| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
In the Hipparchian, Ptolemaic, and Coperni … In the Hipparchian, Ptolemaic, and Copernican systems of astronomy, the epicycle (from Ancient Greek ἐπίκυκλος (epíkuklos) 'upon the circle', meaning "circle moving on another circle") was a geometric model used to explain the variations in speed and direction of the apparent motion of the Moon, Sun, and planets. In particular it explained the apparent retrograde motion of the five planets known at the time. Secondarily, it also explained changes in the apparent distances of the planets from the Earth. It was first proposed by Apollonius of Perga at the end of the 3rd century BC. It was developed by Apollonius of Perga and Hipparchus of Rhodes, who used it extensively, during the 2nd century BC, then formalized and extensively used by Ptolemy in his 2nd century AD astronomical treatise the Almagest. Epicyclical motion is used in the Antikythera mechanism, an ancient Greek astronomical device for compensating for the elliptical orbit of the Moon, moving faster at perigee and slower at apogee than circular orbits would, using four gears, two of them engaged in an eccentric way that quite closely approximates Kepler's second law. Epicycles worked very well and were highly accurate, because, as Fourier analysis later showed, any smooth curve can be approximated to arbitrary accuracy with a sufficient number of epicycles. However, they fell out of favor with the discovery that planetary motions were largely elliptical from a heliocentric frame of reference, which led to the discovery that gravity obeying a simple inverse square law could better explain all planetary motions.ould better explain all planetary motions.
, O epiciclo, por definição, é um pequeno círculo formado por um astro em torno de um ponto imaginário, que descreve, a partir de seu novo ponto, um outro círculo.
, El epiciclo (del griego, epi, sobre, y kyk … El epiciclo (del griego, epi, sobre, y kyklos, círculo, que significa sobre el círculo) fue la base de un modelo geométrico ideado por los antiguos griegos para explicar las variaciones en la velocidad y la dirección del movimiento aparente de la Luna, el Sol y los planetas. Fue propuesto por primera vez por Apolonio de Perga a finales del siglo III a. C. y usado ampliamente en el siglo II a. C. por Hiparco de Nicea. Casi tres siglos después, el también astrónomo griego Claudio Ptolomeo se basó en él para elaborar su versión de la teoría geocéntrica conocida ahora como sistema ptolemaico. Cuando se registran los movimientos de los planetas todas la noches por años se obtiene un patrón: el planeta se mueve por el cielo en una dirección, después retrocede en la dirección opuesta para volver a moverse en la dirección original. En el modelo geocéntrico estos datos implican que el planeta se mueve en círculos además de orbitar la Tierra y los datos suponen que cada planeta tiene diferentes velocidades y diámetros en sus epiciclos respectivos. Con el advenimiento de la teoría heliocéntrica de Nicolás Copérnico y la explicación del movimiento planetario en órbitas elípticas por Johannes Kepler, el modelo de los epiciclos quedó obsoleto.el modelo de los epiciclos quedó obsoleto.
, Epicykl – okrąg, po którym porusza się dana planeta, którego środek z kolei krąży po deferencie. Wprowadzenie pojęcia epicyklu w teorii geocentrycznej miało na celu wyjaśnienie obserwowanego na niebie ruchu wstecznego planet zewnętrznych.
, Die Epizykeltheorie besagt, dass ein beweg … Die Epizykeltheorie besagt, dass ein beweglicher Stern sich auf einer kleinen Kreisbahn – Epizykel („Aufkreis“) genannt – bewegt, die ihrerseits auf einer großen Kreisbahn – Deferent („Trägerkreis“) genannt – um einen festen Mittelpunkt wandert. Der Epizykel (griechisch epíkyklos „Neben- oder Aufkreis“, von epi „auf“, kyklos „Kreis“) ist also „ein auf einem Kreis kreisender Kreis“. Diese Theorie wurde vermutlich von Apollonios von Perge gegen Ende des 3. Jahrhunderts v. Chr. aufgestellt und war in der Astronomie fast 2000 Jahre lang bis ins 17. Jahrhundert vorherrschend. Mit der Epizykeltheorie konnte begründet werden, warum die Planeten sich gegenüber den Fixsternen mit variierender Geschwindigkeit bewegen und manche zuweilen auf einer Schleifenbahn sogar rückwärts laufen. Wegen des religiös motivierten Glaubens an eine Beziehung zwischen Sternen und Göttern wurden solche Bewegungen, aber auch enge Begegnungen der Planeten untereinander oder mit bestimmten Sternen, als äußerst wichtige Ereignisse eingestuft (→ Astrologie). Grundlage der Epizykeltheorie ist die Lehre des Aristoteles, dass es bis auf die Mondphasen am Himmel keine Veränderungen geben kann, und dass unter den Bewegungen einzig die gleichförmige Kreisbewegung vollkommen ist und ohne äußere Einwirkung abläuft. Demnach müssen alle Bewegungen außerhalb der Mondbahnsphäre gleichförmige Kreisbewegungen sein. Im ptolemäischen Weltbild wurde die Epizykeltheorie systematisch ausgebaut, um die Bewegungen von Mond, Sonne und Planeten gegenüber dem Sternenhimmel zu erklären, wie sie von der Erde aus erscheinen (→ geozentrisches Weltbild). Auch im heliozentrischen Weltbild nach Nikolaus Kopernikus wurden noch Epizykel eingesetzt, wobei die Deferenten für die Planeten nun die mittlere Sonne zum Mittelpunkt hatten. Die Epizykeltheorie wurde erst von Johannes Keplers Theorie der ellipsenförmigen Planetenbahnen abgelöst. ellipsenförmigen Planetenbahnen abgelöst.
, L'epicicle és un dels elements geomètrics … L'epicicle és un dels elements geomètrics bàsics del sistema geocèntric de Claudi Ptolemeu, basat en la Terra, que ocupa el centre de l'univers. La teoria dels epicicles fou dissenyada per Apol·loni de Pèrgam a finals del segle iii aC i perfeccionada posteriorment per Ptolemeu. En aquest model, per explicar les variacions de velocitat i direcció del moviment aparent dels planetes, tots els cossos celestes es mouen al voltant de la Terra en cercles petits, anomenats epicicles, que al seu torn, es mouen sobre cercles majors anomenats deferents. Són els cercles deferents els que estan centrats a la Terra. Ptolemeu, a més, per explicar més precisament els moviments planetaris, introduí el punt equant i desplaçà el centre del cercle deferent del centre de la Terra. L'antiga concepció dels epicicles va ser eliminada amb el desenvolupament de la teoria heliocèntrica de Nicolau Copèrnic i l'explicació del moviment planetari en òrbites el·líptiques per Johannes Kepler. òrbites el·líptiques per Johannes Kepler.
, 本輪（epicycle，源自古希臘語：ἐπίκυκλος，字面是在圓之上，意思是在在 … 本輪（epicycle，源自古希臘語：ἐπίκυκλος，字面是在圓之上，意思是在在另一個圓圈之上運動的圓圈 。）是在天文學的喜帕恰斯、托勒密、和中，用來解釋月球、太陽、和行星視運動的速度和方向的幾何模型。特別是它解釋了當時已知的五顆行星的。其次，它也解釋了行星與地球視距離上的變化。 它最初是由佩爾加的阿波羅尼奧斯在紀元前3世紀末提出的。它由阿波羅尼奧斯和羅德島的喜帕恰斯在紀元前2世紀發展，並廣泛的使用。然後在西元2世紀，被底比斯的托勒密正式收錄在《天文學大成》的天文著作中。。 古希臘的天文計算設備安提基特拉機械，已經運用了本輪（周轉圓）的運動。使用四個齒輪計算月球的位置和相位。兩個齒輪用來補償（模擬）月球的偏心運動，使月球的運動非常接近於克卜勒第二定律的橢圓軌道，即月球在近地點的移動速度快，在遠地點的移動速度慢。 本輪週期工作的很好，非常準確，因為正如傅立葉分析後來顯示的，具有足夠數量的周轉圓，任何平滑曲線都可以任意的精度近似。然而，他們不認同日心參考框架下的行星運動基本上是橢圓形的，而這導致發現重力遵循簡單的平方反比定律可以更好地解釋所有的行星運動。本上是橢圓形的，而這導致發現重力遵循簡單的平方反比定律可以更好地解釋所有的行星運動。
, Epicykels zijn hulpcirkels, meestal bedoel … Epicykels zijn hulpcirkels, meestal bedoeld om de schijnbare bewegingen van de planeten aan het hemelgewelf te kunnen verklaren. Deze hulpcirkels zijn bedacht door Apollonios van Pergē (ca. 200 v.Chr.), en werden overgenomen door latere astronomen zoals Claudius Ptolemaeus. In zijn tijd ging men ervan uit dat de aarde in het middelpunt van het zonnestelsel stond, en dat de zon, maan en planeten eromheen draaiden. Naar het model van de Aristotelische wetenschappen, waaraan de Kerk zijn uitgangspunten over wetenschap heeft ontleend, moesten alle banen in het bovenmaanse perfect zijn: cirkelvormig. Men kon met zuiver cirkelvormige banen de beweging van de planeten aan het firmament niet verklaren. Een eerste probleem was de soms retrograde (schijnbaar terugwaartse) beweging van de planeten (lussen). Dit probleem kon worden opgelost met een enkele epicykel die dezelfde middellijn heeft als de baan van de zon om de aarde. De planeten zouden in een perfecte cirkel om het middelpunt van een epicykel draaien. Het middelpunt van die epicykel beweegt zich op een grotere cirkelbaan met constante snelheid (eenparig). Deze denkbeeldige baan werd de genoemd. Na deze verbetering doet zich een tweede probleem voor: men observeert dat de lussen van de epicykels niet even groot zijn (zoals in het eerste diagram; té eenvoudig dus) en dat de gemeten snelheid van de planeten onregelmatig is: Ptolemaeus plaatste daarom de aarde opzij van het middelpunt van de deferent (zie figuur; het middelpunt is een kruisje) en berekende de snelheid van het middelpunt van de epicykel niet meer constant (eenparig) om het middelpunt, maar eenparig om de equant (of vereffeningspunt (het zwarte punt), aan de andere kant van het middelpunt). Hierdoor werden de planeetbanen beter voorspelbaar: de variabele snelheid en de onregelmatige groottes van de lussen waren opgelost. De ingrediënten van het model zijn dan: een middelpunt, aan weerszijden een aardpositie en een equant, een deferent en een epicykel; een berekening kan Ptolemaeus dan maken door op een begintijdstip een startpunt op de deferent en op de epicykel te kennen, en door daaraan de hoeksnelheid op de epicykel (eenvoudig: een volle cirkel per jaar) en de hoeksnelheid vanuit de equant (afhankelijk van de planeet), beide vermenigvuldigd met de tijd sinds het begintijdstip toe te voegen. De berekening kon gebeuren met Ptolemaeus' tabellen, en met een "analoge rekenmachine" (een "volvelle"). Het resultaat is een coördinaat op de ecliptica (bv. 8 graden in Saggitarius), afleesbaar met een touwtje op de buitenste cirkel. De epicykels zijn even groot als de baan van de zon om de aarde. Bovendien is de omloop in de epicykels synchroon met de zon. Zo kon de schijnbare beweging van de planeten aan de hemel worden verklaard, inclusief de lusvorming die inhoudt dat een planeet schijnbaar achterwaarts beweegt. Toen Nicolaus Copernicus een ander model maakte van het zonnestelsel (zie Heliocentrische theorie), met daarin de zon in het middelpunt, had hij de eerste epicykel niet meer nodig. Hij ging echter nog steeds uit van perfect cirkelvormige banen: daardoor waren tientallen epicykels nodig om correcties aan te brengen. Pas toen Johannes Kepler met zijn drie Wetten van Kepler definitief met de perfect cirkelvormige banen afrekende en elliptische banen voorstelde, kon eens en voor altijd worden afgerekend met de epicykels. Deze "nekslag" voor het model van Ptolemaeus brengt ook de genialiteit van het ptolemaeïsch model aan het licht: door de aarde in een punt opzij van de deferent te plaatsen, en de eenparige snelheid van de planeet vanuit het vereffeningspunt aan te drijven, had hij in feite een ellips gesimuleerd (aarde en equant zijn de brandpunten van die ellips)) - zonder te moeten toegeven dat het om een ellips ging. Door deze "stiekeme" ellips was het Ptolemaeïsch model ook ná Copernicus (die perfecte cirkels postuleerde, en strijdig was met de toenmalige fysica en observaties) voor de astronomen nog steeds een beter model. de astronomen nog steeds een beter model.
, En astronomie, dans le système géocentriqu … En astronomie, dans le système géocentrique, l'épicycle faisait partie avec le déférent d'un modèle géométrique utilisé pour expliquer les variations de vitesse et de direction dans les mouvements apparents de la Lune, du Soleil et des planètes. Il expliquait en particulier le mouvement rétrograde observé sur le déplacement des cinq planètes connues à cette époque. Il permettait aussi de modéliser les changements de distance entre la Terre et les autres planètes. Dans le modèle géocentrique, chaque planète tourne selon un mouvement circulaire uniforme sur un cercle appelé épicycle, le centre de chaque épicycle étant lui-même en rotation sur un cercle plus grand centré sur la Terre : le déférent. Introduit par les anciens Grecs au IIIe siècle av. J.-C., ce modèle a été développé par Apollonios de Perga et Hipparque, puis formalisé par Ptolémée au IIe siècle dans son traité scientifique, l'Almageste. La théorie héliocentrique de Copernic, qui place le Soleil au centre du système et toutes les planètes sur de simples orbites circulaires (se débarrassant ainsi du double système de cercles), introduit pourtant de petits épicycles pour rendre compte de la vitesse angulaire des planètes autour du Soleil, là où Ptolémée utilisait le point équant. Au début du XVIIe siècle la découverte par Kepler de la loi des aires et de la trajectoire elliptique des planètes rend les épicycles définitivement obsolètes en astronomie, même si certains astronomes résisteront encore quelque temps à l'abandon du géocentrisme et du mouvement circulaire uniforme.risme et du mouvement circulaire uniforme.
, Eipiciogal: Is éard a bhí i gceist leis na … Eipiciogal: Is éard a bhí i gceist leis na heipiciogail ná sórt ciorcail chúnta a bhí in úsáid ag na réalteolaithe le gluaiseachtaí na bpláinéad a áireamh is a shoiléiriú sula raibh glacadh forleathan leis an , is é sin leis an tuiscint gurb í an Ghrian lárphointe an ghrianchórais. Glacadh leis go raibh gach pláinéad ag dul timpeall ar phointe a bhí ag fithisiú an Domhain, agus ba é an t-eipiciogal fithis an phláinéid thart ar an bpointe sin. Ba é an fithis an phointe thart ar an Domhan. Le bheith beacht níorbh é an Domhan lárphointe an chiorcal iompair ach an oiread – bhí an lárphointe sin, an t-éalárnán, suite taobh amuigh den Domhan. Níor chuir teoiric héilealárnach Copernicus deireadh leis na heipiciogail, nó bhí Copernicus barúlach gur ciorcail fhoirfe a bhí i bhfithisí na bpláinéad, agus theastaigh eipiciogail bheaga uaidh féin leis na breathnuithe a chur in oiriúint don teoiric. Níor éirigh na réalteolaithe as na heipiciogail a úsáid ach amháin nuair a tuigeadh dóibh nach ciorcail a bhí sna fithisí ach éilipsí.ch ciorcail a bhí sna fithisí ach éilipsí.
, في النظام البطلمي في علم الفلك، فإن فلك ال … في النظام البطلمي في علم الفلك، فإن فلك التدوير نموذج هندسي يصف اختلافات السرعة والاتجاه في حركة القمر ، والشمس والكواكب. تم اقتراح هذا النموذج لأول مرة من قبل أبولونيوس بيرغا في نهاية القرن الثالث قبل الميلاد، وتم إضفاء الطابع الرسمي عليه من قبل كلاوديوس بطليموس في أطروحته في القرن الثاني للميلاد في الكتاب المجسطي. حيث أوضح على وجه الخصوص الحركة الارتدادية من الكواكب الخمسة المعروفة في ذلك الوقت. ثانياً فإنه أوضح أيضاً التغييرات في المسافات بين الكواكب وبين الأرض. ويدعى هذا النظام نسبة إلى الفلكي كلاوديوس بطليموس على الرغم من أنه وضع من قبل العديد من علماء الفلك اليونانيون مثل أبولونيوس من بيرجا وهيبارخوس من رودس. مثل أبولونيوس من بيرجا وهيبارخوس من رودس.
, 従円(導円)と周転円（じゅうえん(どうえん)としゅうてんえん、deferent an … 従円(導円)と周転円（じゅうえん(どうえん)としゅうてんえん、deferent and epicycle）は、古代ギリシアの天動説的な天文学で、月や太陽、惑星などの運行の速さや方向の変化を説明するために導入された、数学的な概念である。従円－周転円理論では、天体の運動は、大きな円（従円、あるいは導円）の円周を中心とする小さな円（周転円）の円周上を運動するという円軌道の組み合わせで説明された。（この組み合わせで生成される運動の軌跡をエピトロコイドという。） 紀元前3世紀の終わり頃のアポロニウスは、惑星の順行・逆行の説明に既にこれを用いていた。また、ヒッパルコスやプトレマイオスの数理天文学で非常に重要な役割を果たし、精密な天体の方位の計算を可能にした。 従円-周転円は、古代ギリシア天文学とともに広まり、中世イスラム世界、中世後期のヨーロッパ、また5世紀以降のインドでも用いられた。中世前期のヨーロッパにおいても、基本的な考え方は知られていた。 アリストテレスの宇宙論では、天体は地球を中心に回転するとされ、周転円のような、地球を中心としない回転は想定していなかった。そこで、周転円を用いた理論が、どの程度実在する宇宙を反映しているのか、また数理天文学と自然学との関係について、古代末期から中世にかけて様々な議論があった。中には、従円や周転円を用いずに、地球中心の回転のみで天体の動きを説明しようとする試みもあった。 なお、コペルニクスの地動説やティコ・ブラーエの部分的な太陽中心説も、この理論を用いている。コペルニクスの地動説やティコ・ブラーエの部分的な太陽中心説も、この理論を用いている。
, En epicykel är en cirkelrörelse kring en m … En epicykel är en cirkelrörelse kring en medelpunkt som i sin tur rör sig längs periferin på en annan, vanligtvis större, cirkel. Epicykeln var en konstruktion som man fann sig tvungen att ta till för att i den geocentriska världsbilden kunna förklara planeternas retrograda rörelser. Även i Kopernikus heliocentriska världsbild behövdes epicykler, eftersom han följde den aristoteliska idén att himlakroppar rörde sig i cirklar. Först då Kepler beskrev planetbanorna med sina lagar för ellipser blev det möjligt att överge epicyklerna.r blev det möjligt att överge epicyklerna.
, Епіцикл (від грец. ἐπί — на і грец. κύκλος … Епіцикл (від грец. ἐπί — на і грец. κύκλος — коло) — поняття, яке використовували стародавні та середньовічні вчені в своїх теоріях руху планет, включаючи геоцентричну модель Птолемея. Відповідно до цієї моделі, планета рівномірно рухається по малому колу, званому епіциклом, центр якого, у свою чергу, рухається по великому колу, яке називається деферентом.великому колу, яке називається деферентом.
, Эпици́кл (от греч. ἐπί — «над» + κύκλος — … Эпици́кл (от греч. ἐπί — «над» + κύκλος — «круг») — понятие, используемое в древних и средневековых теориях движения планет, включая геоцентрическую модель Птолемея. Согласно этой модели, планета равномерно движется по малому кругу, называемому эпициклом, центр которого, в свою очередь, движется по большому кругу, который называется деферентом.шому кругу, который называется деферентом.
, Epizikloa (grezieratik zikloari buruz), Il … Epizikloa (grezieratik zikloari buruz), Ilargia, Eguzkia eta planeten irudizko mugimenduaren norantza eta abiadura aldaketak azaltzeko pentsatutako eredu geometrikoa zen. Pergeko Apoloniok diseinatu zuen K.a. III. mendearen amaieran, Klaudios Ptolemaios astronomoaren teoria geozentrikoa bertan oinarritu zelarik. Deferentea, epizikloaren erdia da, zirkulu batean zehar irristatzen dena. Ekuantea, planetak, bere ibilbidean benetan biratzen duen puntua da. Nikolas Kopernikoren eredu heliozentrikoaren garapenarekin eta Johannes Keplerren orbita eliptikoetan mugitzen diren planeten azalpenarekin, epizikloen antzinako kontzeptua zaharkitua geratu zen.ntzinako kontzeptua zaharkitua geratu zen.
, Episiklus' (dari bahasa Yunani Kuno: ἐπίκυ … Episiklus' (dari bahasa Yunani Kuno: ἐπίκυκλος, "lingkaran luar" atau "lingkaran pada lingkaran") adalah model geometri untuk menjelaskan ketakseragaman gerakan tampak benda-benda langit seperti bulan, matahari dan planet-planet pada model geosentris seperti Model Ptolemaik. Khususnya, episiklus digunakan untuk menjelaskan "" planet-planet yang diamati dari bumi. Perhitungan berdasarkan asumsi episiklus dan asumsi geosentris (bumi adalah pusat gerakan matahari, bulan dan planet-planet) cukup cocok dengan observasi, namun penjelasan ini mulai ditolak sejak model heliosentris mulai diterima, dan penjelasan bahwa planet-planet termasuk bumi mengitari matahari dengan orbit elips ditemukan dan dianggap lebih cocok untuk menjelaskan gerakan planet-planet.k untuk menjelaskan gerakan planet-planet.
, Con epiciclo si indica una circonferenza i … Con epiciclo si indica una circonferenza il cui centro è collocato sulla circonferenza di un cerchio di raggio maggiore detto deferente. Il termine viene dal greco ἐπίκυκλος ed è composto da ἐπί epì (sopra) e κυκλος kyklos (cerchio), quindi cerchio che sta sopra. Tale schema fu ideato nel III secolo a.C. da Apollonio di Perga per descrivere il moto apparente dei pianeti sulla volta celeste. In tale modello le orbite planetarie sono rappresentate come un moto composto della rivoluzione del pianeta lungo l'epiciclo e di quest'ultimo lungo il deferente. Lo schema epiciclo/deferente fu utilizzato da quasi tutti gli astronomi greci successivi e definitivamente adottato dalla cultura antica e medievale (islamica e cristiana) per l'influenza dell'Almagesto di Claudio Tolomeo. Anche Copernico vi fece ricorso, ad esempio per descrivere il moto della Luna tramite un deferente e due epicicli. Luna tramite un deferente e due epicicli.
|
| http://dbpedia.org/ontology/thumbnail
|
http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Ptolemaic_elements.svg?width=300 +
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageExternalLink
|
https://demonstrations.wolfram.com/OrbitsWithEpicyclesOnADeferent/ +
, http://galileo.rice.edu/sci/theories/ptolemaic_system.html +
, https://www.youtube.com/watch%3Fv=QVuU2YCwHjw +
, https://www.foothill.fhda.edu/astronomy/astrosims/ptolemaic-system/ +
, https://www.mathpages.com/home/kmath639/kmath639.htm +
, https://www.khanacademy.org/computer-programming/animate-epicycles/4520289299857408 +
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageID
|
143608
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageInterLanguageLink
|
http://pl.dbpedia.org/resource/Deferent +
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageLength
|
35366
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageRevisionID
|
1116743978
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageWikiLink
|
http://dbpedia.org/resource/Apollonius_of_Perga +
, http://dbpedia.org/resource/Calculus +
, http://dbpedia.org/resource/Aristotelian_physics +
, http://dbpedia.org/resource/Fourier_series +
, http://dbpedia.org/resource/Optics +
, http://dbpedia.org/resource/Superior_planet +
, http://dbpedia.org/resource/Tycho_Brahe +
, http://dbpedia.org/resource/Complex_plane +
, http://dbpedia.org/resource/Ad_hoc_hypothesis +
, http://dbpedia.org/resource/Moon +
, http://dbpedia.org/resource/Apparent_retrograde_motion +
, http://dbpedia.org/resource/Complex_number +
, http://dbpedia.org/resource/History_of_science +
, http://dbpedia.org/resource/Isaac_Newton +
, http://dbpedia.org/resource/Almagest +
, http://dbpedia.org/resource/Gersonides +
, http://dbpedia.org/resource/Two-body_problem +
, http://dbpedia.org/resource/Norwood_Russell_Hanson +
, http://dbpedia.org/resource/Copernicus +
, http://dbpedia.org/resource/Ecliptic +
, http://dbpedia.org/resource/File:Cassini_apparent.jpg +
, http://dbpedia.org/resource/Galileo_Galilei +
, http://dbpedia.org/resource/File:Epicycle_solaire.jpg +
, http://dbpedia.org/resource/Dorothy_Stimson_%28historian%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Planetary_Hypotheses +
, http://dbpedia.org/resource/Orbit +
, http://dbpedia.org/resource/File:Ptolemaic_elements.svg +
, http://dbpedia.org/resource/Eudoxus_of_Cnidus +
, http://dbpedia.org/resource/Period_%28physics%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Gottfried_Wilhelm_Leibniz +
, http://dbpedia.org/resource/Occam%27s_razor +
, http://dbpedia.org/resource/Frequency +
, http://dbpedia.org/resource/Girolamo_Fracastoro +
, http://dbpedia.org/resource/Maimonides +
, http://dbpedia.org/resource/Overfitting +
, http://dbpedia.org/resource/Epicycloid +
, http://dbpedia.org/resource/Epitrochoid +
, http://dbpedia.org/resource/Astronomy +
, http://dbpedia.org/resource/De_revolutionibus_orbium_coelestium +
, http://dbpedia.org/resource/Hipparchus +
, http://dbpedia.org/resource/Scientific_method +
, http://dbpedia.org/resource/Discovery_of_Neptune +
, http://dbpedia.org/resource/Summa_Theologica +
, http://dbpedia.org/resource/Newton%27s_law_of_universal_gravitation +
, http://dbpedia.org/resource/Prograde_motion +
, http://dbpedia.org/resource/Sun +
, http://dbpedia.org/resource/Alfonso_X_of_Castile +
, http://dbpedia.org/resource/Empirical +
, http://dbpedia.org/resource/Semimajor_axis +
, http://dbpedia.org/resource/Heliocentric +
, http://dbpedia.org/resource/Planet +
, http://dbpedia.org/resource/Kepler%27s_second_law +
, http://dbpedia.org/resource/Copernican_heliocentrism +
, http://dbpedia.org/resource/Venus +
, http://dbpedia.org/resource/Gnomon +
, http://dbpedia.org/resource/Heliocentrism +
, http://dbpedia.org/resource/Alfonsine_Tables +
, http://dbpedia.org/resource/Classical_mechanics +
, http://dbpedia.org/resource/Ptolemaic_system +
, http://dbpedia.org/resource/Orbital_mechanics +
, http://dbpedia.org/resource/Al-Andalus +
, http://dbpedia.org/resource/Saving_the_phenomena +
, http://dbpedia.org/resource/Giovanni_Schiaparelli +
, http://dbpedia.org/resource/Rational_number +
, http://dbpedia.org/resource/Uranus +
, http://dbpedia.org/resource/N-body_problem +
, http://dbpedia.org/resource/Aristarchus_of_Samos +
, http://dbpedia.org/resource/St._Thomas_Aquinas +
, http://dbpedia.org/resource/Thomas_Aquinas +
, http://dbpedia.org/resource/File:ThomasDiggesmap.JPG +
, http://dbpedia.org/resource/Ibn_Bajjah +
, http://dbpedia.org/resource/Galileo_affair +
, http://dbpedia.org/resource/Aristotle +
, http://dbpedia.org/resource/Owen_Gingerich +
, http://dbpedia.org/resource/Inferior_planet +
, http://dbpedia.org/resource/Tychonic_System +
, http://dbpedia.org/resource/Jupiter +
, http://dbpedia.org/resource/Function_%28mathematics%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Numerical_methods +
, http://dbpedia.org/resource/Periodic_function +
, http://dbpedia.org/resource/Antikythera_mechanism +
, http://dbpedia.org/resource/Almost_periodic_function +
, http://dbpedia.org/resource/Heliocentric_system +
, http://dbpedia.org/resource/Category:Ancient_Greek_astronomy +
, http://dbpedia.org/resource/Encyclop%C3%A6dia_Britannica +
, http://dbpedia.org/resource/Geocentric +
, http://dbpedia.org/resource/Ptolemy +
, http://dbpedia.org/resource/Opposition_%28planets%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Johannes_Kepler +
, http://dbpedia.org/resource/Copernican_Revolution +
, http://dbpedia.org/resource/Fourier_analysis +
, http://dbpedia.org/resource/Imaginary_unit +
, http://dbpedia.org/resource/Equant +
, http://dbpedia.org/resource/Angular_velocity +
, http://dbpedia.org/resource/Kepler%27s_laws_of_planetary_motion +
, http://dbpedia.org/resource/Analemma +
|
| http://dbpedia.org/property/wikiPageUsesTemplate
|
http://dbpedia.org/resource/Template:Blockquote +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Redirect +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Grc-transl +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Ancient_Greek_astronomy +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Radic +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Math +
, http://dbpedia.org/resource/Template:= +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Short_description +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Etymology +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Citation_needed +
, http://dbpedia.org/resource/Template:0 +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Use_American_English +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Wikt-lang +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Use_dmy_dates +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Commons_category +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Reflist +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Block_indent +
, http://dbpedia.org/resource/Template:N/a +
|
| http://purl.org/dc/terms/subject
|
http://dbpedia.org/resource/Category:Ancient_Greek_astronomy +
|
| http://purl.org/linguistics/gold/hypernym
|
http://dbpedia.org/resource/Model +
|
| http://www.w3.org/ns/prov#wasDerivedFrom
|
http://en.wikipedia.org/wiki/Deferent_and_epicycle?oldid=1116743978&ns=0 +
|
| http://xmlns.com/foaf/0.1/depiction
|
http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Cassini_apparent.jpg +
, http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Epicycle_solaire.jpg +
, http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/ThomasDiggesmap.jpg +
, http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Ptolemaic_elements.svg +
|
| http://xmlns.com/foaf/0.1/isPrimaryTopicOf
|
http://en.wikipedia.org/wiki/Deferent_and_epicycle +
|
| owl:sameAs |
http://he.dbpedia.org/resource/%D7%90%D7%A4%D7%99%D7%A6%D7%99%D7%A7%D7%9C +
, http://zh.dbpedia.org/resource/%E5%9D%87%E8%BC%AA%E5%92%8C%E6%9C%AC%E8%BC%AA +
, http://bg.dbpedia.org/resource/%D0%95%D0%BF%D0%B8%D1%86%D0%B8%D0%BA%D1%8A%D0%BB +
, http://uz.dbpedia.org/resource/Epitsikl +
, http://dbpedia.org/resource/Deferent_and_epicycle +
, https://global.dbpedia.org/id/56WqF +
, http://uk.dbpedia.org/resource/%D0%95%D0%BF%D1%96%D1%86%D0%B8%D0%BA%D0%BB +
, http://ml.dbpedia.org/resource/%E0%B4%85%E0%B4%A7%E0%B4%BF%E0%B4%9A%E0%B4%95%E0%B5%8D%E0%B4%B0%E0%B4%82 +
, http://ca.dbpedia.org/resource/Epicicle +
, http://et.dbpedia.org/resource/Epits%C3%BCkkel +
, http://it.dbpedia.org/resource/Epiciclo_e_deferente +
, http://ta.dbpedia.org/resource/%E0%AE%8E%E0%AE%AA%E0%AE%BF_%E0%AE%B5%E0%AE%9F%E0%AF%8D%E0%AE%9F%E0%AE%AE%E0%AF%8D +
, http://es.dbpedia.org/resource/Epiciclo +
, http://fa.dbpedia.org/resource/%D9%81%D9%84%DA%A9_%D8%AA%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%B1 +
, http://nn.dbpedia.org/resource/Episykel +
, http://ar.dbpedia.org/resource/%D9%81%D9%84%D9%83_%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%AF%D9%88%D9%8A%D8%B1 +
, http://id.dbpedia.org/resource/Episiklus +
, http://nl.dbpedia.org/resource/Epicykel +
, http://da.dbpedia.org/resource/Epicykel +
, http://io.dbpedia.org/resource/Epiciklo +
, http://rdf.freebase.com/ns/m.0124w4 +
, http://sk.dbpedia.org/resource/Epicyklus +
, http://fr.dbpedia.org/resource/%C3%89picycle +
, http://pt.dbpedia.org/resource/Epiciclo +
, http://www.wikidata.org/entity/Q961202 +
, http://de.dbpedia.org/resource/Epizykeltheorie +
, http://sv.dbpedia.org/resource/Epicykel +
, http://fi.dbpedia.org/resource/Episykli +
, http://ru.dbpedia.org/resource/%D0%AD%D0%BF%D0%B8%D1%86%D0%B8%D0%BA%D0%BB +
, http://pl.dbpedia.org/resource/Epicykl +
, http://ms.dbpedia.org/resource/Deferen_dan_epikitar +
, http://hu.dbpedia.org/resource/Epiciklus +
, http://ja.dbpedia.org/resource/%E5%BE%93%E5%86%86%E3%81%A8%E5%91%A8%E8%BB%A2%E5%86%86 +
, http://gl.dbpedia.org/resource/Epiciclo +
, http://eu.dbpedia.org/resource/Epiziklo +
, http://no.dbpedia.org/resource/Episyklus +
, http://ga.dbpedia.org/resource/Eipiciogal +
|
| rdf:type |
http://dbpedia.org/ontology/Person +
|
| rdfs:comment |
Epizikloa (grezieratik zikloari buruz), Il … Epizikloa (grezieratik zikloari buruz), Ilargia, Eguzkia eta planeten irudizko mugimenduaren norantza eta abiadura aldaketak azaltzeko pentsatutako eredu geometrikoa zen. Pergeko Apoloniok diseinatu zuen K.a. III. mendearen amaieran, Klaudios Ptolemaios astronomoaren teoria geozentrikoa bertan oinarritu zelarik. Deferentea, epizikloaren erdia da, zirkulu batean zehar irristatzen dena. Ekuantea, planetak, bere ibilbidean benetan biratzen duen puntua da.bilbidean benetan biratzen duen puntua da.
, Die Epizykeltheorie besagt, dass ein beweg … Die Epizykeltheorie besagt, dass ein beweglicher Stern sich auf einer kleinen Kreisbahn – Epizykel („Aufkreis“) genannt – bewegt, die ihrerseits auf einer großen Kreisbahn – Deferent („Trägerkreis“) genannt – um einen festen Mittelpunkt wandert. Der Epizykel (griechisch epíkyklos „Neben- oder Aufkreis“, von epi „auf“, kyklos „Kreis“) ist also „ein auf einem Kreis kreisender Kreis“. Diese Theorie wurde vermutlich von Apollonios von Perge gegen Ende des 3. Jahrhunderts v. Chr. aufgestellt und war in der Astronomie fast 2000 Jahre lang bis ins 17. Jahrhundert vorherrschend. Mit der Epizykeltheorie konnte begründet werden, warum die Planeten sich gegenüber den Fixsternen mit variierender Geschwindigkeit bewegen und manche zuweilen auf einer Schleifenbahn sogar rückwärts laufen. Wegen des relighn sogar rückwärts laufen. Wegen des relig
, Con epiciclo si indica una circonferenza i … Con epiciclo si indica una circonferenza il cui centro è collocato sulla circonferenza di un cerchio di raggio maggiore detto deferente. Il termine viene dal greco ἐπίκυκλος ed è composto da ἐπί epì (sopra) e κυκλος kyklos (cerchio), quindi cerchio che sta sopra. Tale schema fu ideato nel III secolo a.C. da Apollonio di Perga per descrivere il moto apparente dei pianeti sulla volta celeste. In tale modello le orbite planetarie sono rappresentate come un moto composto della rivoluzione del pianeta lungo l'epiciclo e di quest'ultimo lungo il deferente.iclo e di quest'ultimo lungo il deferente.
, L'epicicle és un dels elements geomètrics … L'epicicle és un dels elements geomètrics bàsics del sistema geocèntric de Claudi Ptolemeu, basat en la Terra, que ocupa el centre de l'univers. La teoria dels epicicles fou dissenyada per Apol·loni de Pèrgam a finals del segle iii aC i perfeccionada posteriorment per Ptolemeu. En aquest model, per explicar les variacions de velocitat i direcció del moviment aparent dels planetes, tots els cossos celestes es mouen al voltant de la Terra en cercles petits, anomenats epicicles, que al seu torn, es mouen sobre cercles majors anomenats deferents. Són els cercles deferents els que estan centrats a la Terra. Ptolemeu, a més, per explicar més precisament els moviments planetaris, introduí el punt equant i desplaçà el centre del cercle deferent del centre de la Terra.el cercle deferent del centre de la Terra.
, في النظام البطلمي في علم الفلك، فإن فلك ال … في النظام البطلمي في علم الفلك، فإن فلك التدوير نموذج هندسي يصف اختلافات السرعة والاتجاه في حركة القمر ، والشمس والكواكب. تم اقتراح هذا النموذج لأول مرة من قبل أبولونيوس بيرغا في نهاية القرن الثالث قبل الميلاد، وتم إضفاء الطابع الرسمي عليه من قبل كلاوديوس بطليموس في أطروحته في القرن الثاني للميلاد في الكتاب المجسطي. حيث أوضح على وجه الخصوص الحركة الارتدادية من الكواكب الخمسة المعروفة في ذلك الوقت. ثانياً فإنه أوضح أيضاً التغييرات في المسافات بين الكواكب وبين الأرض.غييرات في المسافات بين الكواكب وبين الأرض.
, Eipiciogal: Is éard a bhí i gceist leis na … Eipiciogal: Is éard a bhí i gceist leis na heipiciogail ná sórt ciorcail chúnta a bhí in úsáid ag na réalteolaithe le gluaiseachtaí na bpláinéad a áireamh is a shoiléiriú sula raibh glacadh forleathan leis an , is é sin leis an tuiscint gurb í an Ghrian lárphointe an ghrianchórais. Glacadh leis go raibh gach pláinéad ag dul timpeall ar phointe a bhí ag fithisiú an Domhain, agus ba é an t-eipiciogal fithis an phláinéid thart ar an bpointe sin. Ba é an fithis an phointe thart ar an Domhan. Le bheith beacht níorbh é an Domhan lárphointe an chiorcal iompair ach an oiread – bhí an lárphointe sin, an t-éalárnán, suite taobh amuigh den Domhan.t-éalárnán, suite taobh amuigh den Domhan.
, Эпици́кл (от греч. ἐπί — «над» + κύκλος — … Эпици́кл (от греч. ἐπί — «над» + κύκλος — «круг») — понятие, используемое в древних и средневековых теориях движения планет, включая геоцентрическую модель Птолемея. Согласно этой модели, планета равномерно движется по малому кругу, называемому эпициклом, центр которого, в свою очередь, движется по большому кругу, который называется деферентом.шому кругу, который называется деферентом.
, In the Hipparchian, Ptolemaic, and Coperni … In the Hipparchian, Ptolemaic, and Copernican systems of astronomy, the epicycle (from Ancient Greek ἐπίκυκλος (epíkuklos) 'upon the circle', meaning "circle moving on another circle") was a geometric model used to explain the variations in speed and direction of the apparent motion of the Moon, Sun, and planets. In particular it explained the apparent retrograde motion of the five planets known at the time. Secondarily, it also explained changes in the apparent distances of the planets from the Earth.t distances of the planets from the Earth.
, 本輪（epicycle，源自古希臘語：ἐπίκυκλος，字面是在圓之上，意思是在在 … 本輪（epicycle，源自古希臘語：ἐπίκυκλος，字面是在圓之上，意思是在在另一個圓圈之上運動的圓圈 。）是在天文學的喜帕恰斯、托勒密、和中，用來解釋月球、太陽、和行星視運動的速度和方向的幾何模型。特別是它解釋了當時已知的五顆行星的。其次，它也解釋了行星與地球視距離上的變化。 它最初是由佩爾加的阿波羅尼奧斯在紀元前3世紀末提出的。它由阿波羅尼奧斯和羅德島的喜帕恰斯在紀元前2世紀發展，並廣泛的使用。然後在西元2世紀，被底比斯的托勒密正式收錄在《天文學大成》的天文著作中。。 古希臘的天文計算設備安提基特拉機械，已經運用了本輪（周轉圓）的運動。使用四個齒輪計算月球的位置和相位。兩個齒輪用來補償（模擬）月球的偏心運動，使月球的運動非常接近於克卜勒第二定律的橢圓軌道，即月球在近地點的移動速度快，在遠地點的移動速度慢。 本輪週期工作的很好，非常準確，因為正如傅立葉分析後來顯示的，具有足夠數量的周轉圓，任何平滑曲線都可以任意的精度近似。然而，他們不認同日心參考框架下的行星運動基本上是橢圓形的，而這導致發現重力遵循簡單的平方反比定律可以更好地解釋所有的行星運動。本上是橢圓形的，而這導致發現重力遵循簡單的平方反比定律可以更好地解釋所有的行星運動。
, O epiciclo, por definição, é um pequeno círculo formado por um astro em torno de um ponto imaginário, que descreve, a partir de seu novo ponto, um outro círculo.
, Епіцикл (від грец. ἐπί — на і грец. κύκλος … Епіцикл (від грец. ἐπί — на і грец. κύκλος — коло) — поняття, яке використовували стародавні та середньовічні вчені в своїх теоріях руху планет, включаючи геоцентричну модель Птолемея. Відповідно до цієї моделі, планета рівномірно рухається по малому колу, званому епіциклом, центр якого, у свою чергу, рухається по великому колу, яке називається деферентом.великому колу, яке називається деферентом.
, Epicykels zijn hulpcirkels, meestal bedoel … Epicykels zijn hulpcirkels, meestal bedoeld om de schijnbare bewegingen van de planeten aan het hemelgewelf te kunnen verklaren. Deze hulpcirkels zijn bedacht door Apollonios van Pergē (ca. 200 v.Chr.), en werden overgenomen door latere astronomen zoals Claudius Ptolemaeus. In zijn tijd ging men ervan uit dat de aarde in het middelpunt van het zonnestelsel stond, en dat de zon, maan en planeten eromheen draaiden. Naar het model van de Aristotelische wetenschappen, waaraan de Kerk zijn uitgangspunten over wetenschap heeft ontleend, moesten alle banen in het bovenmaanse perfect zijn: cirkelvormig. Men kon met zuiver cirkelvormige banen de beweging van de planeten aan het firmament niet verklaren.planeten aan het firmament niet verklaren.
, 従円(導円)と周転円（じゅうえん(どうえん)としゅうてんえん、deferent an … 従円(導円)と周転円（じゅうえん(どうえん)としゅうてんえん、deferent and epicycle）は、古代ギリシアの天動説的な天文学で、月や太陽、惑星などの運行の速さや方向の変化を説明するために導入された、数学的な概念である。従円－周転円理論では、天体の運動は、大きな円（従円、あるいは導円）の円周を中心とする小さな円（周転円）の円周上を運動するという円軌道の組み合わせで説明された。（この組み合わせで生成される運動の軌跡をエピトロコイドという。） 紀元前3世紀の終わり頃のアポロニウスは、惑星の順行・逆行の説明に既にこれを用いていた。また、ヒッパルコスやプトレマイオスの数理天文学で非常に重要な役割を果たし、精密な天体の方位の計算を可能にした。 従円-周転円は、古代ギリシア天文学とともに広まり、中世イスラム世界、中世後期のヨーロッパ、また5世紀以降のインドでも用いられた。中世前期のヨーロッパにおいても、基本的な考え方は知られていた。 なお、コペルニクスの地動説やティコ・ブラーエの部分的な太陽中心説も、この理論を用いている。コペルニクスの地動説やティコ・ブラーエの部分的な太陽中心説も、この理論を用いている。
, Episiklus' (dari bahasa Yunani Kuno: ἐπίκυ … Episiklus' (dari bahasa Yunani Kuno: ἐπίκυκλος, "lingkaran luar" atau "lingkaran pada lingkaran") adalah model geometri untuk menjelaskan ketakseragaman gerakan tampak benda-benda langit seperti bulan, matahari dan planet-planet pada model geosentris seperti Model Ptolemaik. Khususnya, episiklus digunakan untuk menjelaskan "" planet-planet yang diamati dari bumi. Perhitungan berdasarkan asumsi episiklus dan asumsi geosentris (bumi adalah pusat gerakan matahari, bulan dan planet-planet) cukup cocok dengan observasi, namun penjelasan ini mulai ditolak sejak model heliosentris mulai diterima, dan penjelasan bahwa planet-planet termasuk bumi mengitari matahari dengan orbit elips ditemukan dan dianggap lebih cocok untuk menjelaskan gerakan planet-planet.k untuk menjelaskan gerakan planet-planet.
, El epiciclo (del griego, epi, sobre, y kyk … El epiciclo (del griego, epi, sobre, y kyklos, círculo, que significa sobre el círculo) fue la base de un modelo geométrico ideado por los antiguos griegos para explicar las variaciones en la velocidad y la dirección del movimiento aparente de la Luna, el Sol y los planetas. Fue propuesto por primera vez por Apolonio de Perga a finales del siglo III a. C. y usado ampliamente en el siglo II a. C. por Hiparco de Nicea. Casi tres siglos después, el también astrónomo griego Claudio Ptolomeo se basó en él para elaborar su versión de la teoría geocéntrica conocida ahora como sistema ptolemaico.ca conocida ahora como sistema ptolemaico.
, En astronomie, dans le système géocentriqu … En astronomie, dans le système géocentrique, l'épicycle faisait partie avec le déférent d'un modèle géométrique utilisé pour expliquer les variations de vitesse et de direction dans les mouvements apparents de la Lune, du Soleil et des planètes. Il expliquait en particulier le mouvement rétrograde observé sur le déplacement des cinq planètes connues à cette époque. Il permettait aussi de modéliser les changements de distance entre la Terre et les autres planètes.nce entre la Terre et les autres planètes.
, En epicykel är en cirkelrörelse kring en m … En epicykel är en cirkelrörelse kring en medelpunkt som i sin tur rör sig längs periferin på en annan, vanligtvis större, cirkel. Epicykeln var en konstruktion som man fann sig tvungen att ta till för att i den geocentriska världsbilden kunna förklara planeternas retrograda rörelser. Även i Kopernikus heliocentriska världsbild behövdes epicykler, eftersom han följde den aristoteliska idén att himlakroppar rörde sig i cirklar. Först då Kepler beskrev planetbanorna med sina lagar för ellipser blev det möjligt att överge epicyklerna.r blev det möjligt att överge epicyklerna.
, Epicykl – okrąg, po którym porusza się dana planeta, którego środek z kolei krąży po deferencie. Wprowadzenie pojęcia epicyklu w teorii geocentrycznej miało na celu wyjaśnienie obserwowanego na niebie ruchu wstecznego planet zewnętrznych.
|
| rdfs:label |
Epiciclo
, 均輪和本輪
, Eipiciogal
, Deferent and epicycle
, Епіцикл
, Epicykl
, Epizykeltheorie
, Epicykel
, 従円と周転円
, فلك التدوير
, Epiciclo e deferente
, Epiziklo
, Épicycle
, Episiklus
, Epicicle
, Эпицикл
|
