| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Alexandre Isos (en llatí Alexander, en gre … Alexandre Isos (en llatí Alexander, en grec antic Ἀλέξανδρος Ἴσιος o Ἴσος) va ser comandant en cap dels etolis al començament del segle II aC. Isos era el seu sobrenom. Segons Titus Livi era un home de gran habilitat i eloqüència. L'any 198 aC va assistir a una reunió a Nicea de Lòcrida, al golf Malíac, va parlar contra Filip III de Macedònia al que va invitar a sortir de Grècia i va demanar la restitució a Etòlia de les ciutats que li havien pertangut abans. Filip, indignat per la petició va contestar amb un discurs abrandat des de la seva nau. Poc després va ser enviat com ambaixador a Roma i va negociar la pau amb el senat romà al mateix temps que dirigia acusacions contra Filip III. L'any 197 aC va celebrar una reunió a la que van assistir Tit Quinti Flaminí i el rei Filip i en la que es va discutir la pau i Alexandre va dissuadir als altres d'un acord pacífic amb Filip. L'any 195 aC Tit Quinti Flaminí va convocar una reunió de tots els estats grecs aliats de Roma, que es va celebrar a Corint, per discutir sobre la guerra que es portava a terme contra Nabis, tirà d'Esparta. Allà Alexandre va parlar contra Atenes i va insinuar que Roma no actuava lleialment amb els grecs. El 189 aC, Marc Fulvi Nobilior, que acabava de derrotar el selèucida Antíoc III el gran, semblava disposat a marxar contra Etòlia. La Lliga va enviar delegats a Atenes i Rodes mentre Alexandre Isos va ser enviat com ambaixador a Roma, junt amb Faneas i Licopos, per demanar la pau. Quan anaven cap a Roma els epirotes els van fer presoners a , i n'esperaven un rescat. Alexandre, que era una persona rica, es va negar a pagar i finalment, després d'uns dies, va ser alliberat i deixat en mans del comandant romà. No torna a ser esmentat, però en aquesta època ja era un home vell.però en aquesta època ja era un home vell.
, Ο Αλέξανδρος ο Αιτωλός ο επιλεγόμενος Ίσιο … Ο Αλέξανδρος ο Αιτωλός ο επιλεγόμενος Ίσιος ήταν αρχαίος Αιτωλός πολιτικός, που έδρασε κυρίως κατά τις πρώτες δεκαετίες του 2ου αιώνα π.Χ.. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον ποιητή και γραμματικό Αλέξανδρο τον Αιτωλό, που έζησε λίγες μόνο δεκαετίες νωρίτερα, αλλά κυρίως στην Αλεξάνδρεια. Ο Αλέξανδρος ο Ίσιος στάλθηκε πολλές φορές από τους συμπολίτες του Αιτωλούς ως πρέσβυς στον Μακεδόνα βασιλιά Φίλιππο Ε΄ και αργότερα στη Ρώμη. Ο ιστορικός Πολύβιος μας πληροφορεί για το πώς χαρακτήριζαν οι σύγχρονοί του τον Αλέξανδρο: «... εδόκει γαρ ανήρ πραγματικός είναι και λέγειν ικανός» Κατά τα άλλα γράφει ότι ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο πλούσιος από όλους τους σύγχρονούς του Έλληνες και περίφημος για τη φιλαργυρία του. Το 205 π.Χ. ο Αλέξανδρος ο Ίσιος αντιτάχθηκε στους Δορίμαχο και Σκόπα, που είχαν εκλεγεί από τους Αιτωλούς ως νομογράφοι προκειμένου να μεταρρυθμίσουν την αιτωλική νομοθεσία. Το 198 π.Χ. έλαβε μέρος στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Νίκαια του Μαλιακού, μια κωμόπολη δίπλα στις Θερμοπύλες. Σε αυτό το συνέδριο συμμετείχαν ο Ρωμαίος στρατηγός και ύπατος Φλαμινίνος, ο Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος Ε΄, ο βασιλιάς των Αθαμανών και αντιπρόσωποι των Αχαιών. Εκεί ο Αλέξανδρος επιτέθηκε φραστικά με δριμύτητα κατά του Φιλίππου Ε΄, λέγοντας πως ο βασιλιάς θα έπρεπε να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να αποδώσει και πάλι στους Αιτωλούς τις πόλεις που υπάγονταν παλαιότερα σε αυτούς. Απαντώντας ο Φίλιππος, προσβεβλημένος, μίλησε από το πλοίο του και χαρακτήρισε τον λόγο του Ίσιου «αιτωλικόν και θεατρικόν». Λίγους μήνες αργότερα, ο Ίσιος στάλθηκε με πρεσβεία των Αιτωλών στη Ρώμη, όπου ήταν να διαπραγματευθούν με τη σύγκλητο για ειρήνη, αλλά και για να κατηγορήσουν τον Φίλιππο. Το 197 π.Χ. ο Αλέξανδρος ο Ίσιος έλαβε και πάλι μέρος σε συνέδριο με παρόντες τον Φλαμινίνο (με τους Έλληνες συμμάχους του) και τον Φίλιππο Ε΄, όπου συζητήθηκε η σύναψη συνθήκης ειρήνης με τον Φίλιππο. Εκεί ο Αλέξανδρος μετέπεισε τους φιλικά προσκείμενους προς αυτόν, ώστε να αποφύγουν κάθε ειρηνικό διακανονισμό με τον Μακεδόνα βασιλιά, που το ίδιο έτος νικήθηκε από τους Ρωμαίους στη Μάχη στις Κυνός Κεφαλές. Το 195 π.Χ. ο Φλαμινίνος συγκάλεσε συνέδριο όλων των ελληνικών πόλεων-συμμάχων των Ρωμαίων στην Κόρινθο, για να συζητηθεί εκστρατεία κατά του βασιλιά της Σπάρτης Νάβι. Στη συνάντηση αυτή ο Αλέξανδρος ο Ίσιος μίλησε εναντίον των Αθηναίων και επίσης υπαινίχθηκε ότι οι Ρωμαίοι δρούσαν με δόλο κατά της Ελλάδας. Το 189 π.Χ. ο , μετά τη νίκη του επί του Αντιόχου Γ΄ του Μέγα, αναμενόταν να εισβάλει στην Αιτωλία, οπότε οι Αιτωλοί απέστειλαν πρέσβεις στην Αθήνα και στη Ρόδο, αλλά τον Αλέξανδρο τον Ίσιο, ηλικιωμένο πλέον, μαζί με δύο ακόμη εκπροσώπους (τον Φανέα και τον Λυκόποδα) τον απέστειλαν στη Ρώμη για να διαπραγματευθεί ειρήνη. Αλλά ενώ ταξίδευαν κατέλαβαν το πλοίο και τους πήραν ομήρους μαζί με τους άλλους επιβάτες οι Ηπειρώτες, με σκοπό να ζητήσουν πολλά λύτρα για να τους ελευθερώσουν. Και ενώ όλοι οι άλλοι απελευθερώθηκαν πληρώνοντας λύτρα, ο Αλέξανδρος, αν και πάμπλουτος, αρνήθηκε να πληρώσει και έτσι παρέμεινε αιχμάλωτος στην Κεφαλληνία για λίγο καιρό, ώσπου τον ελευθέρωσαν με παρέμβασή τους οι Ρωμαίοι, χωρίς τελικώς να πληρώσει ο ίδιος κάτι.ι, χωρίς τελικώς να πληρώσει ο ίδιος κάτι.
, Alexander (Ancient Greek: Ἀλέξανδρος), sur … Alexander (Ancient Greek: Ἀλέξανδρος), surnamed Isius (Ἴσιος), the chief commander of the Aetolians, was a man of considerable ability and eloquence for an Aetolian. In 198 BC he was present at a colloquy held at Nicaea on the Maliac Gulf, and spoke against Philip V of Macedon, saying that the king ought to be compelled to quit Greece, and to restore to the Aetolians the towns which had formerly been subject to them. Philip, indignant at such a demand being made by an Aetolian, answered him in a speech from his ship. Soon after this meeting, he was sent as ambassador of the Aetolians to Rome, where, together with other envoys, he was to treat with the senate about peace, but at the same time to bring accusations against Philip. In 197 BC, Alexander again took part in a meeting, at which T. Quinctius Flamininus with his allies and king Philip were present, and at which peace with Philip was discussed. Alexander dissuaded his friends from any peaceful arrangement with Philip. In 195 BC, when a congress of all the Greek states that were allied with Rome was convoked by Flamininus at Corinth, for the purpose of considering the war that was to be undertaken against the Spartan king Nabis, Alexander spoke against the Athenians, and also insinuated that the Romans were acting fraudulently towards Greece. When in 189 BC, Marcus Fulvius Nobilior, after his victory over Antiochus III the Great, was expected to march into Aetolia, the Aetolians sent envoys to Athens and Rhodes; and Alexander Isius, together with Phaneas and Lycopus, were sent to Rome to sue for peace. Alexander, now an old man, was at the head of the embassy; but he and his colleagues were made prisoners in Cephallenia by the Epeirotes, for the purpose of extorting a heavy ransom. Alexander, however, although he was very wealthy, refused to pay it, and was accordingly kept in captivity for some days, after which he was liberated, at the command of the Romans, without any ransom.command of the Romans, without any ransom.
|
| rdfs:comment |
Ο Αλέξανδρος ο Αιτωλός ο επιλεγόμενος Ίσιο … Ο Αλέξανδρος ο Αιτωλός ο επιλεγόμενος Ίσιος ήταν αρχαίος Αιτωλός πολιτικός, που έδρασε κυρίως κατά τις πρώτες δεκαετίες του 2ου αιώνα π.Χ.. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον ποιητή και γραμματικό Αλέξανδρο τον Αιτωλό, που έζησε λίγες μόνο δεκαετίες νωρίτερα, αλλά κυρίως στην Αλεξάνδρεια.ες νωρίτερα, αλλά κυρίως στην Αλεξάνδρεια.
, Alexander (Ancient Greek: Ἀλέξανδρος), sur … Alexander (Ancient Greek: Ἀλέξανδρος), surnamed Isius (Ἴσιος), the chief commander of the Aetolians, was a man of considerable ability and eloquence for an Aetolian. In 198 BC he was present at a colloquy held at Nicaea on the Maliac Gulf, and spoke against Philip V of Macedon, saying that the king ought to be compelled to quit Greece, and to restore to the Aetolians the towns which had formerly been subject to them. Philip, indignant at such a demand being made by an Aetolian, answered him in a speech from his ship. Soon after this meeting, he was sent as ambassador of the Aetolians to Rome, where, together with other envoys, he was to treat with the senate about peace, but at the same time to bring accusations against Philip. In 197 BC, Alexander again took part in a meeting, at which T. again took part in a meeting, at which T.
, Alexandre Isos (en llatí Alexander, en grec antic Ἀλέξανδρος Ἴσιος o Ἴσος) va ser comandant en cap dels etolis al començament del segle II aC. Isos era el seu sobrenom. Segons Titus Livi era un home de gran habilitat i eloqüència.
|
