었으나 독일 기사단을 격파하고 발트 해의 출구를 확보하여 15세기의 카지미에시 4세 때에는 최성기를 이룩했으며, 보헤미아와 헝가리 왕위까지 장악해, 야기에우워 왕가는 폴란드-리투아니아계와 헝가리-보헤미아계로 분열된다. 그러나 헝가리-보헤미아 왕가는 모하치 전투에서 러요시 2세(루드비히 2세)가 전사하면서 단절 되고 합스부르크 왕가로 넘어가게 된다. 폴란드-리투아니아계열 최후의 왕 지그문트 2세 때 폴란드-리투아니아 양국은 단일이며 분할되지 않는 국가로서의 방향을 결정했으나 그의 죽음과 함께 야기에우워 왕조는 단절되고, 이후 폴란드 왕은 선거에 의해서 선출되게 되어 분열을 더해갔으며, 보헤미아-헝가리계 역시 합스부르크 왕가에 흡수되었다.어 분열을 더해갔으며, 보헤미아-헝가리계 역시 합스부르크 왕가에 흡수되었다.
, Jaguelônica (português brasileiro) ou Jagu … Jaguelônica (português brasileiro) ou Jaguelónica (português europeu) (em polonês/polaco: Jagiellonowie), também referidos como Jaguelões ou Jagelões (em limburguês: jogailos; em francês: Jagellon; em russo: Iáguelòv), foram uma dinastia real originada na Lituânia, que reinou em alguns países da Europa Central (atualmente Lituânia, Bielorrússia, Polônia, Ucrânia, Letônia, Estônia, Caliningrado, partes da Rússia, Hungria) entre os séculos XIV e XVIII. Em polonês, a dinastia é conhecida como Jagiellonowie, principal família real existente na Polônia, (singular: Jagiellon); em lituano é chamada Jogailaičiai (singular: Jogailaitis), em bielorrusso Ягайлавічы чэрні (Jagajłavičy, singular: Ягайлавіч, Jagajłavič), em húngaro Jagellók (singular: Jagelló), e em tcheco Jagellonci (singular: Jagellonec; adjetivo: Jagellonský). O nome provém de Jogaila (em polonês/polaco: Jagiełło), depois Ladislau II, o primeiro rei polonês daquela dinastia. Membros da dinastia eram grão-duques da Lituânia (1377–1392 e 1440–1572), reis da Polônia (1386–1572), reis da Hungria (1440–1444 e 1490–1526), e reis da Boêmia (1471–1526). A família era um ramo da dinastia lituana . Jogaila, Grão-Duque da Lituânia e fundador da dinastia na Polônia, tornou-se rei da Polônia como Ladislau II após converter-se ao Cristianismo e casar-se com Santa Edviges da Polônia, segundo as regras da da Polônia. Pode-se dizer que a dinastia piasta (c.962–1370) tenha sido encerrada com a morte de Casimiro III, embora Edviges ainda pertencesse à linhagem dos Piastes. A união dinástica entre os Polônia e Lituânia - que só se converteu em união administrativa plena em 1569 - é a razão para o título comum "Polônia-Lituânia" quando se refere àquela área, da Baixa Idade Média em diante. Um jaguelônico governou brevemente a Polônia e a Hungria (1440–44) e dois outros governaram a Boêmia e a Hungria (1490–1526). Os reis jaguelônicos na Polônia-Lituânia são listados abaixo, com os respectivos períodos de reinado:
* Ladislau II (na Lituânia 1377–1401; na Polônia 1386–1434)
* Ladislau III (1434–1444)
* Casimiro IV (1447–1492)
* João I (1492–1501)
* Alexandre (1501–1505)
* Sigismundo, o Velho (1506–1548)
* Sigismundo Augusto (1548–1572) O herdeiro de Sigismundo eram sua irmã, Anna Jagiellon, que morreu sem deixar herdeiros. , irmã mais nova de Sigmund, se casou com o mais tarde João III Vasa da Suécia; como consequência, o ramo principal dos jaguelônicos fundiu-se com a Casa de Vasa, que governou a Polônia de 1587 até 1668. Os jaguelônicos até certo ponto também estabeleceram controle dinástico sobre os reinos da Boêmia e Hungria, com seguido por seu filho . Porém, depois da morte súbita de Luís, a linhagem real foi extinta.bita de Luís, a linhagem real foi extinta.
, Jagellondarrak (lituanieraz: Jogailos) Lit … Jagellondarrak (lituanieraz: Jogailos) Lituanian jatorria zuen errege dinastia izan zen, XIV. eta XVI. mendeen artean Erdialdeko Europako herrialde batzuetan (gaur egungo Lituania, Bielorrusia, Ukraina, Polonia, Letonia, Estonia, Kaliningrado, Errusia eta Hungariako zatiak) erreinatu zuena. Familia, Gediminda lituaniar dinastiaren adar bat zen. Dinastia honetako partaideak Lituaniako duke handiak izan ziren 1377-1392 eta 1440-1572 bitartean. Ladislao II.a Jagellon, Lituaniako lehen printzea, izan zen dinastia horretako Poloniako lehen erregea, 1386an Hedwige erreginarekin ezkondu ondoren. Etxe honek 1386-1572 bitartean erreinatu zuen Polonian, ondoko errege hauekin: Ladislao II.a, Ladislao III.a, Kasimiro IV.a, Joan I.a Alberto, Alexandro I.a, Sigismundo I.a eta Sigismundo II.a . Poloniatik kanpora, Hungarian 1440-1444 eta 1490-1526 bitartean (Ladislao II.a, Ladislao VI.a eta Luis II.a) eta Bohemian 1471-1526 bitartean (Ladislao VI.a eta Luis II.a) gobernatu zuen Jogalia dinastiak.is II.a) gobernatu zuen Jogalia dinastiak.
|
| rdfs:comment |
The Jagiellonian dynasty (/ˈjɑːɡjəˈloʊniən … The Jagiellonian dynasty (/ˈjɑːɡjəˈloʊniən/, Polish: dynastia jagiellońska), otherwise the Jagiellon dynasty (Polish: dynastia Jagiellonów), the House of Jagiellon (Polish: Dom Jagiellonów), or simply the Jagiellons (Polish: Jagiellonowie), was the name assumed by a cadet branch of the Lithuanian ducal dynasty of Gediminids upon reception by Jogaila, the Grand Duke of Lithuania, of baptism as Władysław in 1386, which paved the way to his ensuing marriage to the Queen Regnant Jadwiga of Poland, resulting in his ascension to the Crown of the Kingdom of Poland as Władysław II Jagiełło (initially ruling jure uxoris jointly with Hedwig until her death), and the effective promotion of his branch to a royal dynasty. The Jagiellons reigned in several Central European countries between the 14th andal European countries between the 14th and
, 雅盖隆王朝（立陶宛語：Jogailaičiai；波蘭語：Jagiellonowie） … 雅盖隆王朝（立陶宛語：Jogailaičiai；波蘭語：Jagiellonowie），也译作雅盖洛王朝、亞捷隆王朝，是源自立陶宛大公的的中歐王朝，於14世紀到16世紀時曾經統治今日的立陶宛、波蘭、白俄羅斯、烏克蘭、拉脫維亞、愛沙尼亞、加里寧格勒，以及部份的俄羅斯、匈牙利、捷克及斯洛伐克。 在中世紀後期的波蘭及立陶宛同時由該王朝管治，因此合稱為波蘭立陶宛聯邦，但其實兩國一直要到1569年才在行政上合併成為一個國家。另外，有一位亞蓋隆王朝的君主曾短暫同時管治波蘭及匈牙利（1440年到1444年），另外兩位曾同時統治波希米亞王國及匈牙利（1490年到1526年），之後成為了哈布斯堡王朝的東線。時統治波希米亞王國及匈牙利（1490年到1526年），之後成為了哈布斯堡王朝的東線。
, Ягелло́ны — великокняжеская и королевская … Ягелло́ны — великокняжеская и королевская династия, правившая в государствах Центральной и Восточной Европы в XIV—XVI веках. Представители династии были:
* великими князьями литовскими в 1377—1381, 1382—1386 и 1440—1572 годах;
* королями польскими в 1386—1572 годах;
* королями венгерскими в 1440—1444 и 1490—1526 годах;
* королями хорватскими в 1440—1444 и 1490—1526 годах;
* королями чешскими в 1471—1526 годах.х;
* королями чешскими в 1471—1526 годах.
, ヤギェウォ朝（ポーランド語: Dynastia Jagiellonów）は、ポーラン … ヤギェウォ朝（ポーランド語: Dynastia Jagiellonów）は、ポーランド、リトアニア、ボヘミアおよびハンガリーの王朝。ヤゲウォ朝、ヤギェロ朝、ヤゲロ朝とも呼ばれる。1386年にリトアニア大公国の大公ヨガイラにより、ハンガリー王をも兼ねたポーランド王ルドウィク1世（ハンガリー王としてはラヨシュ1世）を継承した女王ヤドヴィガ（在位：1384年 - 1399年）との結婚により成立した。 王朝の年代は各君主位によって異なるが、それぞれ以下の通りになる。
* ポーランド王：1386年 – 1572年
* リトアニア大公：1377年 – 1392年、1440年 – 1572年
* ハンガリー王：1440年 – 1444年、1490年 – 1526年
* ボヘミア王：1471年 – 1526年1444年、1490年 – 1526年
* ボヘミア王：1471年 – 1526年
, سلالة ياغيلون هي سلالة ملكية تأسست من قبل … سلالة ياغيلون هي سلالة ملكية تأسست من قبل يوغيلا، دوق ليتوانيا الأكبر الذي تم تعميده في 1386 بعد زواجه من ملكة بولندا جادويغا دي أنجو، هذه السلالة حكمت العديد من البلدان في أوروبا الوسطى والشرقية بين القرنين 14 و16، بحيث أصبح أفرادها ملوك بولندا (1386-1572)؛ ودوقات ليتوانيا الكبار (1377-1392 و1440-1572)؛ وملوك المجر (1440-1444 و1490-1526)؛ وملوك بوهيميا (1471-1526).44 و1490-1526)؛ وملوك بوهيميا (1471-1526).
, 야기에우워 왕조(폴란드어: Jagiellonowie, 리투아니아어: Joga … 야기에우워 왕조(폴란드어: Jagiellonowie, 리투아니아어: Jogailaičiai 요가일라 왕조)는 리투아니아 대공 요가일라가 세운 폴란드의 왕조이다. 1386년 리투아니아 대공 요가일라는 폴란드의 여왕 야드비가와 결혼하여 폴란드 왕 브와디스와프 2세라 칭하고 양국은 연합했다. 이 연합은 양국의 독립성을 인정한 다음 공통의 군주를 섬기는 왕조적 연합에 불과하며, 국내에서 소귀족이 독립하여 국가의 통일성은 결여되어 있었으나 독일 기사단을 격파하고 발트 해의 출구를 확보하여 15세기의 카지미에시 4세 때에는 최성기를 이룩했으며, 보헤미아와 헝가리 왕위까지 장악해, 야기에우워 왕가는 폴란드-리투아니아계와 헝가리-보헤미아계로 분열된다. 그러나 헝가리-보헤미아 왕가는 모하치 전투에서 러요시 2세(루드비히 2세)가 전사하면서 단절 되고 합스부르크 왕가로 넘어가게 된다. 폴란드-리투아니아계열 최후의 왕 지그문트 2세 때 폴란드-리투아니아 양국은 단일이며 분할되지 않는 국가로서의 방향을 결정했으나 그의 죽음과 함께 야기에우워 왕조는 단절되고, 이후 폴란드 왕은 선거에 의해서 선출되게 되어 분열을 더해갔으며, 보헤미아-헝가리계 역시 합스부르크 왕가에 흡수되었다.어 분열을 더해갔으며, 보헤미아-헝가리계 역시 합스부르크 왕가에 흡수되었다.
, Wangsa Jagiellon (Bahasa Lituania: Jogaila … Wangsa Jagiellon (Bahasa Lituania: Jogailaičiai, Bahasa Polandia: Jagiellonowie) merupakan sebuah wangsa kerajaan yang berasal dari Lituania wangsa yang memerintah di Eropa Tengah di negara-negara (yang sekarang Lituania, Belarus, Polandia, Ukraina, Latvia, Estonia, wilayah bagian di Rusia (termasuk yang sekarang Kaliningrad oblast), Hongaria, Republik Ceko, Slowakia) di antara abad ke-14 dan ke-16. Anggota-anggota dinasti tersebut adalah Adipati Agung 1377–1392 dan 1440–1572, raja 1386–1572, raja-raja Hongaria 1440–1444 dan 1490–1526, dan raja-raja Bohemia 1471–1526.490–1526, dan raja-raja Bohemia 1471–1526.
, Het huis Jagiello of huis der Jagiellonen (kortweg ook Jagiellonen) was een Europese dynastie die vanaf de middeleeuwen tot in de 16e eeuw over grote gebieden in Oost-Europa regeerde.
, Ягеллони, також Ягайлони, Ягайловичі (пол. … Ягеллони, також Ягайлони, Ягайловичі (пол. Jagiellonowie) — європейська монарша династія польських королів (1386—1572), великих князів литовських (1377—1392, 1440—1572). Відгалуження литовської княжої династії Гедиміновичів. Представники династії правили також у Чехії (1471—1526) та Угорщині (1440—1444; 1490—1526).—1526) та Угорщині (1440—1444; 1490—1526).
, Los Jagellón (en lituano, Jogailaičiai, en … Los Jagellón (en lituano, Jogailaičiai, en polaco, Jagiellonowie) era una dinastía real originaria de Lituania, que reinó en algunos países de la Europa Central (hoy en día Lituania, Bielorrusia, Polonia, Chequia, Eslovaquia, Ucrania, Letonia, Estonia, Kaliningrado, partes de Rusia y Hungría) entre el siglo XIV y el siglo XVI. Miembros de la dinastía fueron grandes duques de Lituania entre 1377 y 1392 y entre 1440 y 1572, reyes de Polonia entre 1386 y 1572, reyes de Hungría entre 1440 y 1444 y entre 1490 y 1526, y reyes de Bohemia entre 1471 y 1526. El fundador de la familia fue Jogaila (1362-1434), de cuyo nombre derivó el término Jogailita o Jagellón. Jogaila fue el último Gran Duque de Lituania pagano; al convertirse al catolicismo en 1386 ascendió al trono de Polonia, primero como consdió al trono de Polonia, primero como cons
, La Jogajlidoj aŭ Jagelonoj, litove Jogaila … La Jogajlidoj aŭ Jagelonoj, litove Jogailaičiai, pole Jagiellonowie, estis reĝa dinastio originanta el Litovio, kiu regis en pluraj mezeŭropaj landoj (proksimume la nuntempaj Litovio, Belorusio, Pollando, Ukrainio, Latvio, Estonio, Kaliningrado kaj partoj de Rusio kaj Hungario) inter la 14-a kaj 16-a jarcento. Membroj de la dinastio estis granddukoj de la Grandprinclando Litovio 1377-1392 kaj 1440-1572, reĝoj de Pollando 1386-1572, reĝoj de Hungario 1440-1444 kaj 1490-1526, kaj reĝoj de Bohemio 1471-1526. La familio estis branĉo de la litova dinastio Gediminidoj (Gediminaičių).itova dinastio Gediminidoj (Gediminaičių).
, La dinastia Jagelló, o els jagellons (en l … La dinastia Jagelló, o els jagellons (en lituà Jogailos o Jogailaičiai), és una dinastia reial, originària de Lituània, que va regnar sobre una part de l'Europa central (actualment: Lituània, Polònia, Ucraïna, Letònia, Estònia, Kaliningrad –Rússia– i Hongria), entre el segle xiv i el segle xviii. Els membres d'aquesta dinastia van ser grans ducs de Lituània de 1377 a 1392 i de 1440 a 1572, reis de Polònia de 1386 a 1572, reis d'Hongria de 1440 a 1444 i de 1490 a 1526, i reis de Bohèmia de 1471 a 1526. Els Jagellons pertanyen també a una branca de la dinastia lituana dels .a una branca de la dinastia lituana dels .
, Jagellon (en lituanien : Jogailaičiai) est … Jagellon (en lituanien : Jogailaičiai) est le nom d'une dynastie royale, originaire de Lituanie, qui régna sur une partie de l'Europe centrale (correspondant de nos jours à des territoires appartenant à la Lituanie, la Biélorussie, la Pologne, l'Ukraine, la Lettonie, l'Estonie, la région de Kaliningrad et d'autres parties occidentales de la Russie, et à la Hongrie), entre le XIVe siècle et le XVIIIe siècle. entre le XIVe siècle et le XVIIIe siècle.
, Jagellonska ätten var en kunglig dynasti m … Jagellonska ätten var en kunglig dynasti med ursprung i den litauiska Gediminasätten, som kom att regera i flera centraleuropeiska länder under 1400-1600-talen. Medlemmar ur den ätten var bland annat storfurstar över Litauen 1377–1392 och 1440–1572, kungar av Polen 1386–1572, kungar av Ungern 1440–1444 och 1490–1526 samt kungar i Böhmen 1471–1526. Jagiellonska ätten ärvde rätten att överta den kungliga titeln i Polen och i Litauen.den kungliga titeln i Polen och i Litauen.
, Jagiellonowie, lit. Jogailaičiai – gałąź d … Jagiellonowie, lit. Jogailaičiai – gałąź dynastii Giedyminowiczów, wywodząca się od Władysława II Jagiełły, wielkiego księcia litewskiego i króla Polski. Jej przedstawiciele panowali w Polsce w latach 1386–1572, na Litwie w latach 1377–1401 i 1440–1572, w Czechach w latach 1471–1526 oraz na Węgrzech w latach 1440–1444 i 1490–1526. Wielkie Bezkrólewie zakończył wybór na króla siostry Zygmunta II, Anny Jagiellonki. Po śmierci jej męża Stefana I Batorego tron objął siostrzeniec rodzeństwa ostatnich Jagiellonów, syn Katarzyny Jagiellonki i króla Szwecji – Zygmunt III Waza.llonki i króla Szwecji – Zygmunt III Waza.
, Jaguelônica (português brasileiro) ou Jagu … Jaguelônica (português brasileiro) ou Jaguelónica (português europeu) (em polonês/polaco: Jagiellonowie), também referidos como Jaguelões ou Jagelões (em limburguês: jogailos; em francês: Jagellon; em russo: Iáguelòv), foram uma dinastia real originada na Lituânia, que reinou em alguns países da Europa Central (atualmente Lituânia, Bielorrússia, Polônia, Ucrânia, Letônia, Estônia, Caliningrado, partes da Rússia, Hungria) entre os séculos XIV e XVIII. Em polonês, a dinastia é conhecida como Jagiellonowie, principal família real existente na Polônia, (singular: Jagiellon); em lituano é chamada Jogailaičiai (singular: Jogailaitis), em bielorrusso Ягайлавічы чэрні (Jagajłavičy, singular: Ягайлавіч, Jagajłavič), em húngaro Jagellók (singular: Jagelló), e em tcheco Jagellonci (singular: Jagellone em tcheco Jagellonci (singular: Jagellon
, Ο Οίκος των Γιαγκελλόνων είναι δυναστικός … Ο Οίκος των Γιαγκελλόνων είναι δυναστικός Οίκος που τρία μέλη του ήταν μεγάλοι δούκες της Λιθουανίας, πέντε ήταν βασιλείς της Πολωνίας & μεγάλοι δούκες της Λιθουανίας, ένας βασιλιάς της Πολωνίας (μόνο), ένας βασιλιάς της Πολωνίας & της Ουγγαρίας, δύο βασιλείς της Ουγγαρίας & της Βοημίας και ένας άγιος, ο Καζίμιρ.mp; της Βοημίας και ένας άγιος, ο Καζίμιρ.
, Jagellondarrak (lituanieraz: Jogailos) Lit … Jagellondarrak (lituanieraz: Jogailos) Lituanian jatorria zuen errege dinastia izan zen, XIV. eta XVI. mendeen artean Erdialdeko Europako herrialde batzuetan (gaur egungo Lituania, Bielorrusia, Ukraina, Polonia, Letonia, Estonia, Kaliningrado, Errusia eta Hungariako zatiak) erreinatu zuena. Familia, Gediminda lituaniar dinastiaren adar bat zen.iminda lituaniar dinastiaren adar bat zen.
, Die Jagiellonen (auch Jagellonen) waren ei … Die Jagiellonen (auch Jagellonen) waren eine im Mannesstamm aus Litauen stammende Nebenlinie des Hauses Gediminas und eine europäische Dynastie, die von 1386 bis 1572 die polnischen Könige und die Großfürsten von Litauen stellte. Auch waren sie ab dem 15. Jahrhundert ungarische, kroatische und böhmische Könige. Als Gründer dieser Dynastie gilt der litauische Großfürst Jogaila (polnisch Jagiełło), der als Władysław II. Jagiełło im Jahr 1386 durch Heirat mit der polnischen Königin Hedwig von Anjou den polnischen Thron zu Krakau bestieg.ou den polnischen Thron zu Krakau bestieg.
, Jagellonci byli panovnická dynastie, pochá … Jagellonci byli panovnická dynastie, pocházející z Litevského velkoknížectví. Kromě Litvy vládli také v Polském království (1385–1572), v zemích Koruny české (1471–1526) a v Uherském království (1490–1526). Prvním doloženým vládnoucím členem dynastie byl litevský velkokníže Gediminas. Česko-uherská větev rodu vymřela po meči roku 1526 Ludvíkem Jagellonským, polsko-litevská v roce 1572 Zikmundem II. Augustem.tevská v roce 1572 Zikmundem II. Augustem.
, Gli Jagelloni o Iagelloni (AFI: /jaʤelˈlon … Gli Jagelloni o Iagelloni (AFI: /jaʤelˈloni/; in lituano Jogailaičiai; in polacco Jagiellonowie; in ungherese Jagelló-ház; in ceco Jagellonci) furono una dinastia reale originaria della Lituania, discendenti della dinastia lituana dei Gediminidi, che regnò in diversi paesi dell'Europa centrale (Stati dell'odierna Polonia, Lituania, Bielorussia, Ucraina, Lettonia, Estonia, Prussia Orientale, Cechia, e parte della Russia e dell'Ungheria) tra il XIV secolo e il XVI secolo.gheria) tra il XIV secolo e il XVI secolo.
|
