| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Οι Χάλυβες ή Αλιζώνες ή και Άλυβες ήταν αρ … Οι Χάλυβες ή Αλιζώνες ή και Άλυβες ήταν αρχαίος λαός της Μικράς Ασίας που ζούσε στα παράλια του Εύξεινου πόντου, στα σημερινά σύνορα Γεωργίας και Τουρκίας. Η χώρα τους συνόρευε με τους Τάοχους και τους Σκυθήνες. Οι Χάλυβες αναφέρονται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς και σχολιαστές. Κατά μερικούς από αυτούς, οι Χάλυβες ταυτίζονται (μέσω ετυμολογίας) με τους Αλιζώνες του Ομήρου οι οποίοι έρχονταν από τη μακρινή Αλύβη, ενώ άλλοι θεωρούν τους Αλιζώνες σκυθική φυλή ή τους τοποθετούν στην Παφλαγονία ή τους ταυτίζουν με τις Αμαζόνες. Στα Αργοναυτικά του Ορφέως, οι Χάλυβες αναφέρονται ως ένας τους λαούς που συνάντησαν οι Αργοναύτες. Στην Ιονική γραπτή παράδοση, οι Χάλυβες τοποθετούνται κατά μήκος του ποταμού Θερμώδοντα (σημ. Terme Çayı στην ανατολική Τουρκία), ενώ ο Απολλώνιος ο Ρόδιος τους θέλει στο στόμιο του ποταμού αυτού, πέρα από τη χώρα των Αμαζόνων, αποκαλώντας τους «εξαθλιωμένο λαό που ζει σε μια άγονη βραχώδη γη». Ο Σκύλαξ στο βιβλίο Σκύλακος περίπλους αναφέρει ότι βρισκόταν μετά τη χώρα των και μετά τους Χάλυβες ήταν οι Ασσύριοι. Αναφέρει το κλειστό λιμάνι Γενέσιντις και τις ελληνικές αποικίες και . Για την ετυμολογία του ονόματος Χάλυβες, έχει προταθεί η χεττιτική λέξη Khaly-wa (δηλ. χώρα του Άλυος ποταμού). Ο Ξενοφών πέρασε από τη χώρα τους κατά την . Όπως αναφέρει ζούσαν σε οχυρωμένες πόλεις δεν τους υποδέχτηκαν φιλόξενα αλλά δεν τους δημιούργησαν και μεγάλα προβλήματα στην πορεία τους. Ο ποταμός ήταν το φυσικό σύνορο με του Σκυθήνες, κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η επεξεργασία μετάλλων και κυρίως σιδήρου και χάλυβα. Την περίοδο εκείνη η χώρα των Χάλυβων αποτελούσε τμήμα της Περσικής Αυτοκρατορίας, ο Ξενοφών με τους Μυρίους τους είχε αντιμετωπίσει σε μάχη, στον ποταμό Φάσι, με τον περσικό στρατό και τους είχε τρέψει σε φυγή. Οι αρχαίοι θεωρούσαν τους Χάλυβες φημισμένους στην κατεργασία του αργύρου και του σιδήρου. Πάντως, στην Τουρκία και τη Γεωργία, κατά μήκος των ακτών του Ευξείνου Πόντου, έχουν βρεθεί ίχνη αποθέσεων μεταλλουργίας και επεξεργασίας σιδήρου. Για τις μεταλλουργικές ικανότητες των Χαλύβων, έχει και πάλι προταθεί χιττιτική προέλευση. Από τους αρχαίους Χάλυβες πήρε η περιοχή τη νεώτερη ονομασία της, Χαλδία.η περιοχή τη νεώτερη ονομασία της, Χαλδία.
, The Chalybes /ˈkælɪbiːz/ (Ancient Greek: Χ … The Chalybes /ˈkælɪbiːz/ (Ancient Greek: Χάλυβες/Χάλυβοι, Georgian: ხალიბები) and Chaldoi (Ancient Greek: Χάλδοι, Armenian: Խաղտիք, romanized: Xałtik') were peoples mentioned by classical authors as living in Pontus and Cappadocia in northern Anatolia during Classical Antiquity. Their territory was known as Chaldia, extending from the Halys River to Pharnakeia and Trabzon in the east and as far south as eastern Anatolia. According to Apollonius of Rhodes, the Chalybes were Scythians. The Chaldoi, Chalybes, Mossynoikoi, and Tibareni, are counted among the first ironsmith nations by classical authors. Χάλυψ, the tribe's name in Ancient Greek, means "tempered iron, steel", a term that passed into Latin as chalybs, "steel". Sayce derived the Greek name Chalybe from Hittite Khaly-wa, "land of Halys River". More than an identifiable people or tribe, "Chalybes" was a generic Greek term for "peoples of the Black Sea coast who trade in iron" or "a group of specialised metalworkers". The main sources for the history of the Chaldoi are accounts from classical authors, including Homer, Strabo, and Xenophon. In Xenophon's Cyropaedia, Cyrus the Great helps the Armenians and Chaldians resolve a dispute over agricultural land. In Roman times, the Chaldaei (homonymous but unrelated to the Semitic Chaldeans) and Chalybes are mentioned by Plutarch (Lucull. c. 14) as settled in Pontus and Cappadocia, or the Pontus Cappadocicus section of the Roman province of Pontus. Pliny the Elder mentioned the Armenochalybes, a tribe residing between Trebizond and Armenia. Despite the ancient Greeks connecting the Chalybes to Scythians, some modern historians argue the Chalybes were a Georgian tribe. Historian Kalistrat Salia claims the Georgian ethnicity of the Chalybes is "indisputable". According to Sallia, the Zans, a Kartvelian ethnic group from present-day Turkey, are their descendants. However, the one surviving word from the Chaldian language, Kakamar (the Chaldian name for the Black Sea), points toward an Indo-European connection.points toward an Indo-European connection.
, خالدي (أو كالدي Khaldi) أحد الشعوب القديمة … خالدي (أو كالدي Khaldi) أحد الشعوب القديمة التي استوطنت جنوب شرق البحر الأسود في تركيا. يعتقد بعض الباحثين في مجال الشعوب القديمة ان هذا الشعب قد يكون أحد الجذور القديمة للشعب الكردي [1]، ويعتقد البعض إن تسمية الخالدي أو كارداك أو خلدي أو كالدي إستعملها الآريون لوصف هذا الشعب [2]. وحسب كتاب «خلاصة تاريخ الكرد وكردستان» للمؤرخ الكردي محمد أمين زكي (1880 - 1948) فإن هذه المجموعة شكلت مع شعوب «لولو، كوتي، كورتي، جوتي، جودي، كاساي، سوباري، ميتاني، هوري، نايري» النواة الرئيسية للشعب الكردي «ويسميها محمد أمين زكي» شعوب جبال زاكروسي «ويسميها محمد أمين زكي» شعوب جبال زاكروس
, Ха́либы (греч. Χάλυβες, греч. Χάλυβοι) — д … Ха́либы (греч. Χάλυβες, греч. Χάλυβοι) — древний народ, живший в Малой Азии на побережье Чёрного моря между племенами тибаренов (обитавших в районе Синопа) на западе и моссинойков на востоке. От черноморских халибов отличны халибы, жившие восточнее и называвшиеся у древних писателей также халдеями (это лингвистическая путаница), которые несколько отличались от вавилонских халдеев и .лько отличались от вавилонских халдеев и .
, Los cálibes eran los miembros de un pueblo … Los cálibes eran los miembros de un pueblo de la Antigüedad que vivían en una zona del norte de Anatolia. Desde la Antigüedad había controversia con respecto a su ubicación exacta, puesto que Demetrio de Escepsis indicaba que vivían en el interior pero Estrabón opinaba que una parte de ellos habitaba en la zona costera del Mar Negro. Apolonio de Rodas, por otra parte, los menciona entre los territorios junto a los que pasaron los Argonautas en su viaje hacia la Cólquide en busca del vellocino de oro. Esquilo, sin embargo, los ubicaba cerca de los escitas. Este autor incide en el salvajismo de los cálibes. Plinio el Viejo los denomina armenocálibes y los ubica a continuación de la ciudad de Trapezunte. El Periplo de Pseudo-Escílax los ubicaba junto a los tibarenos y sitúa en su territorio el puerto de , la ciudad de Estamenia y el cabo y la ciudad de Jasonio. No cultivaban tierras ni tenían ganado, sino que se dedicaban a la pesca y a la minería, principalmente la del hierro, que fundían e intercambiaban por otras mercancías. Estrabón los ubica a la altura de Farnacia e indica que recibían el nombre de caldeos. Además, los relacionaba con los «halizones» mencionados por Homero en el catálogo de los troyanos de la Ilíada, puesto que este señalaba que procedían de Álibe y que de allí procedía la plata, aunque otros autores discutían que los halizones tuvieran que identificarse con los cálibes. Heródoto los cita entre los pueblos que habían sido sometidos por Creso, rey de Lidia. En el 401 a. C., los griegos de la Expedición de los Diez Mil llegaron al territorio de los cálibes, que era vecino de lo que en aquellos tiempos era Armenia y también del país de los tibarenos. Atravesaron su territorio en siete etapas y tuvieron algunos combates con ellos. Los cálibes llevaban corazas de lino, grebas, cascos, cuchillos y lanzas. Acostumbraban a degollar a aquellos a los que vencían. En aquella época eran súbditos de los mosinecos.lla época eran súbditos de los mosinecos.
, Os cálibes, cáldios, calibes (em grego: Χά … Os cálibes, cáldios, calibes (em grego: Χάλυβες ou Χάλυβοι; romaniz.: chalybes ou chályboi; em latim: Chaldaei; em georgiano: ხალიბები) foram uma tribo de proto-georgianos da Antiguidade Clássica da região da Anatólia conhecida como Cáldia e aos quais se atribui a invenção da metalurgia do ferro. Estabeleceram-se junto às margens do Mar Negro, numa área que ia do rio Hális a Farnaceia e Trebizonda a leste e se estendia para sul até à Anatólia Oriental. Embora o nome seja muito semelhante aos caldeus do sul da Mesopotâmia, não há qualquer relação entre estes dois povos. As principais fontes históricas sobre os cáldios são relatos de autores clássicos que incluem Homero, Estrabão e Xenofonte. Os cáldios ou cálibes, mossínecos e tibarenos (também chamados tubal, tabal e thobeles) são citados como os primeiros ferreiros da história pelos autores clássicos. No período romano, os caldes e cálibes são mencionados por Plutarco (Lúculo c. 14) como estando estabelecidos na "Capadócia Pôntica", ou seja a secção designada como "Ponto Capadócio" da província romana do Ponto. O nome da tribo significa "aço temperado" ou "aço" em grego, um termo que passou para o latim como chalybs ("aço"). Segundo o linguista britânico Archibald Sayce (1846–1933), o nome grego cálibe derivava do hitita Khaly-wa ("terra de Hális").ava do hitita Khaly-wa ("terra de Hális").
, Les Chalybes, en grec Χάλυβες, Χάλυβοι, en … Les Chalybes, en grec Χάλυβες, Χάλυβοι, en géorgien : ხალიბები (Khalibebi) sont un peuple de l'Antiquité auquel on attribue généralement l'invention de l'acier. En latin, le mot chalybus signifiait « acier » selon Virgile ou « objet en acier » selon Sénèque. Au Livre IV de son Anabase, Xénophon les dit belliqueux et forgerons du artisans du fer qu’ils extraient de mines de la chaîne pontique ; ils travaillent aussi pour leurs voisins les Mossynèques, vivant plus à l'ouest sur les rives méridionales du Pont-Euxin. Selon Xénophon leur pays pontique abondait en mines de fer et Apollonios de Rhodes précise qu'ils en vendaient. Leur territoire dont le cœur se trouvait entre Pharnakeia (en grec ancien Φαρνακεια) et Trébizonde, allait du fleuve Halys aux confins de l'Arménie. Le peu de chose que l'on sait sur ce peuple nous est parvenu à travers les récits d'Homère et de Strabon qui les considéraient comme un peuple « étranger » : « J'ai idée que ce sont ces Chalybes {voisins de Pharnakeia} qu'Homère a entendu désigner sous le nom d'Halizones dans le passage du Catalogue des vaisseaux qui suit immédiatement la mention des Paphlagoniens : « À leur tour Odios et Epistrophos avaient amené les Halizones du pays où naît l'argent, du lointain pays d'Alybé », soit que ce dernier nom ait été, par une simple erreur de copiste, substitué à la leçon primitive du lointain pays de Chalybé, soit que le peuple en question, avant de prendre ce nom de Chalybes, ait réellement porté celui d'Alybes. Le nom de Chalybes aujourd'hui a bien pu se changer en celui de Chaldaei, pourquoi le nom d'Alybes anciennement ne se serait-il pas aussi transformé en celui de Chalybes ? N'est-il pas avéré que les noms sont sujets à mainte altération, surtout chez les peuples barbares ? (...) Le Scepsien avait, du reste, soupçonné de son côté la possibilité de ce changement du nom d'Alybes en Chalybes ; seulement, n'ayant pu concilier cette supposition avec la suite du passage en question dans Homère, ni surtout avec ce nom d'Halizones que le poète y donne aux Chalybes, il a cru devoir la rejeter. Voyons donc à comparer son explication avec la nôtre ; après quoi, nous examinerons aussi les conjectures proposées par les autres grammairiens. » Les kartvélologues modernes considèrent les Chalybes, comme leurs voisins Machelons, Macrons, Mosynèques ou (en), comme des peuples caucasiens de langues kartvèles dont les Tchanes, ethnie géorgienne de l'actuelle Turquie, seraient les descendants.ctuelle Turquie, seraient les descendants.
, Els calibis o calibes (en grec antic Χάλυβ … Els calibis o calibes (en grec antic Χάλυβες, Χάλυβοι) eren una de les tribus pòntiques d'arrel georgiana, a la part oriental del Pont, al sud-oest de la Còlquida. Es creu que vivien a la regió de l'actual Giresun. Els deu mil en la seva retirada van passar pel país dels mosinecs i d'allà al país del calibis, un poble poc nombrós que vivia de treballar el ferro (i a la costa alguns eren pescadors), i era tributari dels mosinecs. Al territori hi havia mines de plata. Xenofont descriu també un poble guerrer i ben armat que portava ganivets amb els quals mataven els enemics i els tallaven el cap, però no se sap si està parlant del mateix poble o de dues tribus diferents amb el mateix nom. D'aquest territori van passar al dels tibarens i fins a Cotiora. Foren sotmesos per Artaxes I d'Armènia vers la meitat del segle ii aC. d'Armènia vers la meitat del segle ii aC.
, I chalybes o chaldoi (greco: Χάλυβες, Χάλυ … I chalybes o chaldoi (greco: Χάλυβες, Χάλυβοι, Χάλδοι), in italiano calibi, erano una tribù dell'antichità classica a cui viene attribuita l'invenzione della siderurgia. Erano stanziati nell'Anatolia settentrionale, vicino alle rive del Mar Nero, dall'Halys a Pharnakeia e Trebisonda a oriente e verso sud fino all'Armenia Minore. Le principali informazioni riguardo alla storia dei calibi provengono da fonti classiche, inclusi Omero, Erodoto, Strabone e Senofonte.I chaldoi/chalybes, mossynoikoi e Tubal/Tabal/Tibareni, vengono annoverati dagli autori classici fra i primi popoli fabbri. Nel periodo romano, i chaldaei (omonimi ma senza nessuna relazione con i caldei semitici) e i chalybes vengono menzionati da Plutarco (Lucull. c. 14) come stanziati nella Cappadocia Pontica, o parte del Pontus Cappadocicus della provincia romana del Ponto. Χάλυψ, il nome della tribù in greco, significa "ferro temperato, acciaio", un termine passato al latino come chalybs, "acciaio". A sua volta citato come possibile origine del termine Excalibur, il nome della leggendaria spada di Re Artù. Sayce fa derivare il nome greco chalybe dall'ittita Khaly-wa, "terra di Halys" .e dall'ittita Khaly-wa, "terra di Halys" .
, Die Chalybes (Χάλυβες, Χάλυβοι), in deutsc … Die Chalybes (Χάλυβες, Χάλυβοι), in deutschsprachigen Publikationen meist Chalyber, waren im Altertum ein für seine Metallverarbeitung berühmter Volksstamm, dem durch griechische Überlieferungen die Erfindung des härtbaren Eisens zugeschrieben wird. Der Name kommt von „Chalybs“ = gehärtetes Eisen, Stahl. Sie siedelten im nordostanatolischen Gebirge und an der Südküste des Schwarzen Meeres. Ihr Siedlungsgebiet erstreckte sich westlich vom Halys, östlich bis nach Pharnakeia und Trapezus, südlich bis nach Armenien. Xenophon lokalisiert in seiner die Chalybier zwischen den Phasiern und den Skythen, Sagona hingegen südlich von Gümüşhane, am Fluss Kelkit, und leitet ihren Namen vom urartäischen Gott Ḫaldi ab.hren Namen vom urartäischen Gott Ḫaldi ab.
|
| rdfs:comment |
Οι Χάλυβες ή Αλιζώνες ή και Άλυβες ήταν αρ … Οι Χάλυβες ή Αλιζώνες ή και Άλυβες ήταν αρχαίος λαός της Μικράς Ασίας που ζούσε στα παράλια του Εύξεινου πόντου, στα σημερινά σύνορα Γεωργίας και Τουρκίας. Η χώρα τους συνόρευε με τους Τάοχους και τους Σκυθήνες. Για την ετυμολογία του ονόματος Χάλυβες, έχει προταθεί η χεττιτική λέξη Khaly-wa (δηλ. χώρα του Άλυος ποταμού).ξη Khaly-wa (δηλ. χώρα του Άλυος ποταμού).
, Os cálibes, cáldios, calibes (em grego: Χά … Os cálibes, cáldios, calibes (em grego: Χάλυβες ou Χάλυβοι; romaniz.: chalybes ou chályboi; em latim: Chaldaei; em georgiano: ხალიბები) foram uma tribo de proto-georgianos da Antiguidade Clássica da região da Anatólia conhecida como Cáldia e aos quais se atribui a invenção da metalurgia do ferro. Estabeleceram-se junto às margens do Mar Negro, numa área que ia do rio Hális a Farnaceia e Trebizonda a leste e se estendia para sul até à Anatólia Oriental. Embora o nome seja muito semelhante aos caldeus do sul da Mesopotâmia, não há qualquer relação entre estes dois povos.á qualquer relação entre estes dois povos.
, Els calibis o calibes (en grec antic Χάλυβες, Χάλυβοι) eren una de les tribus pòntiques d'arrel georgiana, a la part oriental del Pont, al sud-oest de la Còlquida. Es creu que vivien a la regió de l'actual Giresun.
, خالدي (أو كالدي Khaldi) أحد الشعوب القديمة … خالدي (أو كالدي Khaldi) أحد الشعوب القديمة التي استوطنت جنوب شرق البحر الأسود في تركيا. يعتقد بعض الباحثين في مجال الشعوب القديمة ان هذا الشعب قد يكون أحد الجذور القديمة للشعب الكردي [1]، ويعتقد البعض إن تسمية الخالدي أو كارداك أو خلدي أو كالدي إستعملها الآريون لوصف هذا الشعب [2]. وحسب كتاب «خلاصة تاريخ الكرد وكردستان» للمؤرخ الكردي محمد أمين زكي (1880 - 1948) فإن هذه المجموعة شكلت مع شعوب «لولو، كوتي، كورتي، جوتي، جودي، كاساي، سوباري، ميتاني، هوري، نايري» النواة الرئيسية للشعب الكردي «ويسميها محمد أمين زكي» شعوب جبال زاكروسي «ويسميها محمد أمين زكي» شعوب جبال زاكروس
, The Chalybes /ˈkælɪbiːz/ (Ancient Greek: Χ … The Chalybes /ˈkælɪbiːz/ (Ancient Greek: Χάλυβες/Χάλυβοι, Georgian: ხალიბები) and Chaldoi (Ancient Greek: Χάλδοι, Armenian: Խաղտիք, romanized: Xałtik') were peoples mentioned by classical authors as living in Pontus and Cappadocia in northern Anatolia during Classical Antiquity. Their territory was known as Chaldia, extending from the Halys River to Pharnakeia and Trabzon in the east and as far south as eastern Anatolia. According to Apollonius of Rhodes, the Chalybes were Scythians. Pliny the Elder mentioned the Armenochalybes, a tribe residing between Trebizond and Armenia.be residing between Trebizond and Armenia.
, I chalybes o chaldoi (greco: Χάλυβες, Χάλυ … I chalybes o chaldoi (greco: Χάλυβες, Χάλυβοι, Χάλδοι), in italiano calibi, erano una tribù dell'antichità classica a cui viene attribuita l'invenzione della siderurgia. Erano stanziati nell'Anatolia settentrionale, vicino alle rive del Mar Nero, dall'Halys a Pharnakeia e Trebisonda a oriente e verso sud fino all'Armenia Minore.iente e verso sud fino all'Armenia Minore.
, Die Chalybes (Χάλυβες, Χάλυβοι), in deutsc … Die Chalybes (Χάλυβες, Χάλυβοι), in deutschsprachigen Publikationen meist Chalyber, waren im Altertum ein für seine Metallverarbeitung berühmter Volksstamm, dem durch griechische Überlieferungen die Erfindung des härtbaren Eisens zugeschrieben wird. Der Name kommt von „Chalybs“ = gehärtetes Eisen, Stahl. Sie siedelten im nordostanatolischen Gebirge und an der Südküste des Schwarzen Meeres. Ihr Siedlungsgebiet erstreckte sich westlich vom Halys, östlich bis nach Pharnakeia und Trapezus, südlich bis nach Armenien.a und Trapezus, südlich bis nach Armenien.
, Los cálibes eran los miembros de un pueblo … Los cálibes eran los miembros de un pueblo de la Antigüedad que vivían en una zona del norte de Anatolia. Desde la Antigüedad había controversia con respecto a su ubicación exacta, puesto que Demetrio de Escepsis indicaba que vivían en el interior pero Estrabón opinaba que una parte de ellos habitaba en la zona costera del Mar Negro. Apolonio de Rodas, por otra parte, los menciona entre los territorios junto a los que pasaron los Argonautas en su viaje hacia la Cólquide en busca del vellocino de oro. Esquilo, sin embargo, los ubicaba cerca de los escitas. Este autor incide en el salvajismo de los cálibes. Plinio el Viejo los denomina armenocálibes y los ubica a continuación de la ciudad de Trapezunte. El Periplo de Pseudo-Escílax los ubicaba junto a los tibarenos y sitúa en su territornto a los tibarenos y sitúa en su territor
, Les Chalybes, en grec Χάλυβες, Χάλυβοι, en … Les Chalybes, en grec Χάλυβες, Χάλυβοι, en géorgien : ხალიბები (Khalibebi) sont un peuple de l'Antiquité auquel on attribue généralement l'invention de l'acier. En latin, le mot chalybus signifiait « acier » selon Virgile ou « objet en acier » selon Sénèque. Le peu de chose que l'on sait sur ce peuple nous est parvenu à travers les récits d'Homère et de Strabon qui les considéraient comme un peuple « étranger » :nsidéraient comme un peuple « étranger » :
, Ха́либы (греч. Χάλυβες, греч. Χάλυβοι) — д … Ха́либы (греч. Χάλυβες, греч. Χάλυβοι) — древний народ, живший в Малой Азии на побережье Чёрного моря между племенами тибаренов (обитавших в районе Синопа) на западе и моссинойков на востоке. От черноморских халибов отличны халибы, жившие восточнее и называвшиеся у древних писателей также халдеями (это лингвистическая путаница), которые несколько отличались от вавилонских халдеев и .лько отличались от вавилонских халдеев и .
|
