| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Третьочервневий переворот 1907 року — полі … Третьочервневий переворот 1907 року — політична акція російського самодержавства, що призвела до розгону 16 (3) червня 2-ї Державної думи Російської імперії та видання нового виборчого закону, який фактично забезпечував владі цілковите панування в 3-й Державній думі. Новий виборчий закон був опублікований без погодження з Державною думою і Державною радою Імперії, що було грубим порушенням імператорського Маніфесту 17 жовтня 1905. Кількість виборщиків від робітників та селян зменшилася з 46 до 24,8 %, водночас число виборщиків від поміщиків і великих промисловців зросло до 64,5 %. Загальна кількість депутатів 3-ї Думи у порівнянні з 2-ю Думою була зменшена. Події 16 (3) червня 1907 викликали хвилю обурення в Російській імперії в цілому та в Україні зокрема. Так, страйки протесту, спрямовані проти розгону владою 2-ї Державної думи, відбулися 17 (4) травня 1907 на ряді підприємств Києва. 3-тя Державна дума, обрана на підставі нового закону і скликана в листопаді 1907, завдяки своїй активній співпраці з реформаторським урядом Петра Столипіна спромоглася зупинити хвилю революційного терору й стабілізувати ситуацію в державі.терору й стабілізувати ситуацію в державі.
, Ως πραξικόπημα του Ιουνίου του 1907, γνωστ … Ως πραξικόπημα του Ιουνίου του 1907, γνωστό και ως πραξικόπημα του Στολίπιν, ονομάζεται συνήθως η διάλυση της Δεύτερης Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η σύλληψη μερικών μελών της και η θεμελιώδη αλλαγή στο ρωσικό εκλογικό νόμο από τον Τσάρο Νικόλαο Β΄, στις 16 Ιουνίου (παλαιό ημερολόγιο: 3 Ιουνίου) 1907. Αυτα τα γεγονότα θεωρούνται από πολλούς ιστορικούς ως το τέλος της Ρωσικής Επανάστασης του 1905 και έχει υπάρξει αντικείμενο έντονης συζήτησης ως προς τη νομιμότητά τους. Δημιούργησαν, επίσης, μια βασική αλλαγή στη σύνθεση των μελλοντικών συνελεύσεων Δούμας της Ρωσίας: ενώ η προηγούμενη νομοθεσία έδινε σε αγρότες και άλλες κατώτερες τάξεις ένα μεγαλύτερο ποσοστό αντιπροσώπων στη Δούμα, ο νέος νόμος έδινε μεγαλύτερη εκπροσώπηση στις ανώτερες τάξεις, σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί η εκλογή μεγάλου αριθμού φιλελεύθερων και επαναστατικών βουλευτών που είχαν κυριαρχήσει στην Πρώτη και τη Δεύτερη Δούμα. Αν και ο νόμος πέτυχε σε μεγάλο βαθμό σε αυτό του τον στόχο, τελικά απέτυχε να διατηρήσει το αυτοκρατορικό καθεστώς, το οποίο κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης του 1917. Η κυβέρνηση προέβη στη διάλυση του κοινοβουλίου όταν έλαβε γνώση για μια σχεδιαζόμενη επαναστατική κίνηση μεταξύ των τσαρικών στρατιωτών. Τέτοιες κινήσεις είχαν στο παρελθόν τη στήριξη από μέλη του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος. Στις 2 Ιουνίου, η αυτοκρατορική κυβέρνηση απαίτησε από τη Δούμα να παραδώσει 55 βουλευτές του ΡΣΕΚ, οι οποίοι είχαν (όπως όλα τα μέλη της Δούμας) κοινοβουλευτική ασυλία. Βλέποντας μια αρχική έλλειψη συνεργασίας από τη Δούμα, επέλεξε να τους συλλάβει τη νύχτα της 3ης Ιουνίου, χωρίς να περιμένει την απόφαση μιας επιτροπής της Δούμας που συστάθηκε για να ερευνήσει τις κατηγορίες της κυβέρνησης. Στις 3 Ιουνίου η Δούμα διαλύθηκε επίσημα με Αυτοκρατορικό Διάταγμα, με τον πρωθυπουργό Στολίπιν να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε αυτές τις εξελίξεις. Η τσαρική ενέργεια, η οποία ήταν απολύτως νόμιμη σύμφωνα με το Σύνταγμα (που έδινε στον Τσάρο το δικαίωμα να διαλύσει τη Δούμα οποιαδήποτε στιγμή το έκρινε απαραίτητο, ακολουθήθηκε από έναν αμφίβολο πολιτικό ελιγμό. Στις 3 Ιουνίου δημοσιεύθηκε ένας νέος εκλογικός νόμος, ο οποίος έφερε την αποκλειστική υπογραφή του Τσάρου και δεν είχε προηγουμένη συγκατάθεση του νομοθετικού σώματος. Σύμφωνα με το νέο σύστημα, οι πλουσιότεροι ιδιοκτήτες γης αποκτούσαν το 60% των αντιπροσώπων της Δούμας. Οι αγρότες απέκτησαν το 20%, οι έμποροι το 15% και, το υπόλοιπο 3%, δόθηκε στο αστικό προλεταριάτο. Περιοχές όπως η Κεντρική Ασία αποστερήθηκαν εντελώς το δικαίωμα στην εκπροσώπηση, με τον Τσάρο Νικόλαο να ισχυρίζεται ότι η νέα Δούμα πρέπει να είναι «Ρωσική στο πνεύμα» και ότι «οι μη Ρώσοι δεν πρέπει να έχουν αποφασιστική επιρροή πάνω σε καθαρά ρωσικά ζητήματα».ή επιρροή πάνω σε καθαρά ρωσικά ζητήματα».
, انقلاب يونيو عام 1907، ويُعرف أحياناً بانق … انقلاب يونيو عام 1907، ويُعرف أحياناً بانقلاب ستوليبين، هو اسمٌ يُطلق عادة على حلّ مجلس الدوما في الإمبراطورية الروسية للمرة الثانية، واعتقال بعض أعضاء الدوما، وحدوث تغيّر جوهري في القانون الانتخابي الروسي على يد القيصر نيكولاي الثاني في السادس عشر (الثالث من يونيو وفقاً للتقويم القديم) عام 1907. اعتبر الكثير من المؤرخين الانقلاب علامةٌ على نهاية الثورة الروسية لعام 1905، وأصبحت شرعية الانقلاب لاحقاً موضوع نقاشٍ وجدلٍ شديدين. أدى الانقلاب أيضاً إلى تغيّرٍ جذريٍ في كيفية تشكيل مجالس الدوما في الإمبراطورية الروسية لاحقاً، فنقل القانون الجديد صلاحية تشكيل مجلس الدوما إلى الطبقات المالكة، سعياً لتجنب وصول عددٍ كبيرٍ من النواب الليبراليين والثوريين إلى مجلس الدوما عبر الانتخابات، وهم الذين هيمنوا على مجلسي الدوما الأول والثاني. نجح الانقلاب في تغيير القانون بشكل كبير، لكن في نهاية المطاف، أخفق في الحفاظ على النظام الإمبراطوري، والذي انهار عقب الثورة الروسية لعام 1917. والذي انهار عقب الثورة الروسية لعام 1917.
, The Coup of June 1907, sometimes known as … The Coup of June 1907, sometimes known as Stolypin's Coup (Russian: Третьеиюньский переворот, romanized: Tretyeiyunskiy perevorot "Coup of June 3rd"), is the name commonly given to the dissolution of the Second State Duma of the Russian Empire, the arrest of some its members and a fundamental change in the Russian electoral law by Tsar Nicholas II on 16 June [O.S. 3 June] 1907. This act is considered by many historians to mark the end of the Russian Revolution of 1905, and was the subject of intense subsequent debate as to its legality. It also created a fundamental shift in the makeup of future Dumas in the Russian Empire: whereas previous laws had given peasants and other lower-class people a larger proportion of electors to the Duma, the new law transferred this to the propertied classes, in an effort to avoid election of the large number of liberal and revolutionary deputies who had dominated the First and Second Dumas. Although it largely succeeded in this objective, it ultimately failed to preserve the Imperial system, which ceased to exist during the Russian Revolution of 1917.ist during the Russian Revolution of 1917.
, «Третьеию́ньский переворо́т» — широко расп … «Третьеию́ньский переворо́т» — широко распространённое название произошедшего 3 (16) июня 1907 года в Российской империи досрочного роспуска II Государственной Думы, сопровождавшегося изменением избирательной системы. Ключевой причиной роспуска Думы послужила невозможность наладить конструктивное взаимодействие между правительством, возглавляемым премьер-министром П. А. Столыпиным, и Думой, значительную часть которой составляли представители крайних левых партий (социал-демократы, социалисты-революционеры, народные социалисты) и примыкавшие к ним трудовики. II Дума, открывшаяся 20 февраля 1907 года, имела не менее оппозиционное настроение, чем ранее распущенная I Дума. Дума проявила тенденцию к отклонению всех правительственных законопроектов и бюджета, а законопроекты, предлагавшиеся Думой, заведомо не могли быть утверждены Государственным Советом и императором. Сложившаяся ситуация представляла собой конституционный кризис — Основные государственные законы (фактически конституция России) позволяли императору в любой момент распустить Думу, но он был обязан созвать новую Думу и не мог без её согласия изменить избирательный закон; но при этом следующая Дума, предположительно, не отличалась бы по оппозиционности от распущенной. Правительство нашло выход из кризиса в одновременном роспуске Думы и изменении избирательного закона для выборов в следующую Думу. Предлогом для роспуска послужило посещение социал-демократических депутатов Думы делегацией солдат петербургского гарнизона, передавших им «солдатский наказ». П. А. Столыпин использовал это незначительное событие для того, чтобы 1 июня 1907 года, представляя данный эпизод в виде развёрнутого заговора против государственного строя, потребовать от Думы отстранения от участия в заседаниях 55 депутатов социал-демократической фракции и снятия депутатской неприкосновенности с шестнадцати из них. Дума, не дав немедленный ответ правительству, учредила особую комиссию, заключение которой должно было быть оглашено 4 июня. Не дожидаясь ответа Думы, Николай II 3 июня распустил Думу, опубликовал изменённый избирательный закон и назначил выборы в новую Думу, которая должна была собраться 1 ноября 1907 года. II Дума просуществовала 103 дня. Роспуск Думы был прерогативой императора, но одновременное изменение избирательного закона являлось нарушением требований статьи 87 Основных государственных законов, по которым избирательный закон мог быть изменён только при согласии Государственной Думы и Государственного Совета; по этой причине данные события получили известность как «третьеиюньский переворот». Избирательный закон был изменён таким образом, что круг избирателей значительно сузился, а избиратели с высоким имущественным цензом (землевладельцы и горожане высшего ценза, то есть преимущественно домовладельцы) получили фактический контроль над выборами на большинство парламентских мест. Большинство в III Думе перешло к проправительственным фракциям — октябристской и националистической, позиции левых партий были существенно подорваны. Новая Дума сумела наладить конструктивную законодательную работу в контакте с правительством. В то же время новый избирательный закон поколебал представления населения о том, что депутаты Думы являются его представителями. Роспуск II Думы совпал по времени с заметным ослаблением забастовочного движения, аграрных волнений. В стране наступило относительное спокойствие. 3 июня принято считать последним днём Первой русской революции. В 1911—1913 годах достоянием общественности стали сведения о том, что написание «солдатского наказа» и организация визита солдатской делегации к социал-демократическим депутатам происходили при активном участии внедрённых в петербургскую Военную организацию РСДРП агентов Охранного отделения. Вопрос о том, была ли ситуация с «солдатским наказом» организована по приказу П. А. Столыпина или по собственной инициативе полиции, или же полицейские информаторы донесли властям о происходящих событиях, остаётся по сей день нерешённым.событиях, остаётся по сей день нерешённым.
, Le coup de force du 3 juin 1907 (en russe … Le coup de force du 3 juin 1907 (en russe : Третьеиюньский переворот) est le nom courant donné à la dissolution anticipée de la deuxième Douma d'État de l'Empire russe, le 3 juin 1907 (16 juin 1907 dans le calendrier grégorien), accompagnée d'un changement du système électoral par rapport à celui accordé par le Manifeste d'octobre 1905. Cette date du 3 juin est considérée comme celle de la fin de la révolution russe de 1905-1907. La raison de la dissolution de la Douma est l'impossibilité d'établir une interaction constructive entre celle-ci et le gouvernement dirigé par le premier ministre Piotr Stolypine, la plupart des représentants de la Douma étant des membres de partis d'extrême gauche (social-démocratie, socialistes révolutionnaires, ) et à leurs côtés le Parti du travail. La deuxième Douma débute le 20 février 1907, et n'est pas moins portée à l'opposition que la première Douma d'État de l'Empire russe qui avait précédé. Elle a tendance à rejeter tous les projets de lois émanant du gouvernement ainsi que les budgets. Quant aux projets de lois présentés par la Douma elle-même, ils ne parvenaient pas à être approuvés par le Conseil de l'Empire et l'empereur. La situation se présente comme une crise de la Constitution russe de 1906 (en réalité la Constitution de la Russie). L'empereur pouvait dissoudre la Douma à tout moment, mais il était obligé de convoquer une nouvelle Douma et ne pouvait modifier la loi électorale sans l'accord de celle-ci ; celle qui serait élue à la suite de la précédente ne différant vraisemblablement pas de celle qui est dissoute. Le gouvernement trouve le moyen de sortir de cette crise par la dissolution simultanée de la Douma et le vote d'une nouvelle loi électorale qui entrerait en vigueur pour la troisième Douma. Le prétexte pour dissoudre cette deuxième Douma est la visite aux députés sociaux-démocrates d'une délégation de soldats de la garnison de Saint-Pétersbourg pour leur remettre des instructions militaires. Piotr Stolypine utilise cette visite insignifiante, la présente le premier juin 1907 comme une conspiration contre l'ordre étatique, exige que la Douma enlève le droit de participer aux réunions aux 55 députés de la fraction social-démocrate et de lever l'immunité parlementaire de 16 d'entre eux. La Douma ne donne pas de réponse immédiate au gouvernement mais institue une commission spéciale qui devrait sortir ses conclusions le 4 juin. Stolypine, sans attendre, fait dissoudre la deuxième douma le 3 juin par Nicolas II. La décision était prise depuis longtemps puisque le jour même est publié un manifeste modifiant la loi électorale et revenant à l'absolutisme et à son arbitraire. Une nouvelle douma est convoquée (la troisième), qui devra se réunir le premier novembre 1907. La Deuxième Douma d'État de l'Empire russe aura existé durant 103 jours, du 20 février au 3 juin 1907. La dissolution de la Douma relevait bien des prérogatives de l'empereur. Par contre, le changement simultané de la loi électorale est une violation des exigences de l'article 87 de la Constitution russe de 1906, selon lequel la loi électorale ne pouvait être modifiée qu'avec le consentement de la Douma d'État de l'Empire russe et du Conseil de l'Empire; c'est la raison pour laquelle cet évènement est connu sous le nom de coup de force du 3 juin 1907. Le système électoral est modifié de manière que le nombre des électeurs soit considérablement réduit et que les électeurs disposant de droits de propriété importants (propriétaires fonciers au cens important ou bourgeois fortunés) obtiennent la majorité des sièges parlementaires. Le gouvernement accroit les inégalités entre les catégories sociales. Dans chaque assemblée électorale de province, les grands propriétaires sont représentés par un électeur pour 230, les riches marchands par un pour 1 000, le reste de la bourgeoisie par un pour 15 000, les paysans par un pour 60 000, les ouvriers par un pour 125 000.La majorité à la Troisième Douma d'État de l'Empire russe est ainsi passée à la fraction pro-gouvernementale c'est-à-dire à l'Union du 17 octobre 1905 et aux nationalistes, la position des partis de gauche étant considérablement affaiblie. La nouvelle Douma (la troisième) parvient alors à réaliser un travail constructif avec le gouvernement. Par contre la nouvelle loi électorale a ébranlé la perception de la population selon laquelle les représentants à la Douma la représentait vraiment. La dissolution de la deuxième Douma coïncide avec un affaiblissement significatif du mouvement de grève et des troubles paysans. Un calme relatif réapparait dans le pays. Cette journée du 3 juin 1907 est considérée comme la dernière de la Révolution russe de 1905-1907. En 1911—1913 le public apprend que le prétexte pour dissoudre la Douma c'est-à-dire la visiteaux députés sociaux-démocrates d'une délégation de soldats de la garnison de Saint-Pétersbourg pour leur remettre des instructions militaires utilisé par Piotr Stolypine premier ministre avait été monté par des agents de l'Okhrana introduits dans l'organisation militaire du nom de Parti ouvrier social-démocrate de Russie. La question de savoir si c'est Piotr Stolypine qui a organisé ce montage ou si ce sont des informateurs de la police qui ont manipulé legouvernement n'est toujours pas résolue à ce jour.ment n'est toujours pas résolue à ce jour.
|
| rdfs:comment |
Третьочервневий переворот 1907 року — полі … Третьочервневий переворот 1907 року — політична акція російського самодержавства, що призвела до розгону 16 (3) червня 2-ї Державної думи Російської імперії та видання нового виборчого закону, який фактично забезпечував владі цілковите панування в 3-й Державній думі. Події 16 (3) червня 1907 викликали хвилю обурення в Російській імперії в цілому та в Україні зокрема. Так, страйки протесту, спрямовані проти розгону владою 2-ї Державної думи, відбулися 17 (4) травня 1907 на ряді підприємств Києва.(4) травня 1907 на ряді підприємств Києва.
, Le coup de force du 3 juin 1907 (en russe … Le coup de force du 3 juin 1907 (en russe : Третьеиюньский переворот) est le nom courant donné à la dissolution anticipée de la deuxième Douma d'État de l'Empire russe, le 3 juin 1907 (16 juin 1907 dans le calendrier grégorien), accompagnée d'un changement du système électoral par rapport à celui accordé par le Manifeste d'octobre 1905. Cette date du 3 juin est considérée comme celle de la fin de la révolution russe de 1905-1907.a fin de la révolution russe de 1905-1907.
, انقلاب يونيو عام 1907، ويُعرف أحياناً بانق … انقلاب يونيو عام 1907، ويُعرف أحياناً بانقلاب ستوليبين، هو اسمٌ يُطلق عادة على حلّ مجلس الدوما في الإمبراطورية الروسية للمرة الثانية، واعتقال بعض أعضاء الدوما، وحدوث تغيّر جوهري في القانون الانتخابي الروسي على يد القيصر نيكولاي الثاني في السادس عشر (الثالث من يونيو وفقاً للتقويم القديم) عام 1907. اعتبر الكثير من المؤرخين الانقلاب علامةٌ على نهاية الثورة الروسية لعام 1905، وأصبحت شرعية الانقلاب لاحقاً موضوع نقاشٍ وجدلٍ شديدين. أدى الانقلاب أيضاً إلى تغيّرٍ جذريٍ في كيفية تشكيل مجالس الدوما في الإمبراطورية الروسية لاحقاً، فنقل القانون الجديد صلاحية تشكيل مجلس الدوما إلى الطبقات المالكة، سعياً لتجنب وصول عددٍ كبيرٍ من النواب الليبراليين والثوريين إلى مجلس الدوما عبر الانتخابات، وهم الذين هيمنوا على مجلسي الدوما الأول والثاني. نجح الانقلاب في تغيير القانون بشكل كبير، لكن في نهاية المطاف، أخفق انون بشكل كبير، لكن في نهاية المطاف، أخفق
, Ως πραξικόπημα του Ιουνίου του 1907, γνωστ … Ως πραξικόπημα του Ιουνίου του 1907, γνωστό και ως πραξικόπημα του Στολίπιν, ονομάζεται συνήθως η διάλυση της Δεύτερης Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η σύλληψη μερικών μελών της και η θεμελιώδη αλλαγή στο ρωσικό εκλογικό νόμο από τον Τσάρο Νικόλαο Β΄, στις 16 Ιουνίου (παλαιό ημερολόγιο: 3 Ιουνίου) 1907. Αυτα τα γεγονότα θεωρούνται από πολλούς ιστορικούς ως το τέλος της Ρωσικής Επανάστασης του 1905 και έχει υπάρξει αντικείμενο έντονης συζήτησης ως προς τη νομιμότητά τους. Δημιούργησαν, επίσης, μια βασική αλλαγή στη σύνθεση των μελλοντικών συνελεύσεων Δούμας της Ρωσίας: ενώ η προηγούμενη νομοθεσία έδινε σε αγρότες και άλλες κατώτερες τάξεις ένα μεγαλύτερο ποσοστό αντιπροσώπων στη Δούμα, ο νέος νόμος έδινε μεγαλύτερη εκπροσώπηση στις ανώτερες τάξεις, σε μια προσπάθεια να αποφευχθερες τάξεις, σε μια προσπάθεια να αποφευχθε
, «Третьеию́ньский переворо́т» — широко расп … «Третьеию́ньский переворо́т» — широко распространённое название произошедшего 3 (16) июня 1907 года в Российской империи досрочного роспуска II Государственной Думы, сопровождавшегося изменением избирательной системы. Роспуск Думы был прерогативой императора, но одновременное изменение избирательного закона являлось нарушением требований статьи 87 Основных государственных законов, по которым избирательный закон мог быть изменён только при согласии Государственной Думы и Государственного Совета; по этой причине данные события получили известность как «третьеиюньский переворот».звестность как «третьеиюньский переворот».
, The Coup of June 1907, sometimes known as … The Coup of June 1907, sometimes known as Stolypin's Coup (Russian: Третьеиюньский переворот, romanized: Tretyeiyunskiy perevorot "Coup of June 3rd"), is the name commonly given to the dissolution of the Second State Duma of the Russian Empire, the arrest of some its members and a fundamental change in the Russian electoral law by Tsar Nicholas II on 16 June [O.S. 3 June] 1907. This act is considered by many historians to mark the end of the Russian Revolution of 1905, and was the subject of intense subsequent debate as to its legality. It also created a fundamental shift in the makeup of future Dumas in the Russian Empire: whereas previous laws had given peasants and other lower-class people a larger proportion of electors to the Duma, the new law transferred this to the propertied classe transferred this to the propertied classe
|
